blogiran

بموجب مواد 142-97-36 قانون تجارت ، شرکتنامه سندی است که بین دو یا چند شریک بمنظور تشکیل شرکت تجاری تنظیم شده باشد .ثبت شرکتها به بیانی دیگر، شرکتنامه سند معتبری است که به وسیله قوه قضاییه چاپ گردیده است که پس از تکمیل اطلاعات می بایست به سازمان ثبت اسناد و املاک و اداره کل ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی تقدیم گردد.
تمامی شرکت های تجاری به جز شرکت هامی سهامی احتیاج به تنظیم شرکتنامه دارند. به موجب مواد 47 و 48 قانون ثبت ، شرکتنامه باید به ثبت برسد وگرنه در هیچ یک از ادارات و دادگاه ها پذیرفته نخواهد بود. نشر خلاصه شرکتنامه ضروری است و ضمانت اجرایی آن جواز ابطال عملیات شرکت است. ( ماده 198 قانون تجارت )
بنا بر آنچه گفته شد، تشکیل شرکت با مسئولیت محدود به موجب قراردادی که ( شرکتنامه ) نامیده می شود، به عمل می آید. در ادامه ، ضمن آوردن نمونه شرکتنامه شرکت با مسئولیت محدود ، به توضیح راجع به مفاد آن می پردازیم.
شرکت نامه رسمی
1. نام شرکت و نوع آن ......................................................................................................................
2. موضوع شرکت ......................................................................................................................................................................................................................................................................................................
3. مرکز اصلی و نشانی کامل آن ...........................................................................................................
4. اسامی شرکاء یا موسسین و شماره شناسنامه و محل اقامت آن ها ............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
5. مبدا تشکیل شرکت و مدت آن ............................................................................................................
6. سرمایه شرکت ( اعم از نقدی و جنسی ).....................................................................................................................................................................................................................................................................................................
7. میزان سهم الشرکه هر یک از شرکاء .........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................8. مدیران شرکت و اختیارات آن ها و اشخاصی که حق امضا دارند .........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
9. موقع رسیدگی به حساب و ترتیب تقسیم سود شرکت .........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
10. انحلال شرکت مطابق ماده ............................................ قانون تجارت خواهد بود.
11. محل شعب فعلی شرکت ...............................................................................................................
12. بازرس شرکت .........................................................................................................................
13. تاریخ ....................................................................................................................................
امضاء موسسین شرکت ......................................................................................................................................................................................................................................................................................................
ملاحظات .........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................

• نام و نوع شرکت

هر شرکت باید نام داشته باشد تا بدانوسیله از شرکت های دیگر مشخص و متمایز گردد. معمولاَ نام شرکت از موضوع آن گرفته می شود. قانون تجارت برای نام شرکت با مسئولیت محدود بعضی تصریحات را لازم و بعضی دیگر را به شرح ذیل منع کرده است :
اول در اسم شرکت تصریح عبارت ( با مسئولیت محدود ) ضروری است. در غیر این صورت " در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود ... "
دوم اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکا باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شریک تضامنی را خواهد داشت " .
بنابراین ضمانت اجرای عدم رعایت مقررات مربوط به اسم در شرکت های با مسئولیت محدود، از نظر قانون و افراد ثالث، نوع این شرکت ها را به شرکت تضامنی تبدیل خواهد کرد.

• موضوع شرکت

به هنگام تشکیل شرکت با مسئولیت محدود موضوع شرکت باید در شرکتنامه قید گردد و این موضوع مطابق ماده 190 ق. م باید مشروع باشد. همچنین موضوع شرکت باید معلوم و معین بوده، مالیت داشته و دارای منفعت عقلایی باشد. تعیین موضوع فعالیت شرکت بسته به نظر شرکاء است و حدود عملیات شرکت را تعیین می کنند.
این نوع از شرکت ها محدودیت فعالیتی ندارند و می توانند در کلیه امور بازرگانی ، مهندسی ، صنعتی ، فناوری اطلاعات و دیگر اصناف فعالیت نمایند. در مجموع ، شرکت های با مسئولیت محدود برای موضوعاتی که نیاز به شرکت در مناقصات و مزایدات دولتی و خصوصی ندارند بسیار مباسبند.

• اسامی شرکا

شرکت با مسئولیت محدود می تواند تنها با حضور دو شریک هم تشکیل گردد.در شرکتنامه می بایست اسامی شرکا ، شماره شناسنامه و محل اقامت آن ها درج گردد.

• مدت شرکت

شرکت با مسئولیت محدود ممکن است برای مدت محدود یا نامحدود تشکیل شده باشد . در هیچ ماده ای از قانون تجارت درباره مدت شرکت نکته ای بیان نشده است در حالی که مدت شرکت تجاری لازم است معین گردد.
معمولاَ شرکا به هنگام تشکیل شدن شرکت ، مدت آن را نامحدود قید می نمایند. با این حال شرکاء در صورت تمایل مجازند در حین تاسیس شرکت ، آن را برای مدت معین تاسیس نمایند.
چنانچه شرکت دارای مدت باشد جمله " از تاریخ ثبت به مدت .......... سال " نوشته می شود و اگر مدت نداشته باشد جمله " از تاریخ ثبت مدت نامحدود " درج می گردد.

• سرمایه شرکت

در قانون ایران حداقل و حداکثری برای میزان سرمایه شرکت با مسئولیت محدود ذکر نشده است. اما حداقل سرمایه با توجه به رویه و حداقل مبلغ دریافت حق الثبت یک میلیون ریال می باشد.

• میزان سهم الشرکه

آورده ای که در شرکت های یا مسئولیت محدود معرف سرمایه گذاری و شرکت هر شریک در کل سرمایه شرکت است سهم الشرکه نامیده می شود.
طبق ماده 97 قانون تجارت : " در شرکتنامه باید صراحتاَ قید شده باشد که سهم الشرکه های غیرنقدی هر کدام به چه میزان قابل تقویم شده است " .

• مدیران شرکت و اختیارات آن ها

شرکت به وسیله اشخاصی که مدیر نامیده می شوند اداره می گردد و در مورد مدیران به موجب ماده 104 ق. ت می توتم به چند نکته اشاره کرد :
1. مدیران ممکن است یک یا چند نفر باشند.
2. مدیران ممکن است از بین شرکا یا خارج انتخاب گردند.
3. مدیران ممکن است موظف یا غیرموظف باشند.
4. مدت خدمت مدیران ممکن است نامحدود یا محدود باشد. اگر محدود باشد انتخاب مجدد به وسیله مجمع عمومی شرکا به عمل می آید.
مطابق ماده 105 نیز مدیران کلیه اختیارات لازم را برای نمایندگی و اداره شرکت خواهند داشت مگر اینکه خلاف آن مقرر شده باشد.

• موقع رسیدگی به حساب سالیانه و ترتیب تقسیم سود شرکت

نمونه : در پایان هر سال شمسی و ترتیب تقسیم سود به نسبت سهم الشرکه شرکاء

• موارد انحلال

مطابق ماده 114 قانون تجارت خواهد بود.
شرکت با مسئولیت محدود در موارد ذیل منحل می شود :
1. پایان یا انتفای موضوع شرکت
2. پایان مدت شرکت
3. در صورت ورشکستگی شرکت
4. در صورت تصمیم عده ای از شرکا که سهم الشرکه آن ها بیش از نصف سرمایه شرکت باشد.
5. در صورتی که به واسطه ضررهای وارده ، نصف سرمایه شرکت از بین برود و یکی از شرکا تقاضای انحلال کند و محکمه دلایل او را موجه بداند و سایر شرکا حاضر نباشند سهمی را که در صورت انحلال به او تعلق می گیرد، پرداخته و او را از شرکت خارج کنند.
6. در صورت فوت یکی از شرکا اگر به موجب اساسنامه پیش بینی شده باشد.

• محل شعب فعلی

اگر شرکت دارای شعبه باشد مشخصات دقیق و آدرس شعبه نوشته می شود و اگر فاقد شعبه باشد جمله " شرکت فاقد شعبه است " نوشته می شود.

• بازرس شرکت

انتخاب بازرس در شرکت اختیاری است و چنانچه بازرسی انتخاب شده باد مشخصات کامل بازرس نوشته می شود.
در انتها ، کلیه موسسین شرکت ذیل تقاضانامه را با درج نام و نام خانوادگی و سمت خود امضا می کنند. ( قرارداد شرکت باید متضمن امضای شرکا یا نمایندگان قانونی آن ها باشد والا اعتبار نخواهد داشت ).
انتشار خلاصه شرکتنامه :
اداره یا دائره ای که به ثبت شرکت مبادرت نموده باید خلاصه ای از شرکتنامه و منضمات آن را در ظرف ماه اول تشکیل شرکت در روزنامه رسمی وزارت دادگستری و یکی از جراید کثیرالانتشار به خرج شرکت به طریق اعلان انتشار دهد . خلاصه مزبور متضمن نکات ذیل است :
1- شماره ای که جهت شرکت در نظر گرفته شده و تاریخ ثبت آن و محل و اقامتگاه شرکت ، با تعیین نام و نوع آن و موضوع شرکت
2- مقدار سرمایه ( با تشخیص اینکه چه مقدار پرداخت و چقدر تعهد شده )
3- اسامی مدیر یا مدیران
4- تاریخ آغاز و ختم شرکت در صورتی که برای مدت محدود تشکیل شده باشد.

