blogiran

عنصر کلیدی معرف یک کالا و یا خدمات، برند آن است که می تواند منحصر به فرد باشد. گرفتن کارت بازرگانی فوری هر چقدر علامت تجاری مبتکرانه و خلاقانه تر باشد خریدار را بیشتر به خود جذب می کند. یکی از قدیمی ترین تعاریف علائم تجاری توسط انجمن بازاریابی آمریکا (AMA) در سال 1960 ارائه گردیده است. این تعریف بر اهمیت برند و علامت های به کار رفته در یک مارک تجاری به عنوان مبنایی برای تمیز آن برند تجاری از برند های دیگر تاکید می کند. بنا بر تعریف انجمن بازاریابی آمریکا علامت تجاری عبارت است از: یک اسم، علامت، نماد یا طرح، یا ترکیبی از آن ها به منظور شناسایی کالاها و خدمات ارائه شده توسط یک فروشنده یا گروهی از فروشندگان و تمیز دادن آن ها از محصولات رقبا.

• صفات مشخصه برند

صفات مشخصه برند تجاری، دارا بودن اصالت و تازگی است و این دو حاصل نمی شود مگر با ابتکار. با این حال استعمال یک علامت تجاری برای کالاهای غیر مشابه اشکال ندارد. چنانکه محصولات متعدد یک بازرگان می تواند دارای یک علامت باشد و دیگری نمی تواند در کالای مشابه علامت ثبت شده وی را بکار برد.
اصالت به این معنی است که اختصاصی باشد و علامت استعمال شده از طرف دیگری در کالای مشابه نباشد.
تازگی عبارت از این است که علامت ثبت شده به جهت تغییرات حاصله در آن از علامت سابق کاملاَ مشخص و متمایز باشد.

• طبقه بندی علامت تجاری

1.صنایع و محصولات شیمیایی
2.فلزات و مصنوعات فلزی
3.دستگاه و لوازم آلات فنی و علمی و صنعتی
4.مصنوعات و اشیاء ساخته شده از مواد مختلف
5.مصنوعات نساجی
6.اسباب بازی و لوازم ورزش
7.مواد غذایی و محصولات کشاورزی
8.سایر موارد

• علائم غیر قابل ثبت

مطابق ماده 5 قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب 1310 ، علائم ذیل قابل ثبت نیستند.
1.علائم دولتی، مملکتی و رسمی (مانند آرم جمهوری اسلامی ایران، هلال احمر و ...)
2.علائم منافی نظم یا عفت عمومی
3.علائمی که عنوان یا اسم عمومی و مورد استفاده همگانی باشد مثل عنوان پارچه، ماشین و ...
4-علائمی که قبلاَ به ثبت رسیده باشند. (به منظور حصول اطمینان از عدم ثبت برند پیشنهادی خود می توانید به پایگاه اطلاعاتی روزنامه رسمی کشور مراجعه نمایید ).
5.کلمات یا عباراتی که به نوعی انتساب به سازمان ها یا مقامات رسمی ایران را تداعی یا القا نماید ، از قبیل کلماتی چون انقلابی یا دولتی و نظایر آن ها

• ثبت اجباری علامت

ثبت علامت تجاری مطابق قانون و آیین نامه آن اجباری نیست.یعنی اگر کسی علامت برای کالای خود انتخاب کرد و استعمال نمود و آن را به ثبت نرسانید وی را الزام نمی کنند.
ولی در تبصره ماده یک قانون ثبت علائم و اختراعات مواردی را که دولت داشتن و ثبت علامت تجاری را اجباری و از قاعده فوق مستثنی دانسته اعلام کرده و در اجرای این تبصره تصویبنامه مورخه 3/2/28 هیات وزیران ثبت علائم کالای زیر را اجباری کرده است :
1-دارو های اختصاصی ( اسپسیالیته ) مورد استعمال طبی یا بیطاری
2-مواد غذایی که در لفاف و ظرف مخصوص باشند.
3-مشروبات و آب های گازدار
4- لوازم آرایش که برای استعمال مستقیم بر روی پوست انسان به کار می رود.

• مدارک مورد نیاز برای تقاضای ثبت برند به شرح ذیل می باشد:

1.مدارک هویت اشخاص حقیقی(کپی شناسنامه،کپی کارت ملی)
2.مدارک هویت اشخاص حقوقی (آگهی تاسیس و هر گونه تغییرات)
3.اگر برند لاتین باشد یا ریشه عربی داشته باشد باید کارت بازرگانی داشته باشید.
4.نمونه علامت (باید یک نمونه را آپلود کرده و همزمان با پر کردن اظهارنامه و چند نمونه گرافیکی از علامت را همراه با دیگر مدارک تقدیم نمایید.)
5.باید مدارکی را که نشان دهنده ی فعالیت شما در حوزه معینی همچون آموزشی،پزشکی و ...باشد را که می خواهید علامت مربوط به آن را ثبت کنید ارایه دهید.
6.چنانچه می خواهید در صورت نیاز از حق تقدم استفاده کنید باید مدارک مربوط به آن را همزمان که اظهارنامه را تسلیم می کنید تسلیم نمایید.
7.کپی جواز تاسیس بهره برداری، پروانه ساخت و یا هر گونه مجوز فعالیت(برای اشخاص حقوقی)
8.مهر شرکت
9.اگر متقاضی ثبت برند، خارجی می باشد باید معادل ارزی هزینه های ثبتی را بپردازد.
10.هزینه اظهارنامه اشخاص حقیقی و حقوقی مطابق جدول تعیین شده می باشد.
11.مدارک مربوط به نماینده یا وکیل که دارای حق امضا باشند (چنانچه برای انجام امور از وکیل استفاده می نمایید).

• مراحل ثبت علائم تجاری

ابتدا به پایگاه اینترنتی مالکیت صنعتی (قسمت ثبت علائم تجاری) مراجعه نمایید و اظهارنامه ثبت برند را در سامانه تکمیل کنید. در این پایگاه اینترنتی، یک لینک ثبت نام وجود دارد که باید بر روی آن کلیک کنید. سپس وارد اولین مرحله ثبت نام شده و مراحل ثبت نام را به ترتیب ذیل گام به گام طی نمایید.
-انتخاب نوع اظهارنامه
- پر کردن مشخصات مالک (اطلاعات شخص حقیقی یا حقوقی را وارد کنید و چنانچه فرد از وکیل یا نماینده قانونی استفاده می کند مشخصات او را درج نمایید)
- بارگذاری مدارک ذکر شده ( مدارک مورد نیاز را باید برای ثبت اینترنتی برند اسکن کرد)
- بررسی دوباره و تایید اطلاعات و مدارک
- پرداخت هزینه ثبتی از طریق اینترنت
- دریافت شماره اظهارنامه و رمز از طریق تلفن (بعد از اتمام مراحل ثبت نام و تکمیل آن، سیستم نام کاربری، کلمه عبور و کد رهگیری را به شخص می دهد).
سپس نوبت به امضای نسخه تایید شده می رسد که فرد باید یکی از نسخه ها را با مدارکی که قبلا برابر با اصل شده اند، همراه با فیش به آدرس مرکز ارسال نماید.

بعد از تکمیل اظهارنامه ثبت برند و ارائه مدارک، کارشناس مربوطه رسیدگی نهایی کرده و نتیجه را اعلام می نماید. نتیجه ممکن است ثبت برند و یا رد آن باشد. چنانچه ایرادی وجود نداشته باشد بعد از انجام رسیدگی و تایید ثبت علامت تجاری، مراتب ثبت و واریز مبلغ نهایی به متقاضی اطلاع داده می شود. سپس از طریق سایت در روزنامه رسمی قوه قضاییه اعلام می شود و بعد از طی یک ماه وارد پرونده در سایت اداره مالکیت صنعتی می گردد.

لازم به ذکر است بعد از تهیه ی مدارک و ثبت در سامانه، باید درخواست خود را از طریق سایت سازمان ثبت اسناد و املاک کشور پی گیری کرد. علاوه بر سامانه، فرایند پیگیری و تکمیل در سامانه از طریق پیامک و ایمیل نیز انجام می شود. لذا باید آدرس ایمیل و شماره همراه معتبر باشد و متعلق به رابط پیگیری باشد تا متقاضی در پیگیری اداری با مشکل روبرو نگردد.

بعد از انتشار آگهی ثبت برند ممکن است شخص ذینفعی اعتراضی داشته باشد. در این صورت اداره مالکیت صنعتی رونوشت اعتراض نامه را برای شخص متقاضی می فرستد و به او مهلت می دهد تا از خود دفاع کند. فرد متقاضی نیز با ارائه استدلالات خود، اعتراض نامه را به اداره می فرستد. اگر متقاضی یادداشت متقابل را بفرستد اداره رونوشت را در اختیار فرد ذینفع قرار داده و سپس تصمیم می گیرد که علامت تجاری را رد کند یا ثبت نماید.

• مقررات جزایی

به دعاوی حقوقی و جزایی مربوط به علائم تجاری در محاکم تهران رسیدگی می گردد.( ماده 46 قانون ثبت علائم و اختراعات).

براساس قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب سال 1362 برای اشخاصی که علائم ثبت شده دیگران را جعل کنند و یا با علم به مجعول بودن آن ها استفاده نمایند و یا با تغییراتی جزیی در آن ها به نحوی که فریب دیگران را فراهم می آورد به کار گیرند، به مجازات شلاق تا 74 ضربه محکوم خواهند شد.

همچنین به موجب ماده 123 هر کس محصولی را که دارای علامت مجعول یا تقلیدی بوده یا دارای علامتی می باشد که من غیر حق استفاده شده است از کشور صادر یا به آن وارد نماید ، به حبس از سه ماه تا سه سال محکوم می شود. ضمناً به موجب ماده 124 اشخاص ذیل به حبس تا شش ماه محکوم خواهند شد:

1.کسانی که علامت تجاری اجباری را در روی محصولی که اجباراَ باید دارای آن علامت باشد استعمال نکنند.

2.کسانی که عالماَ محصولی را به معرض فروش گذاشته یا بفروشند که دارای علامتی نباشد که برای آن محصول اجباری است.

• شرکت دانش بنیان به چه شرکت هایی گفته می شود؟

شرکت ها و موسسات دانش بنیان شرکت یا موسسه خصوصی یا تعاونی است که به منظور هم افزایی علم و ثروت ثبت شرکتها ، توسعه اقتصاد دانش محور ، تحقق اهداف علمی و اقتصادی که شامل گسترش و کاربرد اختراع و نوآوری هستند و همین طور تجاری سازی نتایج تحقیق و توسعه شامل طراحی و تولید کالا و خدمات در حوزه فناوری های برتر و با ارزش افزوده فراوان به ویژه در تولید نرم افزارهای مربوط تشکیل می شود.
تامین تمام یا بخشی از هزینه تولید ، عرضه یا به کارگیری نوآوری و فناوری با اعطاء تسهیلات کم بهره یا بدون بهره بلند مدت یا کوتاه مدت بر طبق عقود شرعی اولویت ، معافیت از پرداخت مالیات ، عوارض حقوقی گمرکی ، سود بازرگانی و عوارض صادراتی به مدت پانزده سال تنها بخشی از حمایت های دولت از این شرکت ها می باشد.

• انواع شرکت های دانش بنیان

1.شرکت هایی که فقط اعضای هیات علمی مالک آن هستند.
در صورتی که سهام دانشگاه کمتر از 50 درصد باشد ، شرکت دانش بنیان شرکتی خصوصی است که باید تابع قانون تجارت باشد و در اداره ثبت شرکت ها ثبت شود.
2.شرکت هایی که دانشگاه ها نیز در آن مالکیت دارند.
در صورتی که سهام ئانشگاه 50 درصد یا بیشتر باشد ، شرکت دانش بنیان شرکتی دولتی است.

