مویزنایت (Moissanite) اولین بار توسط آنری مواسان شیمیدان فرانسوی (Henri Moissan) در سال 1893 هنگامی که در حال تحقیق در دهانه شهاب‌‌سنگی کانیون دیابلو آریزونا بود کشف شد.خواص لاجورد درطب سنتی ابتدا وی تصور میکرد که آنها الماس هستند ولی یک سال بعد وی متوجه شد که بر خلاف الماس که از کربن خالص تشکیل شده است، یافته هایش دارای فرمول شیمیایی SiC یا سیلیکون کارباید می باشند. البته ادوارد گودریچ آچسون دو سال قبل از این کشف سیلیکن کارباید مصنوعی را در آزمایشگاهش سنتز کرده بود.
در سال 1905، کانز از انجمن علمی CIAAW به افتخار مواسان، این کانی را مویزنایت نامگذاری کرد. البته جالب است بدانید که آنری مواسان به خاطر خدمات بزرگش در تحقیق و تجزیه عنصر فلئور، و نیز وارد کردن کوزهٔ برقی به خدمت علوم، کوره‌ای به نام او خوانده میشود. وی در سال ۱۹۰۶ برنده جایزه نوبل شیمی از استکهلم سوئد شد. صورت تصادفی در یک سال پس از دریافت این جایزه در فوریه 1907 در پاریس درگذشت.
مویزنایت در شکل طبیعی خودش بسیار نادر است تا جایی که برخی دانشمندان معتقداند موزنایت منشا خارج از کره زمین را داراست. بررسی ها روی شهاب سنگ های کندریتی کربنی مورچیسون (Murchison) و ذرات سیلیکون کارباید روی این اجرام آسمانی نشان داد که نسبتهای ناهمگون ایزوتوپی کربن و سیلیسیم در آنها وجود دارد که نشان میدهد این ساختار خارج از منظومه شمسی است.
از آنجایی که تقریبا ۹۹٪ این دانه‌های سیلیکون کارباید در اطراف ستاره‌های غول سرخ غنی از کربن به تشکیل شده‌اند. با آزمایشات طیف مادون قرمز این ستاره‌ها مشخص شد که کاربید سیلیکن معمولاً در اطراف آنها یافت میشود.تا دهه ۱۹۵۰ منشاء دیگری غیر از سنگ‌های آسمانی مشاهده نشد. در سال های بعد از آن مویزنایت به صورت ناخالصی در کیمبرلیت (kimberlite) در یک معدن الماس واقع در جمهوری یاقوتستان در سال ۱۹۵۹ و در سال 1958 در سازند گرین ریور (Green river Formation) واقع در وایومینگ (Wyoming) پیدا شد. وجود مویزنایت در طبیعت حتی در سال ۱۹۸۶ توسط چارلز میلتون زمین‌شناس آمریکایی مورد سؤال قرار گرفت. کشفیات تازه نشان داده که کانی مویزنایت به صورت طبیعی به عنوان ناخالصی در الماسها، زنولیت‌ها و سنگ‌های اولترامافیک (ultramafic) مانند کیمبرلیت و لمپوریت میتواند وجود داشته باشد.
در ابتدا، سردرگمی قابل توجهی برای محققان در مورد ساختار انواع سازه های کریستال های مویزنایت پیش آمد. تعدادی از محققان به داشتن سیستم مکعب (C) ، شش ضلع (H) ، و رومبوهدرال (R)تقارن اعتقاد داشتند. این پیچیدگی حاصل از وجود انواع ساختمان مختلف بود که نشان دهنده توالی انباشته مختلف شش ضلعی لایه اتم می باشد. بیش از 151 گونه شناخته شده در مورد کاربید سیلیکون وجود دارد، که همه از آن به درستی به عنوان “مویزنایت” یاد میکنند. رایجترین سیستم بلوری مویزنایت هگزاگونال است.
تنها گونه، حاضر حال در 4H و 6H از آلفاSiC- می تواند به شکل توده رشد نماید. هر دو گونه ها هگزاگونال، و هر دوعملکرد مواد نزدیک به بی رنگ میباشند. موزنیت مصنوعی نزدیک بی رنگ به صورت فرم 6H است.گونه های4H ، که دارای خواص بسیار نزدی به گونه هایی از 6H می باشند ، در حال حاضر برای نیمه هادی ها که تولید می شوند استفاده میشود. تمایز کلیدی گونه هایی از 6H جذب بسیار ضعیف زیر 425 نانومتر درطیف مرئی می باشد. بتا وSic ، از گونه های 3C ، کوبیک است و دارای ساختار بلوری حتی نزدیک به گونه هایی از الماس از 4H و 6H می باشد.
بزرگترین مویزنایت یافت شده در جهان
بزرگترین مویزنایت طبیعی یافت شده تا کنون فقط 4.1 ميليمتر طول دارد! این موزنایت توسط کمپانی شفا یمین در اطراف رودخانه کیشون (Kishon) اسرائیل در سال 2012 یافت شد. این موزنیت توسط GIA نیز تایید و بررسی شده است همچنین این شرکت توانسته نمونه های زیادی را با رنگهای متنوع در آن منطقه استخراج نماید.