علامت تجاری عبارت است از اسم ، اصطلاح ، نشانه ، طرح یا ترکیبی از آن ها که به منظور شناساندن کالاها و خدمات یک فروشنده یا گروهی از آن ها از محصولات رقبا به کار می رود. اخذ کارت بازرگانی فوری بطور کلی علامت تجاری برای شناساندن جنس از لحاظ کیفیت آنست و به عبارت دیگر وسیله ای ایست که در مقابل رقابت تجاری ، تجار با توسل به آن ، نوع جنس و متاع خود را به خریدار عرضه داشته و در حقیقت ضمانت مرغوبیت جنس را می نمایند و بالاخره علامت تجاری نشانه ایست که به کمک آن خریدار، سازنده جنس و کمیت و کیفیت کالا را درک می کند وبه این وسیله همواره همان کالایی را می خرد که علامت مورد نظر را دارد.
با توجه به اینکه امتیازهای مربوط به کیفیت محصول از رهگذر علامت و نام محصول قابل ثبت و ضبط می باشد و در نهایت شهرت علامت ( مارک ) تجاری که اصطلاحاَ برند نامیده می شود موجب کسب اعتبار مادی و معنوی برای تولیدات شرکت یا تجارتخانه می باشد ، از اینرو امروزه اسم و علامت تجاری از اهمیت خاصی برخوردار گشته و تجار حساسیت زیادی نسبت به حفاظت و صیانت از آن نشان می دهند.
ثبت قانونی یک نام تجاری ، برای آن حمایت قانونی فراهم می کند و باعث حفاظت از آن در برابر سوء استفاده کنندگان و متقلبان و تقلید کنندگان از برند می شود.
در ذیل ، به برخی از مهم ترین فواید ثبت برند می پردازیم.

• حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد.به این معنی که اشخاصی که علامت خود را به ثبت نرسانند نمی توانند از استفاده اشخاص دیگر از آن علامت جلوگیری کنند و به این جهت کلیه تجار و موسسات تجاری، برای حفظ علامت خود از تقلید و تقلب ، علایم خود را به ثبت می رسانند.
• ثبت برند، تضمین می کند که مشتریان می توانند محصولات را از یکدیگر تشخیص دهند.
• برای محصولات و شرکت و خدمات شما ایجاد شهرت و وجه می کند.
• شرکت ها را تشویق می کند در حفظ یا بهبود کیفیت محصولات سرمایه گذاری کنند.
• شرکت ها را قادر می سارد محصولاتشان را از یکدیگر متمایز سازند.
• ممکن است برای دریافت وام مفید باشند.
• ثبت برند می تواند برای سهامداران نیز ایجاد ارزش افزوده ی سهام کند و باعث افزایش درآمد شرکت شود.
• علامت تجاری ثبت شده ، قابل نقل و انتقال است . لذا، می توان آن را انتقال داد.
• می توان تفویض اجازه ی استفاده از یک علامت تجاری ثبت شده را به شرکت های ثالث داد که می تواند مبنبع درآمد بیشتری برای شرکت یا شخص به وجود آورد و یا اساس انعقاد یک موافقت نامه ی اعطای نمایندگی فروش باشد.
• ممکن است دارایی ارزشمند کسب و کار باشند.
• جزء ضروری موافقت نامه های اعطای نمایندگی است .
• اجازه استفاده از آن ها به اشخاص ثالث داده می شود و منبع مستقیم درآمد از محل حق امتیازها می باشند.
• ابزار بازاریابی و اساس ایجاد وجهه و شهرت شرکت ها هستند.

*مدارک مورد نیاز برای ثبت علامت تجاری به قرار ذیل است :
1- تسلیم اظهارنامه از طریق اینترنتی
2- مدارک مثبت هویت متقاضی
الف) اشخاص حقیقی:کپی شناسنامه و کپی کارت ملی
ب) اشخاص حقوقی:آخرین روزنامه رسمی دلیل مدیریت کپی شناسنامه و کارت ملی صاحبان امضاء
3- مدارک نماینده قانونی:چنانچه تقاضا توسط نماینده قانونی(وکیل،دارنده یا دارندگان حق امضا برای اشخاص حقوقی و ....) به عمل آید مدارک آن ضمیمه گردد.
4-10 نمونه گرافیکی یا کپی یا تصویر از علامت درخواستی حداکثر در ابعاد ده در ده سانتی متر
5- در صورت سه بعدی بودن علامت ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.
6- ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط
7- استفاده از حق تقدم: چنانچه متقاضی ثبت بخواهد به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم(حداکثر 6 ماه) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند.
8- نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تاییدیه مقام صلاحیت دار
* نکته :
در صورتی که در تصویر علامت یا نام مورد نظر شما جهت ثبت کلمه یا حروف لاتین استفاده نشده باشد،ارائه ی کارت بازرگانی الزامی نخواهد بود.
دوره ی حمایت از علامت تجاری ده سال است که می توان آن را به دفعات نامحدود با پرداخت هزینه های پیش بینی شده در مقررات تمدید نمود. در ضمن برای ثبت چند علامت تجاری باید به تعداد آن ها اظهارنامه ی جداگانه داده شود.

علائم تجاری ، صنعتی یا خدماتی ، نشانه هایی هستند که برای معرفی کالاها و محصولات صنعتی و یا خدماتی از لحاظ کیفیت و ضمانت مرغوبیت جنس آن ها مورد استفاده قرار می گیرند.ثبت شرکت این علایم ممکن است اسامی مرکب شامل نقش، تصویر و کلمه بوده یا به صورت اسم منطقه و شهر ( عسل سبلان اردبیل ) و غیره باشد.
ماده 1 قانون ثبت علایم تجاری و اختراعات در تعریف علامت تجاری مقرر می دارد : " علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش – تصویر – رقم – حرف – عبارت – مهر – لفاف – و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود.
از ماده فوق مستفاد می شود که نوع علامت جنبه حصری ندارد ، بلکه می تواند با توجه به ابتکار افراد برای شناسایی محصولات واحدهای تولیدی ، صنعتی یا خدماتی مانند حمل و نقل زمینی ، هوایی یا دریایی به صورت کلمات ، حروف ؛ ارقام ؛ تصاویر باشد.
علامت تجاری نه تنها باید با سایر علایم تجاری تمایز و تفاوت داشته باشد و با نوع و جنس کالا نیز ارتباط تنگاتنگ نشان دهد ، بلکه باید توام با ابتکار و نوآوری ترسیم و تنظیم گردد و از اسامی عام و گمراه کننده در علامت استفاده نشود ، مثلاَ کلمه " شکر " را که عام و ویژه کالا و جنس خاص است ، نمی توان به عنوان علامت انتخاب نمود.
در ذیل به توضیح شرایط ثبت علامت تجاری می پردازیم . شایان ذکر است ،چنانچه در رابطه با ثبت علامت تجاری با مشکل مواجه شدید می توانید از کارشناسان متعهد ما بهره جویید.
کارشناسان ما در ثبت شرکت فکر برتر به دو طریق می توانند شما را همراهی کنند.اول آنکه توسط مشاوره راهبردی رایگان در این زمینه شما را راهنمایی نمایند و دیگر آنکه تنها با ارایه ی مدارک مورد نیاز، کلیه ی امور ثبتی شما را خود بر عهده گیرند.
1- ابداع و نوآوری
علامت تجاری باید از خلاقیت و نوآوری برخوردار باشد.به عبارت دیگر می توان گفت علامت تجاری نباید تکراری و یا مشابه علایم مستعمل قبلی باشد.برخی از افراد با افزایش یا کاهش یک حرف یا یک شکل کوچک به اشکال قبلی مدعی ثبت علامت تجارتی می شوند که در این حالت متصدی ثبت ضمن رد آن مانع ثبت علایم تکراری می شود.استناد و ادعای چنین مدعیانی این است که علامت پیشنهادی عین علامت قبلی و مستعمل نمی باشد لیکن باید توجه داشت که علامت و طرح پیشنهادی نباید در مشاهده و نگاه افراد غیر متخصص،تداعی کننده علامت ثبت شده قبلی باشد ولو اینکه از منظر اثبات،عین علامت قبلی تلقی نشود.
بدیهی است متصدی ثبت از ثبت طرح ها و نشان هایی که آرم و علامت شرکت و موسسه دیگری را تداعی نمایند خودداری بعمل می آورند.