• شاخص های تشخیص شرکت های دانش بنیان

شاخص های تشخیص شرکت های دانش بنیان،به دو دسته شاخص های عمومی و اختصاصی تقسیم می شوند.شرکت های متقاضی باید علاوه بر شاخص های عمومی ،شرایط مشخص شده در یکی از سه دسته شاخص های اختصاصی را نیز احراز نمایند.
الف- شاخص های عمومی
حداقل دو سوم از اعضای هیات مدیره شرکت،حداقل دو مورد از شرایط ذیل را احراز کنند.
1-حداقل دارای مدرک کارشناسی باشند.
2-حداقل 3 سال سابقه فعالیت کاری یا علمی در حوزه فعالیت شرکت و یا سابقه مدیریتی داشته باشند.
3-دارای حداقل یک اختراع ثبت شده ارزیابی شده داخلی یا یک اختراع بین المللی مرتبط با حوزه کاری شرکت باشند.
4-حداقل نیمی از درآمد شرکت در یک سال مالی گذشته شرکت،ناشی از فروش فناوری،کالا و یا خدمات دانش بنیان(شامل خدمات تحقیق و توسعه و طراحی مهندسی مرتبط با فهرست کالاهای دانش بنیان و خدمات تخصصی دانش بنیان)آن شرکت از طریق قرارداد باشد.
تبصره:شرکت هایی که در مرحله تجاری سازی اولین کالای دانش بنیان خود هستند،در صورتی که دارای تولید پایلوت موفق باشند،و استانداردهای لازم را از مراجع ذی صلاح داخلی یا بین المللی کسب کرده باشند،و دارای بازار مطمئن و یا اعلام نیاز معتبر همراه با قرارداد تولید کالا باشند،از رعایت بند 1-2 مستثنی هستند.
5-سابقه بیمه پرداختی برای حداقل 3 نفر از کارکنان تمام وقت شرکت،حداقل 6 ماه باشد.
ب- شاخص های اختصاصی
شرکت متقاضی باید علاوه بر دارا بودن شاخص های عمومی،واجد کلیه شرایط اختصاصی در یکی از دسته های ذیل نیز باشند:
1-شرکت های تولید کننده کالاهای دانش بنیان
2-شرکت باید تولید کننده کالا یا کالاهای دانش بنیان مطابق فهرست کالاهای دانش بنیان مصوب کارگروه باشد که در 2 سال گذشته آن ها را در قالب کالاهای جدید یا ارتقاء یافته عرضه کرده و دانش فنی آن را بواسطه انتقال یا ایجاد دانش فنی،از طریق فعالیت های تحقیق و توسعه،نهادینه
بر اساس "آیین نامه ی تشخیص شرکت ها و موسسات دانش بنیان "مصوب کارگروه ارزیابی و تشخیص صلاحیت شرکت ها و موسسات دانش بنیان و نظارت بر اجرا"یکی از شرط های لازم برای شرکت های تولید کننده و دانش بنیان،تولید کالاهای دانش بنیان می باشد.طبق دو رویکرد،این محصولات مشخص شده است:
1)حوزه هایی که وجود کالاهای دانش بنیان و یا فناوری برتر در آنها وجه غالب را دارد و متوسط فعالیتهای تحقیق و توسعه درآن ها بیشتر از سایر حوزه های فناوری و صنعتی است.نظیر حوزه های فناوری زیستی(پزشکی،کشاورزی،صنعتی و محیط زیست)، فناوری نانو (محصولات و مواد) ،فوتونیک و اپیتک (موادقطعات و سامانه ها) ،فناوری اطلاعات و ارتباطات و نرم افزارهای کامپیوتری، انرژ‌ی های نو(هسته ای و تجدید پذیر) دارو، الکترونیک،مواد پیشرفته، ساخت و تولید پیشرفته و هوافضا (پرنده ها ، ماهوا ره ها و موشکها)
2)سایر حوزه ها و بخش هایی که وجود کالاهای دانش بنیان در آن ها غلبه ندارد ، اما رسوخ فناوری های برتر و ظهور محصولات دانش بنیان در آن ها مشاهده می شود. (نظیر نفت و گاز ،عمران و حمل و نقل، برق ، معدن کشاورزی ،آب و هوا)

• شاخص های تشخیص شرکت های دانش بنیان نوپا

شرکت های دانش بنیان نوپا باید همه شاخص های تشخیص ذیل را احراز نمایند.
1-حداقل یک سال از تاریخ ثبت آن گذشته باشد.
2-حداقل دو سوم از اعضای هیات مدیره شرکت،حداقل دو مورد از شرایط ذیل را احراز کنند:
-حداقل دارای مدرک کارشناسایی باشند.
-حداقل یک سال سابقه فعالیت کاری یا علمی در حوزه فعالیت شرکت و یا سابقه مدیریتی داشته باشند.
--دارای حداقل یک اختراع ثبت شده ارزیابی شده داخلی یا یک اختراع بین المللی مرتبط با حوزه کاری شرکت باشند.
3-شرکت دارای معادل 3 نفر نیروی انسانی تمام وقت باشد.
4-شرکت باید تولید کننده کالا یا کالاهای دانش بنیان مطابق فهرست کالاهای دانش بنیان مصوب کارگروه باشد که دانش فنی آن را بواسطه انتقال یا ایجاد دانش فنی از طریق فعالیت های تحقیق و توسعه نهادینه و بومی سازی کرده باشند و یا شرکت دارای برنامه طراحی و تولید کالاهای دانش بنیان باشند.
تبصره-برنامه شرکت برای طراحی و تولید کالای دانش بنیان باید به تایید یکی از مراکز رشد یا پارک های علم و فناوری (چنانچه شرکت در همان مرکز رشد یا پارک علم و فناوری مستقر باشد)و یا ستادهای فناوری راهبردی (چنانچه حوزه فعالیت شرکت مرتبط با موضوعات یکی از ستادهای فناوری راهبردی باشد برسد.
5-شرکت دارای عملکرد تحقیق و توسعه باشد.
تبصره-تایید شرکت های دانش بنیان نوپا دارای اعتبار یک ساله بوده و تنها برای یک دوره یک ساله(مجموعاَ دو سال)می تواند تمدید شود.
شایان ذکر است، چنانچه شرکت نتواند در مدت 2 سال پس از تایید دانش بنیان بودن،رتبه بندی خود را به پایان برساند و یا در صورت عدول از شرایط مندرج در این آیین نامه در هر زمان دانش بنیان بودن شرکت ملغی می شود.

• معیارهای تشخیص محصولات دانش بنیان

طبق آیین نامه ،معیارهای سه گانه ی محصولات دانش بنیان نیز عبارت است از:
دارای پیجیدگی فنی بوده و تولید آن نیاز به تحقیق و توسعه ی هدفمند ،توسط یک تیم فنی خبره داشته باشد،در حوزه ی فناوری های بالا و متوسط به بالا باشد،همچنین تحقیق و توسعه برای حفظ توان رقابتی آن محصول در بازار ، به صورت مداوم انجام شود و عمده ارزش افزوده ی آن کالا، خدمات ناشی از دانش فنی و ...نوآوری فناورانه باشد.
لذا بر اساس "آیین نامه ی تشخیص شرکت ها و موسسات دانش بنیان ، شرکت های متقاضی باید علاوه بر کسب شرایط ذکر شده در شاخص های عمومی ( شامل کسب حد اقل درآمد ذکر شده ی ناشی از فروش فناوری ،کالا و خدمات دانش بنیان،نیروی انسانی و سابقه ی بیمه ی کارکنان) ، کلیه ی شرایط مشخص شده در شاخص های اختصاصی این آیین نامه را نیز احراز نماید.
بر اساس "آیین نامه ی تشخیص شرکت ها و موسسات دانش بنیان "مصوب کارگروه ارزیابی و تشخیص صلاحیت شرکت ها و موسسات دانش بنیان و نظارت بر اجرا"یکی از شرط های لازم برای شرکت های تولید کننده و دانش بنیان،تولید کالاهای دانش بنیان می باشد.طبق دو رویکرد،این محصولات مشخص شده است:
1)حوزه هایی که وجود کالاهای دانش بنیان و یا فناوری برتر در آنها وجه غالب را دارد و متوسط فعالیتهای تحقیق و توسعه درآن ها بیشتر از سایر حوزه های فناوری و صنعتی است.نظیر حوزه های فناوری زیستی(پزشکی،کشاورزی،صنعتی و محیط زیست)، فناوری نانو (محصولات و مواد) ،فوتونیک و اپیتک (موادقطعات و سامانه ها) ،فناوری اطلاعات و ارتباطات و نرم افزارهای کامپیوتری، انرژ‌ی های نو(هسته ای و تجدید پذیر) دارو، الکترونیک،مواد پیشرفته، ساخت و تولید پیشرفته و هوافضا (پرنده ها ، ماهوا ره ها و موشکها)
2)سایر حوزه ها و بخش هایی که وجود کالاهای دانش بنیان در آن ها غلبه ندارد ، اما رسوخ فناوری های برتر و ظهور محصولات دانش بنیان در آن ها مشاهده می شود. (نظیر نفت و گاز ،عمران و حمل و نقل، برق ، معدن کشاورزی ،آب و هوا)

• شرایط پذیرش طرح های حمایتی

شرایط پذیرش طرح های حمایتی به شرح ذیل می باشند.
تقویت اقتصاد ملی کشور، تقویت دفاع ملی کشور ،اشتغال زایی، ارتقای سطح طرح ها از نمونه ی صنعتی و یا ارتقا سطح تکنولوژی ، ارتقا از نمونه ضمیمه ی صنعتی محصول به نمونه ی صنعتی و تولیدی طرح هایی که از پتانسیل لازم و توان بالقوه جهت تجاری سازی و رسیدن به فناوری برتر در جهت اشتغال زایی، کسب درآمد و ... برخوردار می باشند و حمایت از شرکت های دانش بنیانی که در بخش R & D بتوانند سطح توانمندی، تولید و یا کیفیت محصول خود را جهت افزایش توان تولید و رقابت پذیری یا دیگر شرکت ها و تولید کنندگان خارجی ارتقا دهند و با به کارگیری نخبگان ، گامی در جهت اشتغالزایی داشته باشند. لذا درباره ی امکان استفاده از مزایای قانونی در زمان ثبت شرکت ،نمی توان اظهار نظر کرد و ارزیابی بر مبنای عملکرد شرکت ها پس از ثبت و فعالیت شرکت انجام می شود.

• مدارک لازم جهت ثبت شرکت دانش بنیان:

1-رزومه شرکت
2- آخرین اظهارنامه مالیاتی ارسال شده به سازمان امور مالیاتی کشور
3- تصویر اساسنامه شرکت
4- تصویر آگهی روزنامه رسمی شرکت
5- تصویر اظهارنامه یا شرکتنامه شرکت دانش بنیان
6- کپی شناسنامه و کارت ملی اعضاء هیات مدیره شرکت
7- کپی مدارک تحصیلی اعضا و موسسین
8- آخرین لیست بیمه شرکت و خلاصه وضعیت حقوق دستمزد و مزایا

• نحوه ی ثبت شرکت دانش بنیان

مراحل ثبت شرکت دانش بنیان به قرار ذیل است:

• تاسیس شرکت یا موسسه حقوقی خصوصی یا تعاونی

مرحله اول جهت ثبت شرکت دانش بنیان،ثبت شرکت یا موسسه حقوقی خصوصی یا تعاونی است.بنابراین،لازم است شرکت ابتدا به صورت عادی در اداره ثبت شرکت های سازمان ثبت اسناد و املاک کشور به ثبت برسد .در هنگام ثبت ،هیچ تفاوتی بین شرکت ها وجود ندارد.ثبت شرکت همانند دیگر شرکت ها و موسسات خواهد بود.( اطلاعات بیشتر در خصوص مدارک مورد نیاز و همچنین مراحل ثبت شرکت در پورتال قابل دسترسی می باشد.)

• دانش بنیان شدن شرکت
• ورود به سامانه http:// daneshbonyan.ir

در این مرحله شرکت ها جهت دانش بنیان شدن می بایست با مراجعه به سامانه http:// daneshbonyan.ir مشخصات شرکت را وارد نمایند.به موجب «آئين‌نامه تشخيص شركت‌ها و موسسات دانش‌بنيان»، شركت‌هاي متقاضي بايد علاوه بر كسب شرايط ذكر شده در شاخص‌هاي عمومي (شامل كسب حداقل درآمد ذكر شده ناشي از فروش فناوري، كالا /خدمات دانش‌بنيان، نیروی انسانی و سابقه بيمه كاركنان)، كليه شرايط مشخص‌ شده در شاخص‌هاي اختصاصي اين آيين‌نامه را نيز احراز نمايند.