مویزنایت (Moissanite) اولین بار توسط آنری مواسان شیمیدان فرانسوی (Henri Moissan) در سال 1893 هنگامی که در حال تحقیق در دهانه شهاب‌‌سنگی کانیون دیابلو آریزونا بود کشف شد.خواص لاجورد درطب سنتی ابتدا وی تصور میکرد که آنها الماس هستند ولی یک سال بعد وی متوجه شد که بر خلاف الماس که از کربن خالص تشکیل شده است، یافته هایش دارای فرمول شیمیایی SiC یا سیلیکون کارباید می باشند. البته ادوارد گودریچ آچسون دو سال قبل از این کشف سیلیکن کارباید مصنوعی را در آزمایشگاهش سنتز کرده بود.
در سال 1905، کانز از انجمن علمی CIAAW به افتخار مواسان، این کانی را مویزنایت نامگذاری کرد. البته جالب است بدانید که آنری مواسان به خاطر خدمات بزرگش در تحقیق و تجزیه عنصر فلئور، و نیز وارد کردن کوزهٔ برقی به خدمت علوم، کوره‌ای به نام او خوانده میشود. وی در سال ۱۹۰۶ برنده جایزه نوبل شیمی از استکهلم سوئد شد. صورت تصادفی در یک سال پس از دریافت این جایزه در فوریه 1907 در پاریس درگذشت.
مویزنایت در شکل طبیعی خودش بسیار نادر است تا جایی که برخی دانشمندان معتقداند موزنایت منشا خارج از کره زمین را داراست. بررسی ها روی شهاب سنگ های کندریتی کربنی مورچیسون (Murchison) و ذرات سیلیکون کارباید روی این اجرام آسمانی نشان داد که نسبتهای ناهمگون ایزوتوپی کربن و سیلیسیم در آنها وجود دارد که نشان میدهد این ساختار خارج از منظومه شمسی است.
از آنجایی که تقریبا ۹۹٪ این دانه‌های سیلیکون کارباید در اطراف ستاره‌های غول سرخ غنی از کربن به تشکیل شده‌اند. با آزمایشات طیف مادون قرمز این ستاره‌ها مشخص شد که کاربید سیلیکن معمولاً در اطراف آنها یافت میشود.تا دهه ۱۹۵۰ منشاء دیگری غیر از سنگ‌های آسمانی مشاهده نشد. در سال های بعد از آن مویزنایت به صورت ناخالصی در کیمبرلیت (kimberlite) در یک معدن الماس واقع در جمهوری یاقوتستان در سال ۱۹۵۹ و در سال 1958 در سازند گرین ریور (Green river Formation) واقع در وایومینگ (Wyoming) پیدا شد. وجود مویزنایت در طبیعت حتی در سال ۱۹۸۶ توسط چارلز میلتون زمین‌شناس آمریکایی مورد سؤال قرار گرفت. کشفیات تازه نشان داده که کانی مویزنایت به صورت طبیعی به عنوان ناخالصی در الماسها، زنولیت‌ها و سنگ‌های اولترامافیک (ultramafic) مانند کیمبرلیت و لمپوریت میتواند وجود داشته باشد.
در ابتدا، سردرگمی قابل توجهی برای محققان در مورد ساختار انواع سازه های کریستال های مویزنایت پیش آمد. تعدادی از محققان به داشتن سیستم مکعب (C) ، شش ضلع (H) ، و رومبوهدرال (R)تقارن اعتقاد داشتند. این پیچیدگی حاصل از وجود انواع ساختمان مختلف بود که نشان دهنده توالی انباشته مختلف شش ضلعی لایه اتم می باشد. بیش از 151 گونه شناخته شده در مورد کاربید سیلیکون وجود دارد، که همه از آن به درستی به عنوان “مویزنایت” یاد میکنند. رایجترین سیستم بلوری مویزنایت هگزاگونال است.
تنها گونه، حاضر حال در 4H و 6H از آلفاSiC- می تواند به شکل توده رشد نماید. هر دو گونه ها هگزاگونال، و هر دوعملکرد مواد نزدیک به بی رنگ میباشند. موزنیت مصنوعی نزدیک بی رنگ به صورت فرم 6H است.گونه های4H ، که دارای خواص بسیار نزدی به گونه هایی از 6H می باشند ، در حال حاضر برای نیمه هادی ها که تولید می شوند استفاده میشود. تمایز کلیدی گونه هایی از 6H جذب بسیار ضعیف زیر 425 نانومتر درطیف مرئی می باشد. بتا وSic ، از گونه های 3C ، کوبیک است و دارای ساختار بلوری حتی نزدیک به گونه هایی از الماس از 4H و 6H می باشد.
بزرگترین مویزنایت یافت شده در جهان
بزرگترین مویزنایت طبیعی یافت شده تا کنون فقط 4.1 ميليمتر طول دارد! این موزنایت توسط کمپانی شفا یمین در اطراف رودخانه کیشون (Kishon) اسرائیل در سال 2012 یافت شد. این موزنیت توسط GIA نیز تایید و بررسی شده است همچنین این شرکت توانسته نمونه های زیادی را با رنگهای متنوع در آن منطقه استخراج نماید.
مزایای ثبت شرکت در مناطق آزاد