2- عدم ایجاد اشتباه در نظر مشتری
علایم تجاری باید از صداقت، شفافیت و روشنی و وضوح برخوردار باشند یعنی علامت تجاری باید بنحوی طراحی،ترسیم و تعیین شود که موجب خطا،اشتباه،فریب و گمراهی مخاطب و مشاهده کننده نگردد.لذا، علامت تجاری نباید طوری ترسیم گردد که در نظر مشتری ایجاد اشتباه کرده و وی را در تشخیص و تمییز علامت تجاری دیگر که قدری با هم مشابهت دارند، دچار سردرگمی و انتخاب نادرست کند. ایجاد اشتباه در نظر مشتری گاه ممکن است با انتخاب نام منطقه ای خاص به عنوان علامت تجاری برای کالایی مشخص که در اصل بین کالا و آن منطقه ارتباطی وجود ندارد ، صورت پذیرد به نحوی که مصرف کننده به تصور اینکه کالا متعلق به آن منطقه است راجع به نوع و مبدا جنس دچار اشتباه شده و در انتخاب و خرید کالا گمراه گردد.
3- تمایز و تشخص
علامت تجاری یک شرکت باید در میان علایم شرکت های مشابه،مشخص و متمایز باشد و توسط افراد عادی بسهولت تمیز داده شود.
تقاضای ثبت باید به زبان فارسی و در سه نسخه روی نمونه های چاپی مخصوصی که از طرف اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی در اختیار متقاضیان گذارده می شود به عمل آید. تقاضای مزبور ممکن است شخصاَ از طرف متقاضی یا از طرف وکیل او تسلیم گردد و دارای تاریخ و امضاء حاوی نکات ذیل باشد :
1- اسم و اقامتگاه و تابعیت صاحب علامت و مرکز اصلی موسسه او
2- اسم و اقامتگاه وکیل او در تهران در صورتی که اظهارنامه توسط وکیل داده شده باشد.
3- رشته تجارت یا نوع صنعت یا فلاحت
4- تاریخ ثبت و محل و شماره ثبت علامت در کشور مبدا در صورتی که علامت در خارج ایران به ثبت رسیده باشد.
5- اقامتگاهی که صاحب علامت در تهران انتخاب می نماید.
6- اسم اقامتگاه شخص یا اشخاصی که در تهران صلاحیت دریافت ابلاغ ها و اخطارها را دارند.
7- شرح و نوع کالا یا محصولاتی که علامت برای تشخیص آن به کار می رود با تعیین طبقات درخواست شده طبق طبقه بندی ضمیمه آیین نامه
8- شرح توصیف علامت درخواست شده و طرز مخصوص استعمال آن اگر مورد داشته باشد.
9- تعیین ضمایم
تنظیم نام و نشانی درخواست کنندگان مقیم خارجه باید علاوه بر فارسی به حروف لاتین باشد و با همان حروف نیز ثبت و آگهی خواهد شد.

شرکت تعاونی شرکتی است که بین اشخاص حقیقی، برای فعالیت در امور مربوط به تولید و توزیع، در جهت اهداف مصرح در قانون بخش تعاونی،ثبت شرکت به منظور بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضاء از طریق همکاری و تشریک مساعی آن ها،با رعایت قانون مزبور، به مدت نامحدود تشکیل می شود.
بنا به تعریف فوق شرکت تعاونی انواع ذیل را شامل است :
_ شرکت تعاونی تولید محصولات صنعتی و کشاورزی
_ شرکت تعاونی وام و اعتبار
_ شرکت تعاونی مصرف
_ شرکت تعاونی بیمه محصولات و حیوانات
گرچه شرکت تعاونی در قانون تجارت ذیل اقسام شرکت های تجاری درج گردیده است لیکن مطالعه و مداقه پیرامون تشکیل شرکت های تعاونی با توجه به روح حکم برخواسته و نیات اعضاء ، این واقعیت را روشن می سازد که تشکیل شرکت های تعاونی عمدتاَ اقدامی در جهت رفع مایحتاج عمومی و تجمیع فعالیت اعضاء به منظور ارتقاء سطح زندگی و بهبود وضعیت مادی و معیشتی آن ها محسوب می شود.

• در فصل پنجم قانون تعاون جمهوری اسلامی به دو نوع شرکت تعاونی اشاره شده است :

1-تعاونی تولید
2- تعاونی توزیع
از نظر قانون تجارت شرکت تعاونی تولید شرکتی است که بین عده ای از ارباب حرف تشکیل می شود و شرکاء مساعی خود را برای تولید و فروش اشیاء یا اجناس به کار می برند. بنا به تجویز ماده 191 حداقل دو سوم اعضای اداره کننده شرکت باید از شرکایی انتخاب شوند که حرفه آن ها موضوع عملیات شرکت است.
به موجب ماده 27 : تعاونی توزیع تعاونی هایی هستند که نیاز مشاغل تولیدی و یا مصرف کنندگان عضو خود را در چهارچوب مصالح عمومی و به منظور کاهش هزینه تعاونی ها تامین می نمایند.

• اهداف این شرکت ها مطابق ماده 1 (ق.ت.ج.ا) به این شرح می باشد :

1- ایجاد و تامین شرایط و امکانات کار برای همه به منظور رسیدن به اشتغال کامل
2- قرار دادن وسائل کار در اختیار کسانی که قادر به کارند ولی وسائل کار ندارند.
3- پیشگیری از تمرکز و تداول و ثروت در دست افراد و گروه های خاص جهت تحقق عدالت اجتماعی
4- جلوگیری از کارفرمای مطلق شدن دولت
5- قرار گرفتن مدیریت و سرمایه و منابع در اختیار نیروی کار و تشویق بهره برداری مستقیم از حاصل کار خود .
6- پیشگیری از انحصار ، احتکار ، تورم ، اضرار به غیر
7- توسعه و تحکیم مشارکت و تعاون عمومی بین همه مردم

• تشکیل شرکت تعاونی

اساسنامه شرکت تعاونی باید شامل نام با قید کلمه تعاونی ، هدف ، موضوع ، نوع ، حوزه عملیات ، مدت ، مرکز اصلی ، نشانی ، میزان سرمایه ، مقررات مربوط به اعضا ، ارکان ، مقررات ملی و کار ، انحلال و تصفیه ، حداقل و حداکثر اعضا به نسبت سرمایه و فرصت اشتغال و نوع فعالیت و ... باشد. اعضا در صورتی که واجد شرایط مقرر باشند می توانند به عنوان عضو ، فعالیت نمایند و طبق اساسنامه در کلیه امور حق نظارت خواهند داشت.

• وفق ماده 2 قانون بخش تعاونی اقتصاد ، شرکت هایی که با رعایت مقررات این قانون تشکیل و به ثبت برسند تعاونی شناخته می شوند. با توجه به مفاد این قانون :

_ شرکت ها و اتحادیه های تعاونی دارای شخصیت حقوقی مستقل هستند.
_ تعاونی ها الزاماَ دارای تابعیت ایرانی هستند .
_ تعاونی ها می توانند بر خلاف سایر شرکت های تجاری اتحادیه تشکیل دهند.
_ دولت موظف است در شرایط مساوی در اجرای طرح ها و پژوهش های خود اولویت را به بخش تعاونی بدهد.

• مقررات عمومی شرکت های تجاری

بند ه ماده 3 قانون شرکت های تعاونی مقرر می دارد :
1-حداقل ثلث سرمایه شرکت تعاونی باید نقداَ پرداخت شود.
2-هیات موسس باید حداقل دو ثلث سهام را خریداری یا تعهد نماید.
3- سهام شرکت تعاونی با نام و غیر قابل تقسیم است و بهای آن باید نقداَ پرداخت شود.
4- در مجمع عمومی شرکت های تعاونی هر شریک فقط 1 رای دارد.
5- اداره شرکت تعاونی بر عهده هیات مدیره ای است که طبق قانون تجارت و قانون شرکت های تعاونی و اساسنامه شرکت انتخاب می گردد.

به موجب ماده 6 ق.ت هر تاجری به استثناء کسبه جزء مکلف است نسبت به ثبت پلمپ دفاتر که در ذیل آمده و یا دفاتر دیگری را که وزارت عدلیه به موجب نظامنامه ی قائم مقام این دفاتر قرار می دهد داشته باشد.
1- دفتر روزنامه 2- دفتر کل 3- دفتر دارائی 4- دفتر کپیه.
برای اینکه اعتبار و اهمیت و سندیت دفاتر تجاری محفوظ باشد برای تهیه آن ها مقررات خاصی وضع شده است.ثبت شرکت چنانکه به موجب مواد 11 و 12 قانون تجارت باید دفاتر روزنامه و کل و دارائی قبل از ثبت هرگونه معامله از طرف نماینده اداره ثبت شماره گذاری و امضاء و پلمپ شود.
امروزه با توجه به ایجاد سیستم جدید اینترنتی، افراد می توانند از طریق سامانه اداره ثبت شرکت ها درخواست خود را نسبت به ثبت و اخذ پلمپ دفاتر تجاری اعلام نمایند. در این مقاله برآنیم تا مراحل ثبت نام اینترنتی پلمپ دفاتر را به طور کامل شرح دهیم. لازم به یادآوری است چنانچه در هر یک از این مراحل با سوال و یا مشکلی مواجه شدید می توانید با همکاران ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل فرمایید. 42143-021

مراحل ثبت پلمپ دفاتر تجاری در پورتال اداره ثبت شرکت ها

اولین اقدام جهت درخواست پلمپ دفاتر تجاری، مراجعه به سامانه اداره ثبت شرکت ها به نشانی http://irsherkat.ssaa.ir ( قسمت پلمپ دفاتر تجاری) است. در صورتی که متقاضی پلمپ دفاتر، شخص حقوقی ثبت شده در مرجع ثبت شرکت ها باشد می بایست از قسمت اطلاعات متقاضی پلمپ، (نوع شخص متقاضی) بخش تعیین شده مربوط به شخص حقوقی را انتخاب نماید.

