گارنت مالایا از گونه های هیبریدی بسیار کمیاب و زیبای گارنت ها است. خواص لاجورد در طب سنتی این سنگ ترکیبی از پیروپ و اسپسارتیت است که نخستین بار در دهه ی ۱۹۶۰ در رودخانه ی اومبا درمرز کشورهای تانزانیا و کنیا کشف شد و همچنان منبع اصلی گارنت مالایا می باشد.
موسسه ی گوهرشناسی امریکا گارنت مالایا را در گونه ی پیروپ-اسپسارتیت طبقه بندی نموده است اما این طبقه بندی ممکن است مناسب گارنت مالایا نباشد.
مهم تر از همه اینکه گارنت مالایا گونه ای از پیروپ شناخته می شود، زیرا بیشتر گونه های آزمایش شده درصد بالایی از پیروپ را به عنوان اجزای اصلی در خود دارند.
گرچه در طول سالیان بسیاری از گونه های گارنت مالایا با قسمت های برابر اسپسارتیت یا آلماندین کشف شدند.
برخی مواقع سنگ های شامل بخش های کوچکی از گراسولار و آندرادیت می شدند.
تحقیقات نشان داده است که ترکیبات این سنگ شدیدا متغیر بوده و از ۲ تا ۹۴٪ اسپسارتیت، ۰ تا ۸۳٪ پیروپ، ۲ تا ۷۸٪ آلماندین، ۰ تا ۲۴٪ گراسولار و ۰ تا ۴٪ آندرادیت تغییرپذیر است.
لغت «مالایا» از کلمه ی سواحیلی به معنی « مرتود» گرفته شده است.
معدنچیان این نام را برای این سنگ برگزیدند تنها به این خاطر که در ابتدای کشف سنگ، تجار اعتقاد داشتند که در طبقه بندی گارنت ها قرار نگرفته و از خرید آن سر باز می زدند.
نخستین سنگ های یافته شده گونه ای از اسپسارتیت بودند، و پس از استخراج با بخشی از گارنت ردولیت ترکیب می شدند.
از زمان کشف این سنگ، تولید و استخراج گارنت مالایا بسیار نامرتب بوده و به خاطر کمیاب بودن آن، از ارزش بالایی در نزد کلکسیون داران گوهر و جواهر برخوردار است.
گونه های بزرگتر به خصوص آنهایی که بیش از ۳ تا ۵ قیراط وزن دارند، دارای ارزش بالاتری بوده و طرفداران بسیار زیادی دارند.
تشخیص گارنت مالایا
شاخصه ی انکساری گارنت مالایا و گرانش ویژه ی آن تقریبا با گراسولار برابر است و موادی با رنگ های مشابه رابه سختی می توان از یکدیگر متمایز ساخت.
تشخیص گارنت مالایا معمولا نیازمند بررسی های شیمیایی است.
گارنت مالایا سختی خوبی از ۷ تا ۷.۵ در سنجه ی موس برخوردار است و معمولا ناسرگی های سوزنی شکل دارد که
وجه تمایز گارنت مالایا با دیگر سنگ ها محسوب می شود.
درست مانند همه ی گارنت ها، مالایا ساختار بلوری مکعبی مشخصی داشته و وجوه لوزی دوازده سطحی آن از بارزه های سنگ های جواهر گارنت می باشد.
از دیگر ویژگی های آن می توان به نبود کلیواژ، فلورسنس و خاصیت چتدرنگی آن اشاره نمود، گارنت ها تک انکساری هستند.
خاستگاه و منابع گارنت مالایا
گارنت مالایا نخستین بار در رودخانه ی اومبا در آفریقای شرقی یافت شد که مرز میان شمال تانزانیا و جنوب کنیا محسوب می شد.
در سال ۱۹۹۳ کشف مواد مشابهی از جنوب تانزانیا گزارش داده شد.
همچنین منابعی از این سنگ در ماداگاسکار و سریلانکا(سیلپن) واقع شده است.
خرید و تشخیص ارزش سنگ جواهر گارنت مالایا
رنگ گارنت مالایا
گارنت مالایا رنگ های خاص و منحصر به فردی از جمله نارنجی متمایل به صورتی،
نارنجی متمایل به قرمز و نارنجی متمایل به زرد دارد و این رنگ ها به صورت روشن تا تیره متغیر هستند.
سنگ های نارنجی نسبت به سنگ های قرمز رنگ کمیاب تر هستند و سنگ هایی که مقدار کمی رنگ قهوه ای داشته باشند، طرفداران بیشتری دارند.