• معرفی شرکت دانش بنیان به صندوق نوآوری و شکوفایی

شرکت ها و موسساتی که شاخص های موجود در آیین نامه تشخیص صلاحیت شرکت ها و موسسات دانش بنیان را داشته باشند و بعد از طی مراحل ارزیابی از طریق کارگروه ارزیابی و تشخیص شرکت ها و موسسات دانش بنیان و نظارت بر اجرا تایید گردند به صندوق نوآوری و شکوفایی معرفی می شوند تا طرح خود را به آن صندوق ارائه نموده و از تسهیلات مربوطه با توجه به اساسنامه صندوق استفاده نمایند.
شرکت های متقاضی پس از تولید کالاها و خدمات دانش بنیان یا ارایه ی برنامه تولید (برای شرکت های نوپا) بر مبنای آیین نامه ی مصوب کارگروه، ارزیابی شده و برای یک مدت محدود می توانند از تسهیلات و مزایای قانون استفاده کنند و برای تمدید زمان استفاده از مزایای قانون، باید دوباره ارزیابی شوند.اما قبل از آن ،برای تشخیص صلاحیت استفاده از تسهیلات ، می بایست کلیه اطلاعات لازم، جهت ارزیابی و تشخیص صلاحیت شرکت و موسسه ی دانش بنیان، توسط معاونت فناوری ریاست جمهوری و وزارت بهداشت ،در این سامانه ثبت شود.

• مراجعه به پورتال صندوق نوآوری و شکوفایی جهت آشنایی با خدمات

بخشی از وظایف صندوق نوآوری و شکوفایی، عبارتند از ارائه وام و تسهیلات قرض الحسنه و وام کم بهره دانش بنیان

• پس از دریافت نامه از طرف صندوق ،پرکردن پرسشنامه ها در بخش خدمات صندوق به شرکت های دانش بنیان ، ( از طریق سایت صندوق نوآوری و شکوفایی )

فلسفه ی ثبت شرکت ها این است که یک رسیدگی و بازرسی کلی و تحقیق در ابتدای تاسیس شرکت به عمل آید تا معلوم شود که آیا به وجود آوردن این شخصیت حقوقی، هزینه پلمپ دفاتر با رعایت مقرراتی است که وضع شده یا خیر.
به موجب ماده 195 قانون تجارت، ثبت کلیه شرکت های مذکور در این قانون الزامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت ها است. ترتیب اجرای آن به عهده وزارت دادگستری محول شده که ضمن تنظیم آیین نامه های لازم ضوابط آن را معلوم نماید. وزارت دادگستری در آیین نامه مصوبه 2 خرداد 1310 در اجرای قانون ثبت شرکت ها و آیین نامه ی مصوب اردیبهشت 1311 در اجرای قانون تجارت و سایر مواردی که بعداَ اضافه شده ترتیب ثبت شرکت ها را تعیین نموده است .
با فعالیت به صورت شرکت ، کلیه ی امور تجاری و غیر تجاری شرکت به صورت رسمی و قانونی صورت گرفته و اعتبار بیشتری خواهد یافت.از طرفی دیگر فعالیت تحت عنوان شرکت به علت امتیازاتی که قانون برای شرکت ها در نظر گرفته است –نظیر اعطای وام- و حمایت هایی که از اشخاص حقوقی به عمل می آورد ، موجب اطمینان خاطر شرکت ها جهت فعالیت با امنیت شغلی بیشتر نسبت به فعالیت شخصی می گردد. همچنین ثبت شرکت ، به شرکت ها امکان حضور در مناقصات و مزایدات را می دهد که سود قابل توجهی را برای طرفین معامله به همراه دارد.
در صورتیکه شرکت به صورت یکی از شرکت های مندرج در قانون درنیاید و به ثبت نرسد ، اولاَ شرکت مزبور تضامنی محسوب خواهد شد که شرکای عادی حاضر به عدم ثبت و قبول مسئولیت تضامنی نیستند و این خود ضمانت اجرای ثبت است . ثانیاَ غرامت مندرج را باید بپردازد . ثالثاَ مجازات های مندرج در قانون ثبت شرکت ها را تحمل نماید . علاوه بر مجازات های مزبور طبق ماده 198 چنین شرکتی محکوم به بطلان است که در نتیجه عدم رعایت و اجرای مقررات راجع به ثبت شرکت اعلام می شود ولی هیچیک از شرکا نمی توانند این بطلان را در مقابل اشخاص ثالثی که با آن ها معامله کرده اند عذر قرار دهند ."
در قوانین ثبت شرکت آمده است :

• ماده 3- از تاریخ اجرای این قانون هر شرکت خارجی برای این که بتواند به وسیله شعبه یا نماینده به امور تجارتی یا صنعتی یا مالی در ایران مبادرت نماید باید در مملکت اصلی خود شرکت قانونی شناخته شده و در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد.
• ماده 4- هر شرکت خارجی که در تاریخ اجرای این قانون در ایران به وسیله شعبه یا نماینده مشغول به امور تجارتی یا صنعتی یا مالی است باید در ظرف چهار ماه از تاریخ مزبور تقاضای ثبت نماید . در صورتی که این مدت برای تهیه و تسلیم اوراق لازمه به اداره ثبت کافی نباشد ، رئیس محکمه ابتدایی تهران به تقاضای نماینده شرکت تا شش ماه مهلت اضافی خواهد داد.
• ماده 5- اشخاصی که به عنوان نماینده یا مدیریت شعبه شرکتهای خارجی در ایران اقدام به امور تجارتی یا صنعتی یا مالی کرده و قبل از انقضای موعد مقرر تقاضای ثبت نکنند به تقاضای مدعی العموم بدایت و به حکم محکمه ابتدایی تهران محکوم به جزای نقدی از پنجاه تومان با هزار تومان خواهند شد و به علاوه محکمه برای هر روز تاخیر پس از صدور حکم ، متخلف را به تادیه پنج تا پنجاه تومان محکوم خواهد کرد و هر گاه حکم فوق قطعی شده و تا سه ماه پس از تاریخ ابلاغ آن تخلف ادامه یابد از عملیات نماینده یا مدیر شعبه شرکت متخلف جلوگیری خواهد نمود .
• ماده 6- در مورد شرکتهای خارجی که شرایط عملیات آن ها به موجب امتیاز نامه صحیح و منظمی مقرر است و صحت امتیاز را در موعد قانونی تقاضای ثبت وزارت امور خارجه تصدیق نماید مفاد قسمت اخیر ماده فوق مجری نخواهد شد ولی جزای نقدی برای هر روز تاخیر از صدور حکم از قرار روزی ده الی یکصد تومان است.
• ماده 7- تغییرات راجع به نمایندگان شرکت و یامدیران شعب آن باید به اداره ثبت اسناد کتبا اطلاع داده شود و تا وقتی که این اطلاع داده نشد ه عملیاتی که نماینده و یا مدیر سابق به نام شرکت انجام داده عملیات شرکت محسوب است مگر این که شرکت اطلاع اشخاصی را که به استناد این ماده حقی می کنند از تغییر نماینده یا مدیر خود به ثبوت رساند.
• ماده 11- نماینده هر شرکت خارجی یا مدیر شعبه آن که بر خلاف ماده 3 قبل از ثبت به سمت نمایندگی یا مدیریت شعبه شرکت در ایران اقدام به عملیات تجارتی یا صنعتی یا مالی نماید ، مطابق ماده 5 این قانون محکوم به جزای نقدی خواهد شد . در مورد شرکتهای داخلی که پس از تاریخ اجرای این قانون تشکیل می شود کسانی که مکلف به تقاضای ثتب شرکت بوده و در موعد قانونی به تکلیف خودعمل نکنند ، مطابق ماده 2 این قانون محکوم به جزای نقدی خواهند شد .

هر شرکت تجارتی ایرانی مذکور در این قانون و هر شرکت خارجی که بر طبق قانون ثبت شرکت ها مصوب خرداد ماه 1310 مکلف به ثبت است باید در کلیه اسناد و صورت حساب ها و اعلانات و نشریات خطی یا چاپی خود در ایران تصریح نماید که در تحت چه نمره در ایران به ثبت رسیده، والا محکوم به جزای نقدی از دویست تا دو هزار ریال خواهد شد.این مجازات علاوه بر مجازات هایی است که در قانون ثبت شرکت ها برای عدم ثبت مقرر شده است .

به موجب قانون ، ادعا حدود حمایت یک اختراع را تعیین می کند ، اخذ کارت بازرگانی فوری تنظیم ادعانامه یکی از مهم ترین و اساسی ترین مراحل ثبت اختراع است که به دقت بسیار بالایی نیاز دارد ، چرا که ادعانامه ای که به درستی تنظیم نشده باشد، می تواند طرح شما را در نظر دیگران به شدت بی ارزش نشان دهد. لذا، توصیه می شود در این زمینه حدالمقدور از نظر کارشناسان علم حقوق بهره جویید.
در ذیل ، ضمن توضیح مختصری راجع به اختراع ، به شرایط ادعای اختراع می پردازیم . خاطر نشان می شویم موسسه حقوقی فکر برتر ، به عنوان یکی از معتبرترین مراکز ثبتی کشور، افتخار دارد با استفاده از توان بالای علمی اعضای خود در کوتاه ترین زمان ممکن، اقدامات حقوقی و ثبتی لازم را جهت حمایت از اختراع، طرح صنعتی، برند و علامت تجاری انجام دهد. برای این منظور ، کافیست با همکاران ما تماس حاصل فرمایید.

• اختراع چیست و کدام اختراعات قابلیت ثبت دارند؟

اختراع عبارت است از طرح ریزی مربوط به تهیه و ساخت یک وسیله یا کالای جدیدی که در صنعت، کشاورزی ، بازرگانی و غیره کاربرد داشته باشد مانند اختراع اتومبیل، هواپیما، یخچال، تلویزیون و از این قبیل
اختراعی قابل ثبت است که حاوی ابتکار جدید و دارای کاربرد صنعتی باشد. ابتکار جدید عبارت است از آنچه که در فن یا صنعت قبلی وجود نداشته و برای دارنده مهارت عادی در فن مذکور معلوم و آشکار نباشد و از نظر صنعتی ، اختراعی کاربردی محسوب می شود که در رشته ای از صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد. مراد از صنعت معنای گسترده آن است و شامل مواردی نظیر صنایع دستی ، کشاورزی ، ماهیگیری و خدمات نیز می شود.
عناصر تعریف و مراحل مختلف اختراع به شرح ذیل است:
1.طرح ریزی یک وسیله و یک کالا که در حقیقت نتیجه فکر، ابتکار و خلاقیت صاحب آن است.
2. مرحله ساخت آن است که طرح باید قابلیت انتقال از فکر به عمل و پیاده شده را داشته باشد.این مرحله ممکن است به وسیله صاحب فکر (مخترع) انجام شود یا دیگری
3. اگرچه در قانون فقط به "شعب مختلف صنعتی یا فلاحتی" اشاره شده است ولی قاعدتاَ نباید این قید، قید حصری باشد و باید آن را به عنوان تمثیل تلقی کرد.
بنابراین اختراع ممکن است در هر زمینه ای تحقق پیدا کند.
4.اختراع باید جدید باشد و سابقه نداشته باشد والا اختراع نیست بلکه شبیه سازی است.
طبق ماده 27 قانون ثبت علائم و اختراعات، کسانی می توانند تقاضای ثبت اختراع و اکتشاف کنند که مدعی یکی از امور ذیل باشند:
1.ابداع هر محصول صنعتی جدید
2.کشف هر وسیله جدید یا اعمال وسایل موجود به طریق جدید برای یک نتیجه یا محصول صنعتی یا فلاحتی
ثبت اختراع مستلزم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است. اظهارنامه ثبت اختراع باید در سه نسخه و در فرم مخصوص و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.