سپس، تابعیت و شناسه ملی و شماره تلفن ثابت و کد پستی شخصیت حقوقی را در سامانه وارد نمایید. ( قابل ذکر است تمامی پیامک های مربوط به مراحل انجام کار به شماره همراه درج شده ارسال خواهد شد).

قسمت شروع سال مالی و شروع ماه مالی را نیز تکمیل کنید. منظور از شروع سال، ماه و روز مالی انتخاب آن ها بر اساس مراتب مشخص شده در اساسنامه شخصیت حقوقی که ثبت گردیده است می باشد. تاریخ پایان سال مالی، نیز توسط سامانه محاسبه می گردد. بدیهی است تاریخ ثبت شخصیت حقوقی و درخواست پلمپ مبنای شروع سال، ماه و روز مالی نمی باشد.

پس از این مرحله باید به سراغ تکمیل "اطلاعات آدرس محل دریافت دفاتر پلمپ شده" رفت.
متقاضیان عزیز توجه داشته باشند که دفاتر پلمپ شده پس از پلمپ با توجه به آدرس ذکر شده برای متقاضیان ارسال می گردد. لذا، لازم است در درج این اطلاعات توجه و دقت لازم به عمل آید. (در حال حاضر این شیوه برای شهر تهران امکان پذیر است). در صورتی که شهر مورد نظر در گزینه های ارائه شده وجود نداشت، آن شهر هنوز به سامانه ی مذکور ملحق نشده است. در این صورت متقاضیان می بایست به همان شیوه ی گذشته عمل نمایند.

در صفحه ی بعدی باید اطلاعات شخص حقوقی را بررسی نمایید و در صورت صحت اطلاعات، بر روی گزینه ی "تایید اطلاعات شخص حقوقی" کلیک نمایید. در غیر این صورت، به واحد ثبتی مربوطه مراجعه نمایید.

در گام بعدی بر اساس اطلاعات وارد شده، به کاربران شماره پیگیری اختصاص داده می شود. سپس سمت تکمیل کننده اظهارنامه از فهرست را انتخاب کنید و اطلاعات مربوط به یکی از اعضاء هیأت مدیره را در سامانه قید نمایید.

در مرحله ی بعد اسامی بقیه اعضاء هیأت مدیره را به همراه اطلاعات مربوط به آن ها نظیر نام، نام خانوادگی، نام پدر، تاریخ تولد و ... وارد نمایید و در انتها با کلیک بر روی گزینه ی گام بعدی وارد مرحله ی بعد شوید.

در این مرحله از ثبت پلمپ دفاتر، با مشخص نمودن عضو هیأت مدیره، سمت اشخاص هیأت مدیره، مدت تصدی محدود/نامحدود و تاریخ شروع سمت را در سیستم وارد کنید. سپس وضعیت حدود حق امضاء اعضاء هیأت مدیره و پس از آن سمت عضو هیات مدیره را مشخص نمایید.

فرم دیگری وجود دارد با عنوان "دفتر مورد تقاضای شخص". در این مرحله، نوع دفتر مورد تقاضای شخص دفتر کل و روزنامه و همین طور تعداد برگ های دفتر و تعداد جلدهای دفتر را وارد کنید و اطلاعات وارد شده را ذخیره نمایید.

پس از طی مراحل ذکر شده، وارد صفحه ی تایید صحت اطلاعات خواهید شد. در این مرحله می بایست گزینه ی تایید اظهارنامه پلمپ و مدارک مورد نیاز را انتخاب کنید.

بعد از تکمیل اطلاعات در سامانه و انجام صحیح مراحل اینترنتی ثبت پلمپ دفاتر و کلیک بر روی پذیرش نهایی، می بایست اصل اظهارنامه پلمپ دفاتر مهر و امضاء شده دریافتی از اینترنت را به همراه سایر مدارکی که در ذیل ذکر خواهد شد، به اداره ثبت ارسال نمایید تا اداره پست دفاتر پلمپ را به آدرسی که در سامانه قید نموده اید ارسال نماید.

پس از ارسال مدارک و اخذ کد پیگیری، بر روی گزینه ی پلمپ دفاتر کلیک کنید.

شماره پیگیری و تاریخ تحویل مدارک به پست را در سامانه درج نمایید و در انتها بر روی گزینه ی پذیرش نهایی، کلیک کنید و وارد مرحله ی بعدی شوید.

بعد از ارسال مدارک، کارشناس حقوقی مدارک را بررسی می کند و پس از بررسی چنانچه مدارک مورد تایید کارشناس مربوطه قرار گرفته باشد، (پیگیری درخواست از طریق همین سامانه امکان پذیر است) اجازه ی پرداخت وجه دفاتر و پلمپ آن ها صادر می گردد. در این صورت متقاضیان می بایست با ورود به سامانه وجه تعیین شده را به صورت اینترنتی پرداخت نمایند.

نکته: چنانچه کاربر نیاز به دفاتر خاص داشته باشد می بایست پس از اتمام مراحل درخواست و تایید نهایی در سامانه به ادارات پست مرکز استان یا شهرستان مراجعه نموده و نسبت به تحویل دفاتر اقدام نماید.

• مدارک مورد نیاز اخذ پلمپ دفاتر ( اشخاص حقیقی)

1- کپی کارت ملی متقاضی
2- کپی پروانه کسب و یا مجوز فعالیت کسبی

• مدارک مورد نیاز جهت اخذ پلمپ دفاتر ( اشخاص حقوقی)

1- کپی کارت ملی مدیر عامل و مهر شرکت
2- کپی روزنامه تاسیس شرکت
3- کپی آخرین تغییرات ثبتی شرکت در روزنامه رسمی ( در صورت وجود تغییرات)
4- وکالتنامه یا معرفی نامه برای نماینده در صورتی که وکیل یا نماینده برای پلمپ دفاتر معرفی شده باشند.

• نمونه فرم گواهی پلمپ دفاتر

شرکت/خانم/آقا
دفاتر خود را در تاریخ...............تحت شماره.....................در این اداره کل پلمپ نموده است. این گواهی حسب درخواست متقاضی جهت ارائه به ..............................صادر گردیده است.
اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری

شرکت تجاری از طریق همکاری دو یا چند نفر با هدف بردن سود و شرکت در زیان ایجاد می شود گرفتن کارت بازرگانی فوری ( نه اینکه مالی به صورت مشاع درآید. بلکه مال مشاع شده جهت کارهای تجاری به کار گرفته شده و سودی از آن حاصل شود) . شریک باید با گذاشتن سرمایه، در اداره شرکت و سود و زیان سهیم باشد.
قانون تجارت ایران در ماده 20، شرکت های تجاری را بر 7 قسم و به شرح ذیل احصاء نموده است :
1.شرکت های سهامی ( با توجه به ماده 4 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/12/1347 شرکت سهامی به دو نوع شرکت سهامی عام و خاص تقسیم می شود.)
2.شرکت تضامنی
3.شرکت با مسئولیت محدود
4.شرکت مختلط غیر سهامی
5.شرکت مختلط سهامی
6.شرکت نسبی
7.شرکت تعاونی تولید و مصرف
از میان شرکت های هفت گانه تجاری، شرکت های سهامی خاص و با مسئولیت محدود از رایج ترین و متداول ترین انواع شرکت ها به حساب می آیند. جهت روشن شدن مطلب، ضمن توضیح کامل راجع به شرایط و مدارک لازم جهت ثبت شرکت های سهامی خاص و با مسئولیت محدود، به نحوه ی ثبت انواع شرکت ها در کرج می پردازیم. خاطر نشان می شویم، علاوه بر مطالعه ی نوشتار ذیل در صورت نیاز به هرگونه مشاوره در این رابطه می توانید با همکاران ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل نمایید. همچنین لازم به یادآوری است ، خصوصیات سایر شرکت ها در مقالات پیشین به طور مفصل شرح داده شده است. خوانندگان عزیز جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانند به این مقالات در سایت مراجعه فرمایند.