گارنت مالایا معمولا در مقایسه با سایر گونه های گارنت جرقه های قرمز رنگ زیبایی دارد.
دلیل این رنگ نیز وجود منگنز و برخی مواقع آهن در ترکیبات است.
«گارنت اومبالیت» نام گارنت مالایا از رود اوما است که به رنگ سرخ و مقدار کمی نارنجی مشاهده می شود.
«گارنت سلطنتی» نام تجاری سنگ های نارنجی متمایل به صورتی است که نه بیش از حد تیره و نه خیلی بی رنگ هستند.
برخی گونه های صورنی کم رنگ به رنگ قرمز یا طلایی تغییر رنگ می دهند.
گارنت مالایای تغییر رنگ دهنده با ترکیبات شیمیایی مشابه در طبقه بندی گارنت مالایا قرار می گیرند.
وضوح و درخشندگی گارنت مالایا
گارنت مالایا بر طبق سنجه ی وضوح رنگ سنگ موسسه ی گوهرشناسی امریکا به عنوان سنگ «نوع دوم» طبقه بندی شده است.
این نکته به این معنی است که بیشتر گارنت های مالایا ناسرگی های مشخص دارند که معمولا روتیل، پیریت یا آپاتیت هستند.
رایج ترین ناسرگی ها مجموعه ای سوزنی شکل از روتیل هستند.
پس از صیقل خوردن، گارنت مالایا درخشندگی شیشه ای زیبایی به خود خواهد گرفت.
برش و شکل گارنت مالایا
گارنت مالایا انتشار نور و حالت آتشین قابل توجهی دارند و این یعنی بیش از کوبوشون به حالت پخ دار برش می خورند.
هر برش و شکلی که حالت آتشین را به حداکثر رسانده و تیرگی رنگ را کاهش دهد گزینه ی مناسبی خواهد بود.
زیباترین اشکال برای این سنگ بالشتی، گرد و بیضی شکل هستند.
پردازش گارنت مالایا
درست مانند همه ی گارنت ها، گارنت مالایا معمولا به هیچ شیوه ای مورد پردازش قرار نمی گیرد.
گارنت مالایا از گونه های هیبریدی بسیار کمیاب و زیبای گارنت ها است. خواص لاجورد در طب سنتی این سنگ ترکیبی از پیروپ و اسپسارتیت است که نخستین بار در دهه ی ۱۹۶۰ در رودخانه ی اومبا درمرز کشورهای تانزانیا و کنیا کشف شد و همچنان منبع اصلی گارنت مالایا می باشد.
موسسه ی گوهرشناسی امریکا گارنت مالایا را در گونه ی پیروپ-اسپسارتیت طبقه بندی نموده است اما این طبقه بندی ممکن است مناسب گارنت مالایا نباشد.
مهم تر از همه اینکه گارنت مالایا گونه ای از پیروپ شناخته می شود، زیرا بیشتر گونه های آزمایش شده درصد بالایی از پیروپ را به عنوان اجزای اصلی در خود دارند.
گرچه در طول سالیان بسیاری از گونه های گارنت مالایا با قسمت های برابر اسپسارتیت یا آلماندین کشف شدند.
برخی مواقع سنگ های شامل بخش های کوچکی از گراسولار و آندرادیت می شدند.
تحقیقات نشان داده است که ترکیبات این سنگ شدیدا متغیر بوده و از ۲ تا ۹۴٪ اسپسارتیت، ۰ تا ۸۳٪ پیروپ، ۲ تا ۷۸٪ آلماندین، ۰ تا ۲۴٪ گراسولار و ۰ تا ۴٪ آندرادیت تغییرپذیر است.
لغت «مالایا» از کلمه ی سواحیلی به معنی « مرتود» گرفته شده است.
معدنچیان این نام را برای این سنگ برگزیدند تنها به این خاطر که در ابتدای کشف سنگ، تجار اعتقاد داشتند که در طبقه بندی گارنت ها قرار نگرفته و از خرید آن سر باز می زدند.
نخستین سنگ های یافته شده گونه ای از اسپسارتیت بودند، و پس از استخراج با بخشی از گارنت ردولیت ترکیب می شدند.
از زمان کشف این سنگ، تولید و استخراج گارنت مالایا بسیار نامرتب بوده و به خاطر کمیاب بودن آن، از ارزش بالایی در نزد کلکسیون داران گوهر و جواهر برخوردار است.