• شرایط ادعای اختراع

مطابق ماده 11 ادعای اختراع باید عناصر اختراعی را که حمایت از آن درخواست شده درچهارچوب مشخصه فنی تعیین کند . .هر اختراع می تواند مشتمل بر یک یا چند ادعا باشد.ادعا یا ادعا ها باید صریح و منجز بوده و دارای شرایط ذیل باشد :
الف) معقول بودن تعداد آنها با توجه به ماهیت اختراع و شماره گذاری ترتیبی آن ها در صورت تعدد
ب ) از اطلاعات افشاء شده در توصیف اختراع فراتر نرود و به طور کامل در توصیف اثبات و مدلل شده باشد.
ج ) ویژگی های فنی قابل حمایت را با استفاده از جملات مثبت ، بیان نماید .
د) جز در موارد غیر قابل اجتناب ، از ارجاع به نقشه ها یا توصیف امتناع گردد و تا حد ممکن از به کار بردن عباراتی مانند " همان طور که در توصیف آمد " یا " همان طور که در نقشه ها نشان داده شده " خودداری شود.
ه- در صورتی که برای فهم ادعا ارجاع به نقشه ضرورت داشته باشد ، پس از بیان ادعا ، شماره صفحه نقشه و علامت مشخص کننده آن در داخل پرانتز ذکر گردد.
ی- مشتمل بر شیوه اجرا و مزایای اختراع نباشد.
اداعا یا ادعاها ممکن است ناظر بر فرآورده ، فرآیند ، فرآیند دستیابی به یک فرآورده و یا ترکیبی از فرآیند و فرآورده باشد ، مشروط بر اینکه راجع به یک مفهوم اختراعی باشد.

• در مورد ثبت اختراع موارد ذیل قابل توجه است:

اولاَ: هر اختراع یا تکمیل اختراع یا اکتشافی که قبل از تاریخ تقاضای ثبت خواه در ایران خواه در خارجه به نحوی از طریق رسانه های گروهی معرفی شده و یا به مورد عمل و استفاده درآید، اختراع و اکتشاف جدید محسوب نمی شود.
ثانیاَ: در صورتی که حق اختراع و اکتشاف از طریق ارث به دیگری منتقل شود یا به نحو دیگری واگذار شود، در صورتی انتقال معتبر است که به نام مالک جدید به ثبت برسد. (هر نوع واگذاری این گونه حقوق باید به موجب سند رسمی باشد والا اعتبار ندارد).حتی اگر انتقال در خارج انجام شده باشد، در ایران وقتی اعتبار دارد که به ثبت رسیده باشد.
ثالثاَ: ثبت اختراع مستلزم پرداخت هزینه مخصوصی است به نام حق الثبت که در موقع ثبت و همه ساله باید از طرف کسی که اختراع به نام او ثبت می شود پرداخت شود.
رابعاَ: برای امور ذیل نمی توان تقاضای ثبت نمود.
1.نقشه های مالی
2.هر اختراع یا اکتشاف یا تکمیل آن ها که مخل انتظامات عمومی یا منافیات عفت یا مخالف حفظ الصحه عمومی باشد.

همان طور که در مقالات پیشین گفتیم، از آن جا که شرکت سهامی عام برای جلب سرمایه های مهم ایجاد می شود و لازم است تعداد قابل ملاحظه ای شریک گرد هم جمع شوند، پلمپ دفاتر بالطبع تشکیل آن متضمن مراحل مختلفی است.
مرحله اول، تاسیس آن به وسیله موسسان است. در این مرحله موسسان ضمن فراهم آوردن مقدمات ایجاد شرکت، در جستجوی شرکای دیگری هستند که در مرحله دوم، یعنی زمان پذیره نویسی ، به شرکت می پیوندند. مجموع آورده های پذیره نویسان و موسسان سرمایه شرکت را تشکیل می دهد. بعد از جمع شدن سرمایه، با شرکت تمامی شرکا در مجمع عمومی موسس، شرکت تشکیل می شود. ضوابط قانونی شرایط پذیره نویسی را در این مقاله مورد تشریح قرار می دهیم. لازم به یادآوری است خوانندگان عزیز در صورت مواجه شدن با هرگونه سوالی ، می توانند با مشاورین ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل فرمایند. همکاران ما در این مرکز از طریقه ی مشاوره ی تخصصی رایگان شما را راهنمایی خواهند کرد.

• پذیره نویسی

پذیره نویسی سهم عبارت است از عمل حقوقی ای که به موجب آن شخصی تعهد می کند با تامین قسمتی از سرمایه شرکت در حدود مبلغ آورده شده، در شرکت سهامی عام شریک شود.
با توجه به اینکه شرکت سهامی عام باید هیات مدیره ای متشکل از حداقل پنج نفر داشته باشد که از میان صاحبان سهام انتخاب می شوند، تعداد پذیره نویسان باید به حدی باشد که کل شرکا از پنج نفر کمتر نباشند. قانون گذار حداکثر شرکا را معین نکرده است و ممکن است شرکتی از هزاران شریک تشکیل شود.
تمام اشخاصی که دارای اهلیت هستند می توانند در پذیره نویسی شرکت کنند، چه از اشخاص حقیقی باشند و چه از اشخاص حقوقی؛ مع ذلک ، اشخاص حقوقی در حدود هدف و اساسنامه خود مجاز به این امر هستند. از آن جا که پذیره نویسی عمل تجاری تلقی نمی شود، لازم نیست اشخاص حق تجارت داشته باشند تا بتوانند پذیره نویسی کنند- حتی اگر مجاز به تجارت نباشند-. اشخاص بیگانه حق پذیره نویسی در ایران را ندارند؛ چه اصل هشتاد و یکم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اعطای امتیاز تشکیل شرکت را به خارجیان ممنوع کرده است.
اشخاص محجور می توانند در حدود مقررات قانونی و قانون امور حسبی شخصاَ و با اذن ولی و قیم و یا با واسطه ولی و قیم ( از طریق استفاده از نظریه نمایندگی ) در پذیره نویسی شرکت های سهامی شرکت کنند. برای مثال ، صغیر ممیز می تواند پذیره نویسی کند، مشروط بر اینکه قیم یا ولی او اجازه این کار را به او داده باشد یا بعداَ عمل او را تنفیذ کند. محجورین دیگر نیز با واسطه پدر یا جدپدری یا وصی و یا نماینده قانونی ( قیم ) می توانند پذیره نویسی کنند.

• شرایط پذیره نویسی

1. طرح اعلامیه پذیره نویسی
پذیره نویسی مستلزم تهیه طرحی از طرف موسسان است که باید به امضای همه آن ها رسیده باشد و در تهران به اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان ها به دایره ثبت شرکت ها و در نقاطی که دایره ثبت شرکت ها وجود ندارد به اداره ثبت اسناد و املاک محل تسلیم شود.
طرح اعلامیه باید مشتمل نکات ذیل باشد :
: نام شرکت؛ نوع فعالیت هایی که شرکت به منظور آن تشکیل می شود؛ مرکز اصلی شرکت و شعب آن در صورتی که تاسیس شعبه مورد نظر باشد؛ مدت زمان ثبت شرکت؛ هویت کامل و اقامتگاه و شغل موسسین، در صورتی که همه یا بعضی از موسسین در امور مربوط به موضوع شرکت یا امور مشابه آن،سوابق یا اطلاعات یا تجاربی داشته باشند ذکر آن به اختصار ، مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن،به تفکیک و تعداد و نوع سهام در مورد سرمایه غیر نقد(جنسی)،تعیین مقدار و مشخصات و اوصاف و ارزش آن به نحوی که بتوان از کم و کیف سرمایه غیر نقد اطلاع حاصل نمود.، در صورتی که موسسین مزایایی برای خود در نظر گرفته باشند،تعیین چگونگی و موجبات آن مزایا به تفصیل؛ تعیین مقداری از سرمایه که موسسین تعهد کرده و مبلغی که پرداخت کرده اند؛ ذکر هزینه هایی که موسسین تا آن موقع جهت تدارک مقدمات تشکیل شرکت و مطالعاتی که انجام گرفته است پرداخت کرده اند و برآورد هزینه های لازم تا شروع فعالیت های شرکت؛ در صورتی که انجام موضوع شرکت قانوناَ مستلزم موافقت مراجع خاصی باشد،ذکر مشخصات اجازه نامه یا موافقت اصولی آن مرجع؛ ذکر حداقل تعداد سهامی که هنگام پذیره نویسی باید توسط پذیره نویس تعهد شود و تعیین مبلغی از آن که باید مقارن پذیره نویسی نقداَ پرداخت گردد؛ ذکر شماره و مشخصات حساب بانکی که مبلغ نقدی سهام مورد نعهد باید به آن حساب واریز گردد و تعیین مهلتی که طی آن اشخاص ذی علاقه می توانند برای پذیره نویسی و پرداخت مبلغ نقدی به بانک مراجعه کنند؛ تصریح به اینکه اظهارنامه موسسین به انضمام طرح اساسنامه برای مراجعه علاقمندان،به مرجع ثبت شرکت تسلیم شده است؛ذکر نام روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه دعوت و اطلاعیه بعدی تا تشکیل مجمع عمومی موسسین،منحصراَ در آن منتشر خواهد شد؛ چگونگی تخصیص سهام به پذیره نویسان
مرجع ثبت شرکت ها پس از مطالعه طرح اعلامیه پذیره نویسی و طرح اساسنامه و تطبیق مندرجات آن ها با قانون اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی را صادر خواهد نمود. مرجع ثبت شرکت ها تکلیفی به تحقیق در مورد اطلاعات داده شده ندارد و در قبال دادن اطلاعات غیر صحیح موسسان به پذیره نویسان، مسئول نیست. به همین دلیل، قانونگذار در ماده 11 لایحه قانونی 1347 انتشار آگهی راجع به پذیره نویسی را بر عهده خود موسسان گذاشته است.
اعلامیه پذیره نویسی باید توسط موسسین در جراید آگهی گردیده و نیز در بانکی که تعهد سهام نزد آن صورت می گیرد در معرض دید علاقه مندان قرار داده شود.
آگهی پذیره نویسی به منزله پیشنهاد موسسان به عموم مردم مبنی بر تشکیل شرکت سهامی است. پس از این آگهی به دعوت موسسان ، علاقه مندان به بانک مراجعه و ورقه های تعهد سهم را امضا و مربوط به سهام را پرداخت می کنند.
2. ورقه تعهد سهام
تعهد پذیره نویسی با امضای نوشته ای تحقق پیدا می کند که در قانون ایران از آن به " ورقه تعهد سهم " تعبیر می شود. ورقه تعهد سهام باید مشتمل بر نکات ذیل باشد :
نام و موضوع و مرکز اصلی و مدت شرکت ؛ سرمایه شرکت ؛ شماره و تاریخ اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی و مرجع صدور آن ؛ تعداد سهامی که مورد تعهد واقع می شود و مبلغ اسمی آن و همچنین مبلغی که از آن بابت نقداَ در موقع پذیره نویسی باید به آن حساب پرداخت شود؛ هویت و نشانی کامل پذیره نویس؛ قید اینکه پذیره نویس متعهد است ؛ مبلغ پرداخت نشده سهام مورد تعهد را طبق مقررات اساسنامه شرکت پرداخت نماید. "
به موجب ماده 14 لایحه قانونی 1347 : " ورقه تعهد سهم در دو نسخه تنظیم و با قید تاریخ به امضای پذیره نویس یا قائم مقام قانونی او رسیده ، نسخه اول نزد بانک نگهداری می شود و نسخه دوم با قید رسید وجه و مهر و امضای بانک به پذیره نویس تسلیم می شود. " در تبصره این ماده مقرر شده است : " در صورتی که ورقه تعهد سهم را شخصی برای دیگری امضا کند، هویت و نشانی کامل و سمت امضا کننده قید و مدرک سمت او اخذ و ضمیمه خواهد شد".
3. قطعیت پذیره نویسی
امضای ورقه تعهد سهم و تسلیم آن از جانب پذیره نویس به بانک به منزله پایان عمل پذیره نویسی است. از این زمان پذیره نویس نمی تواند به تعهد خود به موجب ورقه عمل نکند. قبولی پذیره نویسی از جانب موسسان لازم نیست و در واقع، پذیره نویسی به منطله قبول ایجاب موسسان به پذیره نویسی است، مشروط بر اینکه پذیره نویسی در مهلت معین شده در اعلامیه پذیره نویسی صورت گرفته باشد . ماده 15 لایحه قانونی 1347 مقرر کرده است : " امضای ورقه تعهد سهم به خودی خود مستلزم قبول اساسنامه شرکت و تصمیمات مجامع عمومی صاحبان سهام می باشد. "
4. ضمانت اجرای شرایط پذیره نویسی
از آن جا که وضع مقررات فوق، در جهت حفظ حقوق عموم بوده و قصد قانونگذار این بوده است که پذیره نویس، با اطلاع کامل از وضعیت شرکت رضایت خود را به پیوستن به آن اعلام کند، بنابراین هر گاه ورقه تعهد سهم متضمن موارد فوق نباشد، از نظر شکلی باطل است. مع ذلک، بطلان ورقه تعهد موجب بطلان شرکت نیست.