• شرکت سهامی خاص

شرکت های سهامی به دلیل کثرت سرمایه ، تعدد شرکاء و تنوع و گستره فعالیت ، مهم ترین ، بزرگ ترین و فعال ترین نوع شرکت در میان شرکت های موجود به حساب می آیند. در اینجا به شرح و بسط شرکت سهامی خاص و شرایط ثبت آن می پردازیم.
شرکت سهامی خاص یک شرکت تجاری است که سرمایه آن در هنگام تاسیس از یک میلیون ریال کمتر نخواهد بود و به قطعات سهام تبدیل می شود. مسئولیت هر یک از صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است. تمام سرمایه آن باید به وسیله موسسین تاسیس گردد. ( ماده 4 ل. ا. ق. ت) و تعداد شرکای آن نباید کمتر از 3 نفر باشد.
شرکت های سهامی خاص به طور کلی محدودیتی برای فعالیت ندارند و قانونگذار شرکت سهامی را هر چند ، فعالیت آن تجاری نباشد شرکت بازرگانی و تجاری محسوب می نماید. این نوع از شرکت ، جهت اخذ نمایندگی ها و یا شرکت در مناقصات و مزایده های دولتی و نمایشگاه ها و همچنین اخذ تسهیلات بانکی از اعتبار نسبتاَ خوبی برخوردار است. از آن جایی که صاحبان شرکت سهامی خاص می توانند تا 10 برابر سرمایه ثبت شده خود از سیستم بانکی وام بگیرند ، بنابراین در هنگام اخذ تسهیلات معمولاَ می بایست افزایش سرمایه داشته باشند.
با ثبت شرکت سهامی خاص، می توان با جمع آوری سرمایه های کوچک در محیطی دوستانه ، به انجام فعالیت تجاری پرداخت. البته ،سرمایه شرکت های سهامی خاص قابل معامله در بازار بورس نیست اما توسط مردم به راحتی قابل داد و ستد می باشد.

• شرایط لازم جهت ثبت شرکت سهامی خاص به قرار ذیل است :

1-حداقل 3 نفر عضو اصلی در شرکت که به سن قانونی رسیده باشند. ( 18 سال تمام )
2- حداقل سرمایه شرکت 1.000.000 ریال باشد.
3- در بدو تاسیس حداقل 35% سرمایه به صورت نقدی باید به حساب شرکت تودیع شود.
4- در صورت سرمایه غیر نقدی ( در صورت وجود ) باید به تفکیک تقویم و در اظهارنامه منعکس گردد.
5- سرمایه شرکت صرفاَ توسط موسسین تامین می شود.موسسین شرکت،نسبت به کلیه اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس و به ثبت رسانیدن شرکت انجام می دهند، مسوولیت تضامنی دارند.تا وقتی که شرکت به ثبت نرسیده است،صدور ورقه سهم یا گواهینامه موقت سهم ممنوع است.در صورت تخلف امضاء کنندگان آن ها،مسوول جبران خسارات اشخاص ثالث خواهند بود.
6- اعضاء هیات مدیره باید حداقل از 2 نفر تشکیل گردد و اعضا و هیات مدیره باید حداقل دارنده یک سهم باشند و اعضا و هیات مدیره نباید دارای سوء پیشینه کیفری باشند.

• برای تاسیس شرکت سهامی خاص،مدارک ذیل باید به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم گردد:

1- تکمیل دو نسخه اساسنامه شرکت که باید به امضای سهامداران رسیده باشد.
2- تکمیل دو نسخه اظهارنامه شرکت سهامی خاص مشعر بر تعهد کلیه سهام و گواهینامه بانکی حاکی از تادیه قسمت نقدی آن که نباید کمتر از سی و پنج درصد کل سهام باشد.اظهارنامه مذکور باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.هر گاه تمام یا قسمتی از سرمایه به صورت غیر نقدی باشد باید تمام آن تادیه گردیده و صورت تقویم آن به تفکیک در اظهارنامه منعکس شده باشد و در صورتی که سهام ممتازه موجود باشد باید شرح امتیازات و موجبات آن در اظهارنامه منعکس شده باشد.
3- ارائه دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
4- تعیین اولین مدیران و بازرسان و قبول سمت مدیریت و بازرسی و کپی شناسنامه برابر اصل شده تمامی اعضای هیات مدیره و سهامداران و بازرسین
5- کپی کارت ملی برابر اصل شده تمامی اعضای هیئت مدیره و سهامداران و بازرسین(در دفاتر اسناد رسمی) و یا وکیل رسمی شرکت
6- در صورتیکه اعضاء هیئت مدیره یا سهامداران اشخاص حقوقی باشند،ارائه کپی آخرین روزنامه رسمی شخص حقوقی و نامه معرفی نماینده (در سربرگ شرکت) و کپی شناسنامه و کپی کارت ملی برابر اصل شده نماینده شخص حقوقی
7- در صورت داشتن سهامدار خارجی برای اشخاص حقیقی ارائه کپی برار اصل پاسپورت و برای اشخاص حقوقی ارائه گواهی ثبت شرکت نزد مرجع ثبت شده حاوی آخرین وضعیت شرکت و همچنین ارائه اصل و ترجمه وکالتنامه و اختیارنامه وکیل سهامدار خارجی(اعم از حقیقی و حقوقی)
8- ارائه گواهی عدم سوء پیشینه کیفری کلیه اعضای هیات مدیره،مدیرعامل و بازرسان شرکت از طرف متقاضی ثبت شرکت (مراکز پلیس +10)
9- ارائه اقرارنامه در متن صورتجلسه جهت کلیه اعضای هیات مدیره و مدیر عامل شرکت مبنی بر اینکه مشمول ممنوعیت های مندرج در اصل 141 قانون اساسی نبوده و هیچگونه ممنوعیت قانونی موضوع مواد 111 و 126 قانون تجارت برای آن ها جهت عضویت در هیات مدیره و مدیرعاملی وجود ندارد.
10- ارائه اقرارنامه بازرس یا بازرسان در متن صورتجلسه مبنی بر اینکه هیچگونه نسبت فامیلی اعم از نسبی و سببی با مدیران و مدیرعامل شرکت تا درجه سوم از طبقه اول و دوم ندارند و خود و یا همسرشان نیز از مدیران و مدیرعامل شرکت بطور موظفی حقوق دریافت نمی دارند.در صورت کشف خلاف مشمول بند 3 ماده 243 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت خواهد بود.ارائه گواهی عدم سوء پیشینه کیفری کلیه اعضای هیات مدیره،مدیرعامل و بازرسان شرکت از طرف متقاضی ثبت لازم می باشد.
نمونه متن اقرارنامه: بازرس(بازرسین) اقرار نمودند مشمول ممنوعیت های مندرج در اصل 141 قانون اساسی و مواد 111 و 126 لایحه اصلاحی قانون تجارت نمی باشند.
11- ارائه اصل وکالتنامه یا کپی برابر اصل وکالتنامه
12- ارائه اصل قیم نامه یا کپی برابر اصل قیم نامه
13- ارائه گواهی بانکی مبنی بر پرداخت حداقل 35% سرمایه اولیه شرکت
از آن جا که طرح و تصویب اساسنامه و انتخاب مدیران و بازرسان و تعیین روزنامه و تنظیم اظهارنامه و....لزوماَ باید توسط کلیه موسسین انجام گیرد چنین استنباط می شود که در شرکت های سهامی خاص کلیه تصمیمات در بدو تاسیس باید به اتفاق آراء اتخاذ گردد.

• شرکت با مسئولیت محدود

همان طور که گفته شد، شرکت با مسئولیت محدود ، یکی از رایج ترین شرکت های بازرگانی در کشور ما می باشد . این شرکت، عمدتاَ بین اعضای یک خانواده یا افراد فامیل و یا دوستان و آشنایان تشکیل می گردد. به موجب ماده 94 قانون تجارت ، این شرکت شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسوول قروض و تعهدات شرکت می باشد.از این تعریف بر می آید که سرمایه به سهم الشرکه تقسیم شده نه سهام و مسوولیت هر شریک در مقابل دیون و قروض شرکت در حدود سهم الشرکه اوست و سهم الشرکه آزادانه قابل نقل و انتقال نیست.