گونه های بزرگتر به خصوص آنهایی که بیش از ۳ تا ۵ قیراط وزن دارند، دارای ارزش بالاتری بوده و طرفداران بسیار زیادی دارند.
تشخیص گارنت مالایا
شاخصه ی انکساری گارنت مالایا و گرانش ویژه ی آن تقریبا با گراسولار برابر است و موادی با رنگ های مشابه رابه سختی می توان از یکدیگر متمایز ساخت.
تشخیص گارنت مالایا معمولا نیازمند بررسی های شیمیایی است.
گارنت مالایا سختی خوبی از ۷ تا ۷.۵ در سنجه ی موس برخوردار است و معمولا ناسرگی های سوزنی شکل دارد که
وجه تمایز گارنت مالایا با دیگر سنگ ها محسوب می شود.
درست مانند همه ی گارنت ها، مالایا ساختار بلوری مکعبی مشخصی داشته و وجوه لوزی دوازده سطحی آن از بارزه های سنگ های جواهر گارنت می باشد.
از دیگر ویژگی های آن می توان به نبود کلیواژ، فلورسنس و خاصیت چتدرنگی آن اشاره نمود، گارنت ها تک انکساری هستند.
خاستگاه و منابع گارنت مالایا
گارنت مالایا نخستین بار در رودخانه ی اومبا در آفریقای شرقی یافت شد که مرز میان شمال تانزانیا و جنوب کنیا محسوب می شد.
در سال ۱۹۹۳ کشف مواد مشابهی از جنوب تانزانیا گزارش داده شد.
همچنین منابعی از این سنگ در ماداگاسکار و سریلانکا(سیلپن) واقع شده است.
خرید و تشخیص ارزش سنگ جواهر گارنت مالایا
رنگ گارنت مالایا
گارنت مالایا رنگ های خاص و منحصر به فردی از جمله نارنجی متمایل به صورتی،
نارنجی متمایل به قرمز و نارنجی متمایل به زرد دارد و این رنگ ها به صورت روشن تا تیره متغیر هستند.
سنگ های نارنجی نسبت به سنگ های قرمز رنگ کمیاب تر هستند و سنگ هایی که مقدار کمی رنگ قهوه ای داشته باشند، طرفداران بیشتری دارند.
گارنت مالایا معمولا در مقایسه با سایر گونه های گارنت جرقه های قرمز رنگ زیبایی دارد.
دلیل این رنگ نیز وجود منگنز و برخی مواقع آهن در ترکیبات است.
«گارنت اومبالیت» نام گارنت مالایا از رود اوما است که به رنگ سرخ و مقدار کمی نارنجی مشاهده می شود.
«گارنت سلطنتی» نام تجاری سنگ های نارنجی متمایل به صورتی است که نه بیش از حد تیره و نه خیلی بی رنگ هستند.
برخی گونه های صورنی کم رنگ به رنگ قرمز یا طلایی تغییر رنگ می دهند.
گارنت مالایای تغییر رنگ دهنده با ترکیبات شیمیایی مشابه در طبقه بندی گارنت مالایا قرار می گیرند.
وضوح و درخشندگی گارنت مالایا
گارنت مالایا بر طبق سنجه ی وضوح رنگ سنگ موسسه ی گوهرشناسی امریکا به عنوان سنگ «نوع دوم» طبقه بندی شده است.
این نکته به این معنی است که بیشتر گارنت های مالایا ناسرگی های مشخص دارند که معمولا روتیل، پیریت یا آپاتیت هستند.
رایج ترین ناسرگی ها مجموعه ای سوزنی شکل از روتیل هستند.
پس از صیقل خوردن، گارنت مالایا درخشندگی شیشه ای زیبایی به خود خواهد گرفت.
برش و شکل گارنت مالایا
گارنت مالایا انتشار نور و حالت آتشین قابل توجهی دارند و این یعنی بیش از کوبوشون به حالت پخ دار برش می خورند.
هر برش و شکلی که حالت آتشین را به حداکثر رسانده و تیرگی رنگ را کاهش دهد گزینه ی مناسبی خواهد بود.
زیباترین اشکال برای این سنگ بالشتی، گرد و بیضی شکل هستند.
پردازش گارنت مالایا
درست مانند همه ی گارنت ها، گارنت مالایا معمولا به هیچ شیوه ای مورد پردازش قرار نمی گیرد.
قواعد فسخ پیش از ثبت و پس از ثبت شرکت های تجاری