• مدارک بعد از پذیره نویسی

1- دو نسخه اظهار نامه که تمام بندهای آن کامل شده باشد. ( نام مؤسسین جدید در اظهار نامه وارده توسط تمامی سهامداران امضاء شده باشد) .
2- دو نسخه اساسنامه
3- دو نسخه صورت جسه مجمع عمومی موسسین و هیأت مدیره که کارهایی همانند صورت جلسات شرکت های سهامی خاص تکمیل می گردد با این تفاوت که دو روزنامه کثیرالانتشار برای چاپ آگهی های شرکت در نظر گرفته می شود کپی برابر اصل شده مؤسسین و بازرسان همراه با گواهی بانکی مبنی بر پرداخت حداقل 35% از کل سرمایه و همچنین صفحات در روزنامه ای که اعلامیه پذیره نویسی درآن چاپ شده است.

در مطلب پیشین ، تا حدودی راجع به الزامات قانونی تاسیس و ثبت شرکت های سهامی پرداختیم . در این نوشتار ، ثبت شرکت به ادامه ی این مبحث می پردازیم.

• توضیح

کارشناس اداره ثبت شرکت ها مدارک تقدیمی متقاضی را با کلیه ضمائم بررسی و در صورت کامل بودن ، اجازه انتشار اعلامیه مذکور را صادر می نماید .
ماده 11- اعلامیه پذیره نویسی باید توسط موسسین در جراید آگهی گردیده و نیز در بانکی که تعهد سهام نزد آن صورت می گیرد در معرض دید علاقه مندان قرار داده شود.
ماده 12- ظرف مهلتی که در اعلامیه پذیره نویسی معین شده است علاقه مندان به بانک مراجعه و ورقه تعهد سهام را امضاء و مبلغی را که نقداَ باید پرداخت شود تادیه و رسید دریافت خواهند کرد.
ماده 13- ورقه تعهد سهم باید مشتمل بر نکات ذیل باشد :
1- نام و موضوع و مرکز اصلی و مدت شرکت
2- سرمایه شرکت
3- شماره و تاریخ اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی و مرجع صدور آن
4- تعداد سهامی که مورد تعهد واقع می شود و مبلغ اسمی آن و همچنین مبلغی که از آن بابت نقداَ در موقع پذیره نویسی باید پرداخت شود.
5-نام بانک و شماره حسابی که مبلغ لازم توسط پذیره نویسان باید به آن حساب پرداخت شود.
6- هویت و نشانی کامل پذیره نویس
7- قید اینکه پذیره نویس متعهد است مبلغ پرداخت نشده سهام مورد تعهد را طبق مقررات اساسنامه شرکت پرداخت نماید.

• توضیح

رعایت مواد مندرج در ماده 13 برای حفظ حقوق سهامدار در ورقه سهم که از شرایط شکلی می باشد الزامی است .
ماده 14- ورقه تعهد سهم در دو نسخه تنظیم و با قید تاریخ به امضاء پذیره نویس یا قائم مقام قانونی او رسیده نسخه اول نزد بانک نگهداری و نسخه دوم با قید رسید وجه و مهر و امضاء بانک به پذیره نویس تسلیم می شود.
تبصره – در صورتی که ورقه تعهد سهم را شخصی برای دیگری امضاء کند هویت و نشانی کامل و سمت امضاء کننده قید و مدرک سمت او اخذ و ضمیمه خواهد شد.
ماده 15- امضاء ورقه تعهد سهم ، به خودی خود مستلزم قبول اساسنامه شرکت و تصمیمات مجامع عمومی صاحبان سهام می باشد .
ماده 16- پس از گذشتن مهلتی که برای پذیره نویسی معین شده است و یا در صورتی که مدت ، تمدید شده باشد بعد از انقضای مدت تمدید شده ، موسسین حداکثر تا یک ماه به تعهدات پذیره نویسان رسیدگی و پس از احراز اینکه تمام سرمایه شرکت صحیحاَ تعهد گردیده و اقلاَ سی و پنج درصد آن پرداخت شده تعداد سهام هر یک از تعهد کنندگان را تعیین و اعلام و مجمع عمومی موسس را دعوت خواهند نمود.

• توضیح

در شرکت های سهامی عام حداقل آورده های نقدی اعم از موسس یا پذیره نویس باید 35% کل سرمایه باشد و پس از انقضای مهلت پذیره نویسی، موسسین مکلفند تعداد سهام هر یک از سهامداران را تعیین و اعلام نمایند. چنانچه مبلغ سرمایه پذیره نویسی شده کمتر از سرمایه اعلام شده باشد و یا تجدید اعلامیه پذیره نویسی سرمایه تکمیل نگردد در آن صورت شرکت تاسیس نشده اعلام و پذیره نویسان طبق ماده 19 ( ل. ا. ق. ت ) مبلغ پرداختی خود را از بانک دریافت می نمایند اما اگر میزان سرمایه بیش از سرمایه اعلام شده بوسیله پذیره نویسان به حساب بانک واریز گردد در این صورت موسسین مبلغ اضافی را به نسبت سهام هر یک از پذیره نویسان به آنان مسترد می دارند . ( این عمل را در حقوق فرانسه تعدیل سهام می نامند.)
ماده 17- ( اصلاحی 22 / 11/ 1353 ) مجمع عمومی موسس با رعایت مقررات این قانون تشکیل می شود و پس از رسیدگی و احراز پذیره نویسی کلیه سهام شرکت و تادیه مبالغ لازم و شور درباره اساسنامه شرکت و تصویب آن اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت را انتخاب می کند. مدیران و بازرسان شرکت باید کتباَ قبول سمت نمایند قبول سمت به خودی خود دلیل بر این است که مدیر و بازرس با علم به تکالیف و مسئولیت های سمت خود عهده دار آن گردیده اند از این تاریخ شرکت تشکیل شده محسوب می شود.
تبصره – ( اصلاحی 22 / 11/ 1353 ) هر گونه دعوت و اطلاعیه برای صاحبان سهام تا تشکیل مجمع عمومی سالانه باید در دو روزنامه کثیرالانتشار منتشر شود یکی از این دو روزنامه به وسیله مجمع عمومی موسس و روزنامه دیگر از طرف وزارت ارشاد اسلامی تعیین می شود.
ماده 18- اساسنامه ای که به تصویب مجمع عمومی موسس رسیده به ضمیمه صورت جلسه مجمع و اعلامیه قبولی مدیران و بازرسان جهت ثبت شرکت به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم خواهد شد.
ماده 19- در صورتی که شرکت تا شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه مذکور در ماده 6 این قانون به ثبت نرسیده باشد به درخواست هر یک از موسسین یا پذیره نویسان مرجع ثبت شرکت ها که اظهارنامه به آن تسلیم شده است گواهی نامه ای حاکی از عدم ثبت شرکت صادر و به بانکی که تعهد سهام و تادیه وجوه در آن به عمل آمده است ارسال می دارد تا موسسین و پذیره نویسان به بانک مراجعه و تعهد نامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند. در این صورت هر گونه هزینه ای که برای تاسیس شرکت پرداخت یا تعهد شده باشد به عهده موسسین خواهد بود.

• توضیح

در این ماده قانون گذار از پذیره نویسان حمایت کرده است که اگر شرکت تا شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه تشکیل نشد هر پذیره نویس می تواند به اداره ثبت شرکت ها مراجعه نموده و گواهی عدم ثبت شرکت را دریافت کند سپس از بانک مربوط مبلغ پرداختی خود را مسترد می دارد. ضمناَ کلیه هزینه های مربوط به شرکت در شرف تاسیس به عهده موسسین می باشد.
ماده 20 – برای تاسیس و ثبت شرکت های سهامی خاص فقط تسلیم اظهارنامه به ضمیمه مدارک ذیل به مرجع ثبت شرکت ها کافی خواهد بود :
1-اساسنامه شرکت که باید به امضاء کلیه سهامداران رسیده باشد.
2- اظهارنامه مشعر بر تعهد کلیه سهام و گواهی نامه بانکی حاکی از تادیه قسمت نقدی آن که نباید کمتر از سی و پنج درصد کل سهام باشد. هر گاه تمام یا قسمتی از سرمایه به صورت غیر نقد باشد باید تمام آن تادیه گردیده و صورت تقویم آن به تفکیک در اظهارنامه منعکس شده باشد و در صورت تقویم آن به تفکیک در اظهارنامه منعکس شده باشد و در صورتی که سهام ممتازه وجود داشته باشد باید شرح امتیازات و موجبات آن در اظهارنامه منعکس شده باشد.
3- انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت که باید در صورت جلسه ای قید و به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.
4- قبول سمت مدیریت و بازرسی با رعایت قسمت اخیر ماده 17
5- ذکر نام روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه آگهی راجع به شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر خواهد شد.
تبصره – سایر قیود و شرایطی که در این قانون برای تشکیل و ثبت شرکت های سهامی عام مقرر است در مورد شرکت های سهامی خاص ، لازم الرعایه نخواهد بود.

• توضیح

برای تاسیس شرکت سهامی خاص اگر کلیه پذیره نویسان در مجمع عمومی موسس حضور داشته باشند طبق تبصره ماده 97 ( ل. ا. ق. ت ) نیاز به نشر دعوت نامه مجمع مزبور ندارد. ضمناَ در شرکت سهامی خاص بر خلاف شرکت سهامی عام کلیه آورده می تواند به صورت غیر نقدی هم باشد.
ماده 21- شرکت های سهامی خاص نمی توانند سهام خود را برای پذیره نویسی یا فروش در بورس اوراق بهادار یا توسط بانک ها عرضه نمایند و یا به انتشار آگهی و اطلاعیه و یا هر نوع اقدام تبلیغاتی برای فروش سهام خود مبادرت کنند مگر اینکه از مقررات مربوط به شرکت های سهامی عام به نحوی که در این قانون مذکور است تبعیت نمایند.

• توضیح

یکی از وجوه افتراق شرکت سهامی خاص با عام ممنوعیت عرضه سهام به مردم از طریق نشر آگهی در روزنامه و یا فروش آن در بورس اوراق بهادار یا توسط بانک ها می باشد.
ماده 22- استفاده از وجوه تادیه شده به نام شرکت های سهامی در شرف تاسیس ممکن نیست مگر پس از به ثبت رسیدن شرکت و یا در مورد مذکور در ماده 19

• توضیح

این ماده از پذیره نویسان در مقابل سوء استفاده مدیران با برداشت مبالغ واریز شده در حساب بانکی شرکت حمایت کرده است که موسسین نمی توانند از وجوه مذکور تا به ثبت رسیدن شرکت برداشت و استفاده نمایند.
ماده 23- موسسین شرکت نسبت به کلیه اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس و به ثبت رسانیدن شرکت انجام می دهند مسئولیت تضامنی دارند.

• توضیح

موسسین شرکت در مقابل اشخاص ذی نفع اعم از پذیره نویس و طلبکار مسئولیت تضامنی دارند به این ترتیب اشخاص زیان دیده فقط می توانند علیه موسسین اقامه دعوی نمایند.

شرکت های سهامی به دلیل کثرت سرمایه ، تعدد شرکاء و تنوع و گستره فعالیت ، مهم ترین ، ثبت شرکت بزرگ ترین و فعال ترین نوع شرکت در میان شرکت های موجود به حساب می آیند. در این جا به شرح و بسط الزامات قانونی تاسیس و ثبت شرکت سهامی می پردازیم . شایان ذکر است شما عزیزان در صورت نیاز به هر گونه راهنمایی در این رابطه ، می توانید با کارشناسان مجرب ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل نمایید.
ماده 1- شرکت سهامی ، شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام ، محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.