• شرایط لازم برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود چیست؟

برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود داشتن شرایط زیر لازم می باشد:
این شرکت با حداقل دو نفر شریک دارای سن قانونی (18 سال تمام) قابل ثبت می باشد.
هر دو عضو شرکت باید سهامدار باشند،حتی یک درصد
سرمایه ی اولیه ی این شرکت صد هزار تومان می باشد.(این سرمایه پرداخت نمی شود و اسمی می باشد)

• مدارک لازم برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود چیست؟

1. دو نسخه شرکتنامه ی تکمیل شده
2. دو نسخه تقاضانامه ی تکمیل شده
3. دو نسخه اساسنامه ی تکمیل شده
4. تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی و همچنین فیش واریزی
5. اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
6. تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از 12 نفر باشد)
7. اصل گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضا ی هیات مدیره،مدیر عامل
8. دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسس
9. دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره
10. اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

• نحوه ثبت شرکت

جهت ثبت شرکت ، می بایست به پایگاه اینترنتی اداره کل ثبت شرکت ها به نشانی http://irsherkat.ssaa.ir مراجعه کنید. ( قسمت پذیرش درخواست ثبت شرکت )
فرمی پیش روی شما ظاهر می شود که باید مرحله به مرحله آن را تکمیل کنید و مدارک مورد نیاز را در آن بارگذاری نمایید. اطلاعات مربوط به متقاضی نخستین موضوعی است که در این فرم ها باید درج شود. ( شامل نام متقاضی ،نام خانوادگی متقاضی ، تابعیت متقاضی ، سمت متقاضی ، شماره ملی متقاضی ، شماره همراه متقاضی )
مراحل ثبت نام در سامانه ثبت شرکتها بعد از اطلاعات متقاضی :
_ وارد نمودن پنج اسم انتخابی برای نام شرکت به ترتیب اولولیت. ( نام های انتخاب شده می بایست بیگانه نبوده ، فاقد سابقه ثبت بوده و دارای معنا و مطابق با فرهنگ اسلامی باشند).
_ وارد نمودن موضوع شرکت بر اساس نوع فعالیت و مدت آن. ابتدا انتخاب نوع فعالیت بالاترو سپس مدت فعالیت بر اساس اینکه محدود یا نامحدود باشد و در صورت محدود بودن تعیین حداکثر مدت فعالیت به ماه.
_ وارد کردن آدرس مرکز اصلی شرکت با کد پستی و یک تلفن ثابت.
_ مشخص نمودن سرمایه شرکت. انتخاب گزینه سرمایه نقدی شرکت در مسولیت محدود( حداقل صد هزار تومان) و مشخص کردن تعداد و ارزش سهم برای شرکت سهامی خاص.
_ مشخص نمودن اطلاعات مربوط به سهام و میزان سرمایه هر کدام از شرکا و تعدادسهم یا نقدی و غیر نقدی بودن سرمایه.
_ انتخاب گزینه وجود یا عدم وجود مجوز برای فعالیتهایی که نیاز به مجوز از سازمان یا ارگانهای خاص دارند و وارد کردن شماره مجوزو تاریخ مجوز در صورت نیاز به وجود آن.
_وارد نمودن مشخصات اعضای شرکت. مشخصات اشخاص حقیقی چون نام، نام خانوادگی، نام پدر، شماره شناسنامه و... و شناسه ملی برای اشخاص حقوقی. کد پستی جهت افراد حقیقی و حقوقی و شماره ثبت جهت افراد حقوقی.
_ وارد کردن سمت اعضای شرکت. معلوم نمودن سمت مدیر عامل یا رئیس هیأت مدیره. پر نمودن فیلد تاریخ شروع سمت، مدت تصدی، تاریخ پایان اعتبار سمت و ... مشخص کردن وضعیت حق امضاء و در نهایت کلید ثبت سمت شخص.
_پر کردن اطلاعات مربوط به نمایندگان قانونی. نماینده مورد نظر، نوع نمایندگی، مستند نمایندگی، شماره و تاریخ مستند نمایندگی. و تاریخ شروع و پایان نمایندگی در صورت وجود نماینده.
_ ثبت اطلاعات مربوط به تأسیس شعبه چنانچه شعبه ای وجود داشته باشد. ابتدا وارد کردن کد پستی شعبه، شماره تماس واحد ثبتی شعبه، نشانی شعبه و در نهایت ثبت شعبه.
_ تکمیل اطلاعات سال مالی شرکت و اطلاعات روزنامه شرکت با انتخاب از فهرست روزنامه شرکت.
_ تایپ اطلاعات متن اظهارنامه، اساسنامه و شرکتنامه.
_ انتخاب گزینه تأیید مدارک مورد نیاز، پذیرش نهایی و دریافت رسید پذیرش اینترنتی.
_ امضای مدارک تأییدشده و پرینت شده از طریق سامانه توسط اعضای شرکت.
بعد از اتمام، سامانه یک شماره ثبت می دهد که برای چاپ در روزنامه به آن احتیاج خواهد بود.
پس از تکمیل اطلاعات خواسته شده در سامانه ، چنانچه اطلاعات را به درستی وارد نموده باشید ، در مرحله بعد می بایست مدارک مورد نیاز را از طریق باجه های پست به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تاًییدیه ی پذیرش ارسال فرمایید.
مدارکی که بعد از تکمیل مراحل ثبت از طریق پست ارسال می گردد:
_ دو نسخه از مدارکی که توسط اعضاء امضا شده.
_ کپی مدارک شناسایی افراد.
_ گواهی عدم سوء پیشینه ی کیفری اعضا.
_ یک برگه ازتأیید نام و برگه ی رسید پذیرش اینترنتی.
در صورت کامل بودن مدارک تقدیمی ، کارشناس اداره ثبت شرکت ها در کرج اقدام به تهیه پیش نویس آگهی ثبت نموده و به متقاضیان ثبت یا یکی از شرکا یا وکیل رسمی شرکت تحویل می دهد.لازم به ذکر است چنانچه کارشناس اداره ، موضوع شرکت را نیازمند کسب مجوز از مراجع خاصی بداند از مرجع مزبور ، استعلام می کند.سپس امضای دال بر " ثبت با سند برابر است " از شرکا یا وکیل رسمی شرکت اخذ می گردد.سپس دو نسخه آگهی به امضای رییس اداره رسیده و یک نسخه از تمامی مدارک در پرونده شرکت ، ضبط و نسخه دوم جهت نگهداری در شرکت به متقاضی داده می شود و این سند " سند ثبت شرکت " است.
مراتب پس از انجام تشریفات ثبت در روزنامه رسمی کشور منتشر می گردد.
در انتها لازم به ذکر است، پس از تشکیل شرکت می بایست نسبت به تعیین حوزه مالیاتی و تشکیل پرونده دارایی، تهیه دفاتر قانونی و پلمپ دفاتر و اخذ کد اقتصادی اقدام نمایید.

به موجب ماده 101 لایحه قانونی 1347 : " مجامع عمومی توسط هیات رییسه ای مرکب از یک رییس و یک منشی و دو ناظر اداره می شود ... ثبت شرکتها ناظران از بین صاحبان سهام انتخاب خواهند شد، ولی منشی جلسه ممکن است صاحب سهم نباشد". همچنین " در صورتی که ترتیب دیگری در اساسنامه پیش بینی نشده باشد، ریاست مجمع با رئیس هیات مدیره خواهد بود، مگر در مواقعی که انتخاب یا عزل بعضی از مدیران یا کلیه آن ها جزو دستور جلسه مجمع باشد که در این صورت رئیس مجمع از بین سهامدارن حاضر در جلسه به اکثریت نسبی انتخاب خواهد شد". در اساسنامه شرکت نمی توان خلاف قاعده اخیر را که جنبه آمره دارد ، پیش بینی کرد.

• ترتیب صورتجلسه

به موجب ماده 105 لایحه قانونی 1347 : " از مذاکرات و تصمیمات مجمع عمومی صورتجلسه ای توسط منشی ترتیب داده می شود که به امضای هیات رئیسه مجمع رسیده و یک نسخه از آن در مرکز شرکت نگهداری خواهد شد ".
صورتجلسه به طور اصولی باید به گونه ای تنظیم شود که اعتبار آن مورد تردید نباشد. در صورتجلسه تعداد شرکت کنندگان در مجمع، جمع آرای آنان و نصابی که حاصل شده است، و خلاصه ای از مذاکرات و تصمیمات اتخاذ شده، قید شود. هرگاه تصمیمات مجمع عمومی متضمن انتخاب مدیران و بازرس یا بازرسان، تصویب ترازنامه ، کاهش یا افزایش سرمایه و هرنوع تغییر در اساسنامه، و انحلال شرکت و نحوه تصفیه آن باشد، نسخه ای از صورتجلسه باید جهت ثبت به مرجع ثبت شرکت ها ارسال شود. ( ماده 106 لایحه قانونی 1347).

• حد نصاب جلسه

به موجب ماده 87 لایحه قانونی 1347 : " در مجمع عمومی عادی حضور دارندگان اقلاَ بیش از نصف سهامی که حق رای دارند ضروری است...". در ادامه ماده مذکور آمده است : " اگر در اولین دعوت حد نصاب مذکور حاصل نشد، مجمع برای بار دوم دعوت خواهد شد و با حضور هر عده از صاحبان سهامی که حق رای دارد رسمیت یافته و اخذ تصمیم خواهد نمود، به شرط آنکه در دعوت دوم نتیجه دعوت اول قید شده باشد".

• اکثریت های لازم برای رای گیری

در مجمع عمومی عادی تصمیمات همواره به اکثریت نصف به علاوه یک آرای حاضر در جلسه رسمی معتبر خواهد بود، مگر در مورد انتخاب مدیران و بازرسان که اکثریت نسبی کافی خواهد بود. در انتخاب مدیران، هر داوطلبی که رای بیشتری بیاورد، بدون توجه به حد نصاب مذکور، انتخاب خواهد شد.