• توضیح

در شرکت سهامی ، سهام باید به قطعات متساوی القیمه تقسیم شود تا حقوق مساوی به سهامداران اعطا گردد. حقوق وابسته به یک سهم عبارت است از : حق شرکت در مجامع عمومی – حق رای – حق سود بردن – حق کسب اطلاع از حساب ها و دفاتر شرکت و گزارش مدیران و بازرسان – حق انتقال سهم – حق برداشت مبلغ سهم به هنگام انحلال و تصفیه مسئولیت مدنی صاحب سهم تا میزان آورده خود می باشد ، اگر شرکت ورشکسته شود سهامدار در مقابل بدهی شرکت بیش از سهم خود مسئولیت ندارد.
اما مدیران به موجب ماده 143 ( ل. ا. ق. ت ) از این قاعده مستثنی می باشند.
ماده 2- شرکت سهامی شرکت بازرگانی محسوب می شود ولو اینکه موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد.

• توضیح

ماده مذکور با قید جمله " ولو اینکه موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد " به نظر می رسد که برای شرکت های سهامی عام و خاص معاملات اموال غیر منقول را مجاز دانسته است که استثنایی بر ماده 4 ( ق. ت ) وارد کرده که معاملات اموال غیر منقول را تحت حاکمیت قانون مدنی قرار داده است . قانون تجارت اخیر فرانسه عملیات غیر بازرگانی را برای شرکت های تضامنی و مختلط غیر سهامی و شرکت سهیم در شرکت دیگر را بازرگانی شناخته است .
ماده 3- در شرکت سهامی تعداد شرکاء نباید از 3 نفر کمتر باشد.

• توضیح

ماده مذکور با در نظر گرفتن ماده 107 ( ل. ا. ق. ت ) تعداد اعضای هیات مدیره شرکت های سهامی عام را حداقل 5 نفر تعیین نموده است ، به نظر می رسد در ماده 3 تعداد سهامداران شرکت سهامی خاص نباید از 3 نفر کم تر باشد. به کار بردن واژه " شرکا " در شرکت سهامی ، مسامحه نویسنده قانون بوده ، زیرا در شرکت های سهامی ، واژگان " سهم " و " سهامدار " چه در حقوق ایران و کشورهای دیگر به کار رفته است و برای سایر شرکت ها مانند با مسئولیت محدود ، تضامنی ، نسبی ، مختلط واژگان " شریک " و " سهم الشرکه " مورد استفاده قرار می گیرد. برای هیات رییسه در شرکت های سهامی عام و خاص به استناد ماده 101 ( ل. ا. ق. ت ) باید حداقل 4 نفر ( یک رییس – دو ناظر و یک منشی ) باشد . ضمناَ منشی ممکن است صاحب سهم نباشد.
ماده 4- شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود :
نوع اول : شرکت هایی که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند. این گونه شرکت ها شرکت سهامی عام نامیده می شوند.
نوع دوم : شرکت هایی که تمام سرمایه آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است. اینگونه شرکت ها شرکت سهامی خاص نامیده می شوند.
تبصره – در شرکت های سهامی عام عبارت " شرکت سهامی عام " و در شرکت سهامی خاص عبارت " شرکت سهامی خاص " باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله با نام شرکت در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت بطور روشن و خوانا قید شود.

• توضیح

در شرکت سهامی عام موسسین مکلفند برای تامین قسمتی از سرمایه شرکت از طریق پذیره نویسی به مردم مراجعه کنند. این امر در اروپا بعد از جنگ جهانی دوم برای جذب سرمایه های کوچک مردم در واحدهای تولیدی ، صنعتی و خدماتی و مشارکت اقشار فقیر جامعه در ثروت های حاصل از اقتصاد کشور بود.
اما در شرکت های سهامی خاص، سرمایه شرکت باید توسط موسسین تامین گردد و حق دعوت مردم به پذیره نویسی را ندارد.
ماده 5- در موقع تاسیس ، سرمایه شرکت های سهامی عام از پنج میلیون ریال و سرمایه شرکت های سهامی خاص از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد. در صورتی که سرمایه شرکت بعد از تاسیس به هر علت از حداقل مذکور در این ماده کم تر شود ، باید ظرف یک سال نسبت به افزایش سرمایه تا میزان حداقل مقرر اقدام به عمل آید یا شرکت به نوع دیگری از انواع شرکت های مذکور در قانون تجارت تغییر شکل یابد وگرنه هر ذی نفع می تواند انحلال آن را از دادگاه صلاحیتدار درخواست کند.
هر گاه قبل از صدور رای قطعی موجب درخواست انحلال منتفی گردد دادگاه رسیدگی را موقوف خواهد نمود.

• توضیح

سرمایه ی اولیه در شرکت های سهامی عام در موقع تاًسیس از پنج میلیون ریال نباید کمتر باشد.در صورتیکه سرمایه ی شرکت بعد از تاًسیس به هر علت از حداقل مذکور کمتر شود، باید ظرف یکسال نسبت به افزایش سرمایه تا میزان حداقل مقرر اقدام به عمل آید یا شرکت به نوع دیگر از انواع شرکت های مذکور در قانون تجارت تغییر شکل یابد وگرنه هر ذینفع می تواند انحلال آن را از دادگاه صلاحیتدار درخواست کند.برای تاًسیس شرکت های سهامی عام موًسسین باید اقلاً بیست درصد سرمایه ی شرکت را خود تعهد کرده و لااقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام «شرکت در شرف تاًسیس» نزد یکی از بانک ها تودیع نماید.به این ترتیب شرکتی که مثلاً با پنج میلیون ریال تاًسیس می شود باید سیصد وپنجاه هزار ریال نقداً سپرده و سپس آگهی برای دعوت سایرین انتشار دهد.ممکن است قسمتی از تعهد موًسسین سرمایه ی غیر نقدی باشد در این صورت باید عین آن با مدارک مالکیت در همان بانکی که برای پرداخت مبلغ نقدی حساب باز شده است تودیع گردد.
سرمایه ی شرکت سهامی خاص نباید کمتر از یک میلیون باشد.در صورتی که به عللی سرمایه ی شرکت تقلیل پیدا کند باید شرکا در ظرف یکسال آن را جبران کنند .در غیر این صورت شرکت را به نوع دیگر از شرکت ها از قبیل با مسئولیت محدود یا تضامنی تبدیل نمایند.
ماده 6- برای تاسیس شرکت های سهامی عام موسسین باید اقلاَ بیست درصد سرمایه شرکت را خود تعهد کرده و لااقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام " شرکت در شرف تاسیس " نزد یکی از بانک ها سپرده سپس اظهارنامه ای به ضمیمه طرح اساسنامه شرکت و طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام که به امضاء کلیه موسسین رسیده باشد در تهران به اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان به دایره ثبت شرکت ها و در نقاطی که دایره ثبت شرکت ها وجود ندارد به اداره ثبت اسناد و املاک محل تسلیم و رسید دریافت کنند.
تبصره – هر گاه قسمتی از تعهد موسسین به صورت غیر نقد باشد باید عین آن یا مدارک مالکیت آن را در همان بانکی که برای پرداخت مبلغ نقدی حساب باز شده است تودیع و گواهی بانک را به ضمیمه اظهارنامه و ضمائم آن به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم نمایند.

• توضیح

تذکر این نکته ضروری است که در شرکت سهامی عام آورده غیر نقدی مختص موسسین ، آن هم برای قسمتی از آورده خود می باشد. اما برعکس در شرکت سهامی خاص بنا به بند 2 ماده 20 ( ل. ا. ق. ت ) کل سرمایه شرکت می تواند به صورت غیر نقد باشد.
ماده 7 – اظهارنامه مذکور در ماده 6 باید با قید تاریخ به امضاء کلیه موسسین رسیده و موضوعات ذیل مخصوصاَ در آن ذکر شده باشد :
1-نام شرکت
2- هویت کامل و اقامتگاه موسسین
3- موضوع شرکت
4- مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک
5- تعداد سهام با نام و بی نام و مبلغ اسمی آن ها و در صورتی که سهام ممتاز نیز مورد نظر باشد تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات این گونه سهام
6- میزان تعهد هر یک از موسسین و مبلغی که پرداخت کرده اند با تعیین شماره حساب و نام بانکی که وجوه پرداختی در آن واریز شده است . در مورد آورده غیر نقد تعیین اوصاف و مشخصات و ارزش آن به نحوی که بتوان از کم و کیف آورده غیر نقد اطلاع حاصل نمود.
7- مرکز اصلی شرکت
8- مدت شرکت

• توضیح

اظهارنامه مذکور طبق نمونه اداره ثبت شرکت ها در دو نسخه تنظیم و با سایر مدارک به مرجع مذکور با الصاق تمبر قانونی تقدیم می گردد.
ماده 8- طرح اساسنامه باید با قید تاریخ به امضاء موسسین رسیده و مشتمل بر مطالب ذیل باشد :
1- نام شرکت
2- موضوع شرکت بطور صریح و منجز
3- مدت شرکت
4- مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن اگر تاسیس شعبه مورد نظر باشد.
5- مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک .
6- تعداد سهام بی نام و با نام و مبلغ اسمی آن ها و در صورتی که ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات این گونه سهام .
7- تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه مطالبه بقیه مبلغ اسمی هر سهم و مدتی که ظرف آن باید مطالبه شود که به هر حال از پنج سال متجاوز نخواهد بود.
8- نحوه انتقال سهام با نام
9- طریقه تبدیل سهام با نام به سهام بی نام و بالعکس
10- در صورت پیش بینی امکان صدور ارواق قرضه ، ذکر شرایط و ترتیب آن
11- شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه شرکت
12- مواقع و ترتیب دعوت مجامع عمومی
13- مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب اداره آن ها
14- طریقه شور و اخذ رای و اکثریت لازم برای معتبر بودن تصمیمات مجامع عمومی
15- تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت ماموریت آن ها و نحوه تعیین جانشین برای مدیرانی که فوت یا استعفاء می کنند یا محجور یا معزول یا به جهات قانونی ممنوع می گردند.
16- تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران
17- تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بسپارند.
18- قید اینکه شرکت ، یک بازرس خواهد داشت یا بیشتر و نحوه انتخاب و مدت ماموریت بازرس.
19- تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم ترازنامه و حساب سود و زیان و تسلیم آن به بازرسان و به مجمع عمومی سالانه
20- نحوه انحلال اختیاری شرکت و ترتیب تصفیه امور آن
21- نحوه تغییر اساسنامه

• توضیح

اساسنامه در واقع آیین نامه داخلی شرکت می باشد. ضمناَ نباید مندرجات اساسنامه بر خلاف قانون باشد که در این صورت طبق ماده 270 و بعد ( ل. ا. ق. ت ) قابل بطلان می باشد.
ماده 9 – طرح اعلامیه پذیره نویسی مذکور در ماده 6 باید مشتمل بر نکات ذیل باشد :
1-نام شرکت
2- موضوع شرکت و نوع فعالیت هایی که شرکت به منظور آن تشکیل می شود.
3- مرکز اصلی شرکت و شعب آن در صورتی که تاسیس شعبه مورد نظر باشد.
4- مدت شرکت
5- هویت کامل و اقامتگاه و شغل موسسین ، در صورتی که تمام یا بعضی از موسسین در امور مربوط به موضوع شرکت یا امور مشابه با آن سوابق یا اطلاعات یا تجاربی داشته باشند ذکر آن به اختصار
6- مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک و تعداد و نوع سهام در مورد سرمایه غیر نقد شرکت ، تعیین مقدار و مشخصات و اوصاف و ارزش آن به نحوی که بتوان از کم و کیف سرمایه غیر نقد اطلاع حاصل نمود.
7- در صورتی که موسسین مزایایی برای خود در نظر گرفته اند تعیین چگونگی و موجبات آن مزایا به تفصیل .
8- تعیین مقداری از سرمایه که موسسین تعهد کرده و مبلغی که پرداخت کرده اند.
9- ذکر هزینه هایی که موسسین تا آن موقع جهت تدارک مقدمات تشکیل شرکت و مطالعاتی که انجام گرفته است پرداخت کرده اند و برآورد هزینه های لازم تا شروع فعالیت های شرکت
10- در صورتی که انجام موضوع شرکت قانوناَ مستلزم موافقت مراجع خاصی باشد ذکر مشخصات اجازه نامه یا موافقت اصولی آن مراجع
11- ذکر حداقل تعداد سهامی که هنگام پذیره نویسی باید توسط پذیره نویس تعهد شود و تعیین مبلغی از آن که باید مقارن پذیره نویسی نقداَ پرداخت گردد.
12- ذکر شماره و مشخصات حساب بانکی که مبلغ نقدی سهام مورد تعهد باید به آن حساب پرداخت شود و تعیین مهلتی که طی آن اشخاص ذی علاقه می توانند برای پذیره نویسی و پرداخت مبلغ نقدی به بانک مراجعه کنند.
13- تصریح به اینکه اظهارنامه موسسین به انضمام طرح اساسنامه برای مراجعه علاقه مندان به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شده است .
14- ذکر نام روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه دعوت و اطلاعیه بعدی تا تشکیل مجمع عمومی موسس منحصراَ در آن منتشر خواهد شد .
15- چگونگی تخصیص سهام به پذیره نویسان

• توضیح

رعایت مندرجات ماده مذکور چون از قواعد آمره می باشد در تهیه و تنظیم اعلامیه پذیره نویسی ( در دو نسخه ) الزامی می باشد.
ادامه مطلب در مقاله ی " قواعد تاسیس و ثبت شرکت های سهامی (2) "

• آشنایی با دلالی و حق العمل کاری

الف- دلالی
دلال کسی است که طرفین معامله را به یکدیگر نزدیک و معرفی نموده شرایط و خصوصیات معامله را برای طرفین تشریح کرده و سعی می کند با تطبیق منافع طرفین، ثبت شرکت معامله را جوش دهد و بعضی اوقات در تنظیم سند معامله نیز همکاری می نماید.
ماده 335 قانون تجارت دلال را به شرح ذیل تعریف می کند : " دلال کسی است که در مقابل اجرت واسطه انجام معاملاتی شده یا برای کسی که می خواهد معاملاتی نماید، طرف معامله پیدا می کند. اصولاَ قرارداد دلالی تابع مقررات راجع به وکالت است."
طبق بند 3 ماده 2 قانون تجارت هر قسم عملیات دلالی تجارتی محسوب می شود و دلال تاجر شناخته می شود. مراجعه به دلال برای انجام معامله جز در مورد معاملات بورس اجباری نیست و طرفین معامله آزادند به دلال مراجعه نمایند یا خیر. ولی چون شناسایی طرف معامله کار آسانی نیست و تجار مخصوصاَ در مواردی که آشنایی به وضع محل نداشته باشند و خارجی باشند باید وقت زیادی را صرف پیدا کردن طرف معامله نمایند، ترجیح می دهند به اشخاصی که کارشان واسطه معاملات است مراجعه کرده و با پرداخت مبلغ مختصری به عنوان حق دلالی مشتریان معتبر پیدا کنند. به این جهت در گذشته که وسایل نشر اطلاعات و تبلیغات مانند زمان حاضر وجود نداشت و شغل دلالی اهمیت زیادی داشت، در بعضی از کشورها شغل دلالی جنبه رسمی و دولتی داشت. این ترتیب هنوز در معاملات بورس معمول است و کارگزاران بورس باید پروانه رسمی در دست داشته باشند و حتی معاملات بورس در انحصار کارگزاران بورس قرار دارد و افراد نمی توانند شخصاَ در معاملات بورس شرکت کنند.
در ایران شغل دلالی آزاد بوده و قانون تجارت نیز که مقرراتی را برای دلالی پیش بینی کرده است، هیچ گونه شرطی برای احراز سمت دلالی قائل نشده است. با تغییرات و توسعه ای که در تجارت پیدا شده برای جلوگیری از سوء استفاده و نادرستی لزوم قانون مخصوصی برای تصدی به شغل دلالی احساس گردید و قانون 7 اسفند ماه 1317 راجع به دلالان شرایطی برای مبادرت به عملیات دلالی پیش بینی کرده و شغل دلالی را منوط به داشتن پروانه نموده است. با وجود این مقررات هنوز افرادی هستند که به طور مداوم یا اتفاقی دلالی می کنند و دادگاه های ایران نیز در این مورد سخت گیری نمی نمایند و در اغلب موارد با وجود آنکه شخصی که مدعی دلالی است، فاقد پروانه است در مورد استحقاق او به اجرت به نفع او حکم صادر کرده اند.
طبق ماده 1 قانون راجع به دلالان تصدی به هر نوع دلالی منوط به داشتن پروانه است و ماده 7 قانون مزبور سه نوع دلالی را تصریح کرده است : دلالی معاملات ملکی، دلالی معاملات تجاری و دلالی معاملات خوار و بار و سایر امور شهری که برای هر کدام از آن ها پروانه علیهده لازم است. به این معنی که اگر یک نفر بخواهد به دلالی هر سه نوع این معاملات مبادرت ورزد، باید سه پروانه از سه مقام مختلف اخذ کند.
علاوه بر سه نوع دلالی بالا یک نوع دلالی دیگر نیز طبق قانون بورس پیش بینی شده است که کارگزار نامیده می شود. و تشریفات دلالی و اخذ پروانه مربوط تابع قانون بورس می باشد.
طبق تصویب نامه 3 تیر ماه 1323 مرجع صدور پروانه دلالی معاملات بازرگانی وزارت اقتصاد است و طبق ماده یک تصویب نامه مورخ 21 مرداد 1319 مرجع صدور پروانه دلالی معاملات ملکی اداره کل ثبت اسناد و املاک می باشد.
طبق ماده 2 قانون راجع به دلالان : " پروانه دلالی با رعایت احتیاجات محلی فقط به اشخاصی داده می شود که دارای شرایط ذیل باشند :
1. داشتن بیست و پنج سال تمام و انجام خدمت نظام یا داشتن گواهی نامه معافیت یا آماده به خدمت.
2. تابعیت ایران
3. داشتن گواهی نامه ششم ابتدایی و یا دادن امتحان برابر آن
4. داشتن اطلاعات فنی متناسب با اموری که عهده دار دلالی آن هستند.
5. عدم شهرت به نادرستی
6. نداشتن محکومیت به ارتکاب جنایت و ورشکستگی به تقصیر و کلاهبرداری و خیانت در امانت و سرقت به گواهی مقامی که وزارت دادگستری معین می کند.
7. دادن وجه الضمان یا ضمانت نامه یا وثیقه مطابق ماده 3. "
ماده 3 قانون راجع به دلالان راجع به بند 7 بالا مقرر می دارد : " کسی که می خواهد تصدی به دلالی نماید، برای جبران خسارتی که ممکن است، قانوناَ از عملیات او متوجه اصحاب معامله شود، باید به یکی از طرق ذیل تامین بدهد :
1. پرداخت وجه الضمان
2. دادن وثیقه غیرمنقول و یا سهام
3. ضمانت یکی از تجار معتبر یا بانک
میزان وجه الضمان و وثیقه و مبلغ ضمانت و مدت و ترتیب تجدید آن با در نظر گرفتن نوع دلالی و آیین نامه ای که به تصویب هیئت وزیران می رسد تعیین خواهد شد. "
تامین مقرر در این ماده برای جبران خساراتی است که ممکن است از عمل دلال به طرفین معامله وارد شود و به این جهت ماده 4 قانون مزبور مقرر می دارد که : " نسبت به وجه الضمان یا ضمانت نامه یا وثیقه کسانی که از جهت مداخله دلال به عنوان دلالی در امور مربوط به آن بستانکار شده اند، بر سایر بستانکاران دلالی رجحان خواهند داشت."
و طبق ماده 5 همان قانون : " وجه الضمان یا ضمانت نامه یا وثیقه در صورتی رد خواهد شد که دلال از دلالی ممنوع شده و یا خود او از دلالی کناره گیری کند و در هر صورت حساب او با کسانی که از جهت دلالی به او مراجعه کرده اند، تسویه شده باشد."
ب- حق العمل کاری
حق العمل کار تاجریست که معاملاتی به نام خود، ولی به حساب دیگران می کند. ماده 357 قانون تجارت، حق العمل کار را به شرح ذیل تعریف می کند : " حق العمل کار کسی است که به اسم خود ولی به حساب دیگری ( آمر ) معاملاتی کرده و در مقابل حق العملی دریافت می دارد ." و ماده 358 قانون تجارت تصریح می کند که : " جز در مواردی که به موجب مواد ذیل استثناء شده، مقررات راجع به وکالت در حق العمل کاری نیز رعایت خواهد شد." ولی باید توجه داشت که حق العمل کاری با نمایندگی و وکالت تفاوت زیادی دارد، زیرا در نمایندگی عادی یا وکالت نماینده یا وکیل به نام آمر یا موکل خود عمل می کند، در صورتی که حق العمل کار اغلب نام آمر خود را کتمان می کند و حتی طرف معامله حق العمل کار نمی داند، معامله برای کیست و فقط حق العمل کار را در مقابل خود می شناسد. حق العمل کاری عملی است تجاری و بند 3 ماده 2 قانون تجارت هر قسم عملیات حق العمل کاری را جزء معاملات تجاری نام برده است.
قانون تجارت هیچ گونه شرطی برای مبادرت به حق العمل کاری در نظر نگرفته و هر کسی که اهلیت تاجر بودن را دارا باشد، می تواند به حق العمل کاری مبادرت نماید، علاوه بر آن هیچ گونه پروانه یا اجاره مخصوصی برای اشتغال به حق العمل کاری لازم نیست، در صورتی که به طوری که در بالا شرح داده شد، اشتغال به شغل دلالی شرایط مخصوصی دارد. حق العمل کار و دلال هر دو واسطه معاملات می باشند، منتهی بین عمل دلال و عمل حق العمل کار فرق بسیار موجود است، دلال جز معرفی طرفین معامله به یکدیگر وظیفه ای ندارد و جز با اجازه مخصوص نمی تواند نمایندگی یکی از طرفین را عهده دار باشد یا آنکه طرف معامله قرار گیرد و به همین ترتیب جز در مواردی که از یکی از طرفین معامله ضمانت کرده باشد، دلال هیچ گونه تعهدی نسبت به اجرای معامله و حسن انجام تعهدات طرفین ندارد. با انجام معامله عمل دلال خاتمه می یابد، در صورتی که حق العمل کار طرف معامله بوده و علاوه بر آنکه در مقابل طرف معامله مسئول انجام تعهداتی می باشد که به نام خود تقبل کرده است، در مقابل آمر نیز مسئول است که حاصل معامله را به او واگذار نماید. بنابراین حق العمل کار دو تعهد مستقیم دارد ؛ یکی در مقابل طرف معامله که صرف نظر از اینکه آمر او معامله را قبول کند یا خیر ، مسئول انجام تعهداتی است که تقبل کرده است و دیگر در مقابل آمر که باید انجام معامله را به اطلاع او برساند و حاصل معامله را در اختیار او بگذارد. ولی باید در نظر داشت که در صورتی که حق العمل کار حسن انجام معامله را ضمانت نکرده باشد و در صورتی که تقصیری مرتکب نشده باشد، در مقابل آمر مسئول عدم اجرای معامله از جانب طرف معامله نخواهد بود.

• ثبت شرکت دلالی و حق العمل کاری

برای ثبت شرکت دلالی و حق العمل کاری می توان همانند سایر شرکت ها در قالب های سهامی خاص یا با مسئولیت محدود اقدام نمود. شرایط و مدارک لازم جهت ثبت شرکت به قرار ذیل است :
شرایط ثبت شرکت سهامی خاص :
- حداقل 3 نفر عضو+ 2 نفر بازرس
- حداقل 35 درصد سرمایه نقداَ پرداخت شود.
- حداقل سرمایه 1000000ریال
مدارک لازم برای ثبت شرکت سهامی خاص :
- کپی کارت ملی و شناسنامه ی کلیه اعضا
- امضای اقرارنامه
- اصل گواهی عدم سوپیشینه
- اخذ مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع
- (تنظیم وکالتنامه بنام وکیل،چنانچه امور توسط وکیل انجام می شود)
پس از فراهم نمودن مدارک فوق ، با ارائه ی آن نزد وکلاء توانمند موسسه ی حقوقی فکر برتر،از خدمات بی نظیر ما بهره مند شوید.کارشناسان ما در کوتاه ترین زمان، امور ثبتی شما را انجام خواهند داد.
شرایط ثبت شرکت بامسئولیت محدود :
- وجود حداقل 2 نفر عضو
- حداقل سرمایه 10.0000 ریال
-تعهد با پرداخت کل سرمایه
مدارک لازم برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود :
- کپی شناسنامه و کارت ملی کلیه ی اعضا
- اصل گواهی عدم سوء پیشینه
- امضای اقرارنامه
- مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع
سپس نسبت به تکمیل فرم تقاضانامه ( در دو نسخه ) ، اساسنامه ( در دو نسخه ) و شرکتنامه اقدام نمایید.