• اعلام تنفس

ماده 104 لایحه قانونی 1347 مقرر کرده است: هر گاه در مجمع عمومی تمام موضوعات مندرج در دستور مجمع مورد اخذ تصمیم واقع نشود، هیات رئیسه مجمع با تصویب مجمع می تواند اعلام تنفس نموده و تاریخ جلسه بعد را که نباید دیرتر از دو هفته باشد تعیین کند. قانونگذار این ترتیب را تمدید جلسه نامیده و مقرر کرده است " تمدید جلسه محتاج به دعوت و آگهی مجدد نیست و در جلسات بعد مجمع با همان حد نصاب جلسه اول رسمیت خواهد داشت. ( قسمت اخیر ماده 104 لایحه قانونی 1347).
اعلام تنفس ممکن است برای چند ساعت باشد یا چند روز، یا حداکثر تا دو هفته بعد از تاریخ تصویب مجمع.
با توجه به ماده 104 لایحه قانونی 1347 ذکر چند نکته در مورد تمدید جلسه ضروری است :
اول اینکه رئیس و اعضای هیات رئیسه جلسه بعد همان هایی هستند که در جلسه قبل بوده اند، مگر اینکه یکی از اعضای هیات رئیسه حاضر نباشد که در این صورت باید طبق مقررات با رای گیری مجدد منصوب شود.
دوم اینکه حد نصاب جلسه قبل باید رعایت شود، یعتی تعداد حاضران همان باشد که در جلسه قبل بوده است. البته، لازم نیست اشخاصی که در این جلسه حضور دارند همان هایی باشند که در جلسه قبل حضور داشته اند.
سوم اینکه اعلام تنفس برای هرچند بار که لازم باشد، میسر است تا درباره تمام موضوعات دستور جلسه تصمیم گیری شود.
چهارم اینکه در جلسه یا جلسات بعدی فقط به موضوعاتی که در دستور جلسه اول بوده و در مورد آن تصمیم گیری نشده است می توان رسیدگی کرد و موضوعات جدید را نمی توان در این جلسات مورد بحص و اخذ تصمیم قرار داد.

برای درک بهتر تفاوت بین ثبت شرکتهای هلدینگ و سرمایه گذاری بهتر است ابتدا تعریفی جامع از این شرکت ها ارائه دهیم.

• شرکت هلدینگ

شرکت های هلدینگ (مادر)؛ شرکت هایی هستند که قصد آن ها اداره مستقیم شرکت های زیر مجموعه از طریق خرید یا سرمایه گذاری در سهام آن هاست.هزینه پلمپ دفاتر این شرکت ها در چند شرکت که در یک زمینه مشترک فعالند سرمایه گذاری می کنند. در واقع هر شرکتی که سهام مدیریتی یک یا چند شرکت دیگر را در اختیار داشته باشد هلدینگ است. شرکت های هلدینگ منجر به کاهش ریسک صاحبان سهام می شوند و هم چنین می توانند به مالکیت و کنترل تعدادی از شرکتها منجر شوند.
هلدینگ ها از طریق کنترل شرکت خود می توانند به سود بیشتری دست پیدا کنند گرچه هزینه سرمایه آنها بیشتر می شود چون مدیریت شرکتهای تابعه چندان ارزان نیست.یک شرکت هلدینگ صاحب سهام مهم دیگر شرکت هاست. این اصطلاح معمولاَ برای شرکت هایی به کار می رود که کالا یا خدمات تولید نمی کنند و تنها هدف این است که با مالکیت سهام دیگر شرکت ها، گروهی از شرکت ها را تشکیل دهند.
علاوه بر نام شرکت مادر، به این قبیل شرکت ها ، کنترل کننده ، دارنده یا مالک نیز می گویند.این دسته از شرکت ها، می توانند در حوزه های متنوعی نظیر خدماتی و بازرگانی و صنعتی شکل بگیرند.
نکته : اگر قبل از نام اصلی شرکت عبارت " هولدینگ " قید گردد، باید قبل از ثبت شرکت در اداره ثبت شرکت ها از سازمان اوراق بهادار و بورس مجوز مربوطه را دریافت کرد. اما اگر پیشوند وجود نداشته باشد نیازی به دریافت مجوز نیست.

• شرکت سرمایه گذاری

شرکت های سرمایه گذاری، شرکت هایی هستند که هدف از تأسیس آنها سرمایه گذاری در شرکت ها با حضور افراد متخصص بوده، اشخاصی که می دانند چطور شرکت های دیگر را آنالیز کرده، در چه زمان مناسبی اقدام به خرید کرده یا چه میزان از سهام دیگر شرکتها را به دست بیاورند یا سهامی که خریدند را برای کسب سود واگذار کنند.
شرکتهای سرمایه گذاری واسطه گر مالی اند. منابع مورد نیازشان را از سهامدار یا سپرده گذار تهیه می کنند. این شرکت ها منابع مالی مورد نیاز خود را برای شرکتهای صنعتی و تولیدی فراهم می کنند و در آنها سرمایه گذاری می کنند.

• تفاوت ثبت شرکت هلدینگ و سرمایه گذاری

مهم ترین تفاوت این دو شرکت در این زمینه است که شرکتهای سرمایه گذاری سهام شرکت ها را بعضاَ بدون اهداف کنترل مدیریتی و تنها با هدف دریافت سود بدون دخالت در اداره شرکت خریداری می نمایند. اما شرکت های هلدینگ به ذات، شرکتهای کنترل کننده می باشند که با خرید درصد بالایی از سهام شرکت وابسته را کنترل می کنند.
از جمله سایر تفاوت ها عبارت است از :
_ شرکتهای مادر ( هلدینگ) با خرید اکثر سهام شرکتهایی که دارای ویژگی مشترکند علاوه بر اداره شرکتها با ایجاد زمینه هم افزایی یا تکمیل یک فعالیت به طور کامل، از تولید مواد اولیه، بازرگانی داخلی و خارجی برای خرید مواد اولیه، تولید کالا و خدمات ... سعی در سودآوری از طریق شرکتهای تخصصی فعال در اجزای چرخه دارند. شرکتهای مادر شرکتهای تحت تملک خود را مدیریت می کنند و معمولا شرکتها را نمی فروشند مگربه دلیل اخذ سیاستهای جدید.
اما شرکتهای سرمایه گذاری بطور حتم جهت دخالت در مدیریت، در شرکتها سرمایه گذاری نمی کنند و دیدگاهی بلند مدت در خریدن سهام ندارند. چنانچه سود خود را به دست بیاورند سهام یک شرکت را فروخته و سهام شرکتهای دیگر را می خرند. یا در صورت کاهش ارزش سهامی، سهم مورد نظر را می فروشند.
_ مراحل دریافت مجوز برای ثبت شرکتهای هلدینگ و شرکتهای سرمایه گذاری از مرحله موافقت اصولی با ثبت شرکت تا صدور مجوز تأسیس مانند هم می باشد. مطابق مصوبه تاریخ 15/2/86 هیأت مدیره سازمان بورس و اوراق بهادار حداقل سرمایه شرکت هلدینگ از نوع سهامی خاص پنجاه میلیارد ریال و در شرکت مادر از نوع سهامی عام یکصد میلیارد ریال است. اما در شرکتهای سرمایه گذاری در قالب سهامی خاص حداقل سرمایه برای ثبت شرکت تنها صدهزار تومان می باشد.
_ مستندات قانونی صدور مجوز تأسیس و فعالیت شرکت هلدینگ و سرمایه گذاری درچند مورد قانون بازار اوراق بهادار ، اساسنامه نمونه شرکتهای سرمایه گذاری، دستورالعمل تأیید صلاحیت حرفه ای مدیران نهادهای مالی و مصوب مربوط به حداقل سرمایه شرکتهای سرمایه گذاری و مادر با هم مشترکند اما شرکت هلدینگ علاوه بر این موارد دارای مستند قانونی دیگر تحت عنوان آیین نامه اجرایی قانون بازار اوراق بهادار نیز می باشد.