شرکت های تجاری از جهت اشخاص تشکیل دهنده ، به دو دسته شرکت های خصوصی و دولتی تقسیم می شوند.گرفتن کارت بازرگانی فوری شرکت های تجاری خصوصی شرکت هایی هستند که از اشخاص حقیقی و حقوقی غیردولتی تشکیل می شوند و یا اشخاص حقوقی خصوصی با سرمایه دولتی به نحوی که فقط تا 49% سرمایه شرکت را دارا باشد و با مقاصد تجاری در دفتر ثبت شرکت ها خود را به شکل یکی از انواع شرکت های تجاری در می آورند. بدین شرح که اگر اشخاص حقیقی مانند فرد انسانی یا اشخاص حقوقی غیردولتی یا اشخاص حقوقی دولتی با توافق با یکدیگر تصمیم به تشکیل یک شرکت تجاری بگیرند باید بر اساس قوانین و مقررات مربوط به قانون تجارت خود را به شکل یکی از شرکت های هفت گانه در ماده 20 قانون درآورند چرا که قصد ، انجام معاملات تجاری است. حال اگر یک سرمایه دولتی در شرکت دارای سهم الشرکه یا سهام باشد دلیل بر این که شرکت دولتی باشد، نمی باشد زیرا شرکت های دولتی دارای قوانین خاص خود هستند و شرکتی که سرمایه بخش دولتی تا 49 % باشد دولتی محسوب نمی شود. بنابراین با وجود این که سهم الشرکه و سهام بخش خصوصی از 51 % به بالا باشد شرکت خصوصی محسوب می گردد.
همان طور که گفته شد، شرکت های خصوصی جهت ثبت می بایست به یکی از انواع شرکت های تجاری درآیند. شرکت های تجاری به موجب ماده 20 قانون تجارت بر هفت قسم به شرح ذیل طبقه بندی شده اند.

1.شرکت های سهامی ( به موجب ماده 4 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/12/1347 شرکت سهامی به دو نوع شرکت سهامی عام و خاص تقسیم می شود.)
2.شرکت تضامنی
3.شرکت با مسئولیت محدود
4.شرکت مختلط غیر سهامی
5.شرکت مختلط سهامی
6.شرکت نسبی
7.شرکت تعاونی تولید و مصرف
1- شرکت سهامی عام
شرکت سهامی عام ، شرکتی است که دست کم از 5 نفر تشکیل می شود و در آن سرمایه به قطعات مساوی سهام تقسیم می شود و مسئولیت صاحبان سهام، محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است. تنها در شرکت های سهامی عام است که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم، تامین می کنند.
2- شرکت سهامی خاص
شرکت سهامی خاص، شرکت بازرگانی است و سرمایه آن که قانوناَ در موقع تاسیس از یک میلیون ریال کمتر نخواهد بود، به سهام تقسیم شده و کلیه سهام آن به وسیله سهام داران تعهد و تامین می گردد و مسئولیت صاحبان سهام که تعداد آن ها نباید کمتر از سه نفر باشد، محدود به مبلغ اسمی سهام آن هاست.
3- شرکت با مسئولیت محدود
شرکت با مسئولیت محدود، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل می شود، و هر یک از شرکا بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است. ( ماده 94 قانون تجارت ) .
4- شرکت تضامنی
به موجب ماده 116 قانون تجارت : " شرکت تضامنی، شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض شرکت کافی نباشد، هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است.
5- شرکت مختلط غیرسهامی
به موجب ماده 141 قانون تجارت : " شرکت مختلط غیرسهامی، شرکتی است که برای امور تجاری، تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود ، بدون انتشار سهام تشکیل می شود. شریک ضامن، مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه ای است که در شرکت گذاشته و یا بایستی بگذارد. در اسم شرکت باید عبارت ( شرکت مختلط) و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود".
6- شرکت مختلط سهامی
به موجب ماده 162 قانون تجارت : " شرکت مختلط سهامی، شرکتی است که تحت اسم مخصوصی، بین یک عده شرکای سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود.
شرکای سهامی کسانی هستند که سرمایه آن ها به صورت سهام یا قطعات سهام متساوی القیمه درآمده و مسئولیت آن ها تا میزان همان سرمایه ای است که در شرکت دارند.
7- شرکت نسبی
ماده 183 قانون تجارت ایران شرکت نسبی را این گونه تعریف می نماید : " شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری تحت اسم مخصوص، بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکا به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته اند " .
8- شرکت تعاونی
در تعریف شرکت تعاونی می توان چنین گفت : شرکت تعاونی شرکتی است که برای فعالیت در امور مربوط به تولید و توزیع، در جهت اهداف مصرح در قانون بخش تعاونی و به منظور بهبود وضع تقتصادی و اجتماعی اعضا، از طریق همکاری و تشریک مساعی آن ها با رعایت قانون مذکور تشکیل می شود.
حداقل تعداد اعضا هفت نفر است و مسئولیت اعضا محدود به میزان سهمی است که از سرمایه شرکت خریداری یا تعهد نموده است. سرمایه شرکت نامحدود و سهام آن بانام است. نقل و انتقال سهام به غیرعضو مجاز نیست. شرط عضویت در شرکت تعاونی، خرید و پرداخت تمام بهای لااقل یک سهم می باشد. در این شرکت باید کلمه " تعاونی " قید شود.
مرجع ثبت شرکت ها در تهران " اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی" و برای خارج از آن اداره ثبت اسناد، مرکز اصلی شرکت است که دفتر مخصوصی برای این کار در نظر گرفته شده است.
وفق ماده 196 قانون تجارت اسناد و نوشتجاتی که برای به ثبت رسانیدن شرکت لازم است در نظامنامه وزارت عدلیه معین شده که به طور خلاصه به شرح ذیل می باشد:
1. شرکت نامه حاوی مشخصات شرکت
2. اساسنامه
3. صورتجلسه مجمع عمومی
4. صورتجلسه انتخاب هیات مدیره و قبولی آنان
5. رسید سرمایه

نام پیشنهادی اشخاص حقوقی ( انتخاب نام شرکت) در موارد زیر قابل تایید نمی باشد :
- نام هایی که در آن از اسامی ،عناوین و اصطلاحات بیگانه و خارجی استفاده شده باشد.
- نام هایی که مخالف موازین شرعی، نظم عمومی و یا شامل واژه های بی معنا یا الفاظ قبیحه و مستهجن و ثبت شرکتها خلاف اخلاق حسنه باشند .
- نام یا نام اختصاری یا حروفی که رسماَ متعلق به دولت باشد از قبیل ایران ، ملی ، ملت، کشور، ناجا، مگر با ارائه مجوز از مقام صلاحیت دار دولتی .
- چنانچه تفاوت نام پیشنهادی با نام ثبت شده تنها در استفاده از پسوند جمع (نظیر ون، ین،ها و یا جمع مکسر) یا حذف آن باشد امکان ثبت آن وجود ندارد.
- چنانچه نام شخصیت حقوقی به صورت مقید ثبت شده باشد امکان انتخاب نام جدید مشتق از آن به صورت مطلق برای شخصیت حقوقی دیگر وجود ندارد.
- هنگامی که در یک نام پیشنهادی، ترکیبی از دو واژه فارسی، تداعی کننده یک واژه بیگانه باشد، امکان ثبت آن وجود ندارد.
- واژه هایی که به طرز گمراه کننده ای شبیه نام ثبت شده دیگری باشند، پذیرفته نمی شوند.
- اضافه کردن اعداد به نام هایی که سابقه ثبت دارند پذیرفته نمی شود و در صورت استفاده اعداد در نام های جدید پیشنهادی باید نگارش آن ها به صورت حروفی باشد.
- نام های پیشنهای نباید قبلاَ به ثبت رسیده باشند.
- از عنوان های دانشمندان و کاشفان در عصر حاضر انتخاب نشود.
- استفاده از اسامی شهرها و رنگ ها و اعداد در اسم شرکت مانعی ندارد اما این کلمات جزء اسم شرکت شمرده نمی شوند و اسم شرکت باید غیر از این کلمات شامل سه کلمه باشد.
- نام محل در اسم شرکت در صورتی مورد تایید اداره ثبت قرار می گیرد که شرکت حاضر در همان حوزه ثبتی به ثبت برسد.
- از اعداد بصورت ریاضی آن استفاده نشود، بلکه بصورت حروف نوشته شود.
- از حروف اول چند کلمه به عنوان اسم مخفف و یا ترکیبی از چند حرف استفاده نشود.
- برداشتن کلمات قبلی ثبت شده و افزودن عدد به آن مورد قبول نمی باشد.
- استفاده از کلمات قبلی ثبت شده و اضافه کردن یک کلمه توصیفی به آن مورد قبول نیست.
- اگر نام انتخابی با اضافه کردن یک پسوند یا پیشوند شبیه به کلمات ثبت شده قبلی باشد نام مورد قبول نیست.
- چنانچه نام اشخاص حقیقی ثبت شده باشد نمی توان مشتق آن نام را برای یک نفر دیگر ثبت کرد.
- کلمه هایی که به شکلی باعث گمراهی و شباهت به اسامی دیگر که ثبت شده باشند مورد قبول نمی باشند.
- از عناوین ایثارگران و شاهد و امثالهم که انحصاراً تحت نظارت سازمان محترم بنیاد شهید و امور ایثارگران است، استفاده نشود.
- نامهای زیر نباید جزء اسامی مضاف به عناوین شرکت اضافه شود:
انتظام، نظام، نفت، پتروشیمی، دادگستر، بنیاد، سازمان، مرکز، بهزیست، بانک، بسیج، جهاد، آسانسور، آژانس، آزاده، تکنو، فامیلی، فیلتر، باور، میکروبرد، تست، استار، تک، مدرن، پیک، امنیت، کارواش، فانتزی، شهروند، اقتصاد، میهن، جوانان، ایمان، دکوراسیون، هدف، سپاه، تکنیک، دیتا، تک نو، تکنولوژی، اورست، مونتاژ، ونوس، دفتر، ایتال، بیو، کنترل، متریک، مترلژی و برای آپارتمان معادل آن = كاشانه، تکنیک و تکنو معادل آن = فن، تکنولــوژی معادل آن= فن آوری یا فن آوران، کلینیک معادل آن =درمانگاه، دکوراسیون معادل آن= آرایه، سیستم معادل آن= چرخه.

• چند نکته

- اشخاص حقوقی که ثبت نام پیشنهادی آن ها مستلزم اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است باید پیش از ارائه تقاضای ثبت تاسیس به مرجع ثبت شرکت ها،به طریق مقتضی نسبت به اخذ مجوز اقدام و به ضمیمه مدارک تسلیم نمایند.
- مهلت اعتبار نام تایید شده اشخاص حقوقی که منجر به ثبت و آگهی می گردند نامحدود است.در صورتیکه نام تایید شده شخص حقوقی در شرف تاسیس یا تغییر منجر به ثبت و آگهی نگردد صرفاَ سه ماه از تاریخ تایید نام اعتبار دارد.این مدت برای شرکت های سهامی عام،6 ماه از تاریخ تشکیل مجمع عمومی موسس می باشد.
- نام شخص حقوقی (نام شرکت) ثبت شده با رعایت تاریخ تقدم، مختص شخصی است که به نام آن در مرجع ثبت شرکت ها به ثبت رسیده است و دیگری حق اختیار عین نام مذکور یا متجانس (تام، ناقص حرکتی، لفظی) آن را ندارد. این حق پس از انحلال و ختم تصفیه، منتفی می شود.
- واژه های بیگانه یا غیر متعارف یا مخفف تنها در صورتی قابل استفاده در نام شخص حقوقی (نام شرکت) است که مورد تایید فرهنگستان زبان و ادب فارسی باشند.
- کلماتی از قبیل ساختمانی، بازرگانی، تجاری، مهندسی، مهندسی مشاور، حقوقی، تولیدی و...شرحی بر موضوع فعالیت محسوب می شود و در بررسی نام یا نام های درخواستی به منظور رعایت عدم سابقه و تشابه ،جزئی از نام محسوب نمی شود.