در بند 1 ماده 15 موافقت نامه تریپس علامت تجاری این گونه تعریف شده است : " هرگونه علامت یا ترکیبی از علائم که بتواند کالاها یا خدمات یک فعالیت را از کالاها یا خدمات فعالیت های دیگر متمایز گرداند علامت تجاری به شمار خواهد آمد". اخذ کارت بازرگانی فوری چنین علامتی به ویژه کلمات ، شامل اساسی مشخص ، حروف ، اعداد ، عناصر تصویری و ترکیبی از رنگ ها و همین طور هرگونه ترکیبی از این علائم برای ثبت به عنوان علائم تجاری خواهند بود.
ثبت قانونی یک علامت تجاری ، برای آن حمایت قانونی فراهم می کند و باعث حفاظت از آن در برابر سوء استفاده کنندگان و متقلبان و تقلید کنندگان از برند می شود.در این مقاله به تشریح حقوق مورد حمایت علامت تجاری ثبت شده می پردازیم.
حقوق مادی
حقوق مادی مربوط به اجازه انحصاری بهره برداری از اثر یا انتقال آن می باشد و از خصوصیات این نوع از حقوق محدود بودن آن در زمان است.
1- حق استفاده
یکی از مهم ترین حقوقی که مالک علامت تجاری در تصرفات حقوقی نسبت به علامت خود دارد حق اعطاء لیسانس بهره برداری از علامت تجاری است و براساس قانون 1994 انگلیس اعطاء لیسانس علامت تجاری تحت شرایط خاصی پیش بینی شد :
1- لیسانسی که بین شرکت های وابسته اصلی و فرعی اعطاء می شد و
2- لیسانسی که اعطاء کننده آن امکان نظارت و کنترل بر کیفیت کالاها یا خدمات ارائه شده تحت لیسانس توسط دارنده لیسانس را داشت.
لیسانس مطلق لیسانسی است که اعطاکننده هیچ محدودیتی برای استفاده از علامت تجاری اعمال نمی کند و دارنده آن می تواند از علامت تجاری در خصوص تمام کالاها یا خدماتی که علامت در مورد آن ها به ثبت رسیده است و به هرروشی که مایل باشد و در هر محدوده مکانی که اراده کند استفاده نماید. البته بدیهی است که دارنده لیسانس نمی تواند دارای حقوق بیشتر از اعطاء کننده باشد.
در حقوق ایران بحث زیادی در خصوص لیسانس یا پروانه بهره برداری از علامت تجاری نشده و در ماده 141 آیین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 مقرر داشته است : " مالک علامت می تواند اجازه بهره برداری از علامت ثبت شده خود را به هر شکل قانونی به دیگری اعطاء نماید ." اعطاء حق بهره برداری به معنای انتقال مالکیت علامت تجاری نمی باشد و مالکیت علامت همچنان از آن اعطاکننده حق است و اثر آن صرفاَ، اجازه دارند آن در استعمال علامت تجاری است بدون اینکه این استعمال را بتوان نقض حقوق علامت تجاری دانست و در حقیقت به نوعی دارنده حق استفاده را می توان با مستاجر و اعطاء کننده حق استفاده را با موجر مقایسه نمود و در خصوص مقررات ناظر بر انواع لیسانس ها و حقوق شخص دارنده لیسانس در مقررات قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 نیز همچون قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات مصوب 1310 مطلب خاصی دیده نمی شود ولی در این مورد می توان گفت که صاحب علامت می تواند استفاده و بهره برداری یا انتفاع از امتیاز و حقوق علامت به ثبت رسیده خود را به هر شخص حقیقی یا حقوقی برای مدت معین یا نامعین تفویض نماید و چنانچه این حق برای مدت معین واگذار شده پس از انقضای مدت اثری به دنبال ندارد و در صورتی که برای مدت معین یا نامحدود واگذار شده عملاَ لغو یک جانبه آن سند رسمی یا حکم دادگاه می باشد در این خصوص می توان به رای شماره 1151- 1150 شعبه 228 دادگاه عمومی تهران اشاره نمود که شرکت حق استفاده از علامت تجاری EIECTROLUX ثبت شده به شماره های 44351 و 1593/ 2671 و 24301 را به شرکت Y واگذار نموده و متعاقب آن اجازه نامه مربوطه در اداره مالکیت صنعتی بدون مجوز استفاده کننده لغو می شود و مورد اعتراض اجازه گیرنده قرار گرفته که شعبه مذکور دادگاه چنین اظهارنظر می نماید " با توجه به استفاده از علامت الکترولوکس نموده ، لذا آگهی لغو اجاره استفاده دائر بر لغو یک جانبه ابطال و بلااثر می گردد. "
2- نقل و انتقال
یکی دیگر از مهم ترین حقوقی که مالک علامت تجاری در تصرفات حقوقی نسبت به علامت خود داراست حق نقل و انتقال علامت تجاری است.
ماده 139 قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 علامت تجاری را قابل نقل و انتقال معرفی کرده است لیکن انتقال مزبور را در مقابل اشخاص ثالث در صورتی معتبر می شناسد که موافق مقررات قانون مزبور به ثبت برسد و به موجب همان ماده برای ثبت انتقال علامت باید درخواست کتبی به مرجع قانونی ارائه گردد. در این درخواست این نکات باید صریحاَ قید شود :
الف ) شماره و تاریخ ثبت علامت در ایران
ب) اسم و نشانی و تابعیت مالک جدید
ج) نام و نشانی نماینده قانونی در ایران.
و طبق نظر ماده 139 قانون مذکور مدارک قانونی انتقال و وکالتنامه و تصدیق ثبت علامت در ایران از ضمائم درخواست انتقال می باشند و به نظر می رسد باتوجه به امکان نقل و انتقال حقوق مالی به صورت قهری و ارادی در خصوص علامت تجاری هر دو نوع انتقال امکان پذیر باشد و این مطلب را از اطلاق واژه " هر گونه انتقال " مذکور در ماده فوق که می تواند ناظر بر هردو نوع انتقال ( قهری و ارادی ) باشد می توان استنباط کرد انتقال قهری که مربوط به ارث حقوق علائم تجاری است بحث مالکیت مشاع علامت تجاری را مطرح می سازد. چرا که در اکثر موارد ورثه متعدد هستند و ترکه به صورت مشاع در ملکیت ایشان در می آید انتقال ارادی در قالب قرارداد صورت می پذیرد و قواعد عمومی قرارداها در مورد انتقال علامت تجاری جاری می باشد در هرحال انتقال علامت به هر یک از دو صورت قهری و ارادی که صورت پذیرد در صورتی در مقابل اشخاص ثالث معتبر خواهد بود که با تنظیم اظهارنامه انتقال در اداره مالکیت صنعتی به ثبت برسد.
3- جلوگیری از استفاده دیگران
باتوجه به قانون ثبت اختراعات ، طرح صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 ایران حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانده باشد لذا صاحب علامت می تواند از مجرای قضایی و در بعد کیفری از استفاده غیرمجاز دیگران جلوگیری نماید. همان طور که مالک علامت تجاری می تواند در خصوص نقض حق، اقامه دعوی کند و زمانی استفاده دیگران مبنای قانونی دارد که این استفاده از طرف صاحب علامت ثبت شده تفویض شده باشد. لذا در صورت هرگونه استفاده سایرین از یک علامت تجاری به ثبت رسیده، حقوق صاحب آن نقض می گردد. در حقیقت نقض علامت تجاری عبارت است از هرنوع استعمال بدون اجازه از علامت یکسان یا مشابه با علامت مورد نقض که براساس ثبت یا شهرت یا سابقه اسنعمال مورد حمایت است و باعث گمراهی و اشتباه مصرف کنندگان در خصوص منشا تولید یا عرضه کالاها یا خدمات شود یا باعث ورود لطمه به شهرت یا وجه تمایز علامت مورد نقض گردد.
4- مطالبه ضرر و زیان
ماده 183 قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعت و علائم تجاری مصوب 1386 طریق تامین دلیل ، توقیف محصولاتی که مخالف حق حاصل از ثبت علامت تجاری تولید گردیده و رفع تامین یا توقیف را تعیین نموده است. همچنین به موجب ماده 181 قانون مذکور خساراتی که قابل مطالبه می باشد شامل ضررهای وارده و عدم النفع خواهد بود. اما دادگاه های عدم النفع را در همه موارد حکم نمی دهند.
در ماده 182 قانون مصوب 1386 آمده است که مالک علامت تجاری یا قائم مقام آن می تواند به موجب امر نزدیک ترین دادگاه بخش محلی که محصولات مورد ادعا در آن محل است صورت مشروحی از محصولاتی که به ادعای آن ها با حق حاصل از علامت تجاری آن ها مخالف است بردارند اجرای امر فوق در صورتی که محصولات فوق هنوز در گمرک باشند، به وسیله مامورین گمرک والا به وسیله مامورین اجرا به عمل خواهد آمد. توقیف محصولات مزبور وقتی ممکن است که امر دادگاه تصریح بر آن داشته باشد امر دادگاه در هریک از دو صورت فوق بنا به درخواست مالک علامت و با سپردن تضمیم کافی صورت می پذیرد تا در صورتی که دعوی پذیرفته نشد خسارات وارده و منافعی که طرف دعوی از آن محروم خواهد شد جبران گردد.
و این ماده می تواند در مواردی که مالک علامت تجاری با نقض حقوق خویش مواجه می شود نیز کاربرد داشته و مورد استناد مالک علامت قرار بگیرد.
حقوق معنوی
این دسته از حقوق مرتبط با جنبه های معنوی اثر یعنی درآمیختگی حق با شخصیت پدید آورنده می باشد و از خصوصیات آن غیرقابل انتقال بودن و عدم محدودیت زمانی است.
1- عدم محدودیت در زمان
یعنی حقوق معنوی مانند حقوق مادی در زمان محدود نیست و به عبارتی حق دائمی است و با یک بار خلق و ثبت آن ارتباطش با شخصیت پدید آورنده و ثبت کننده به دست تاریخ و زمان سپرده نمی شود و هرگز عرف نمی تواند تصور کند که مثلاَ علامتی که ثبت کننده آن شخص خاصی است چند سال دیگر شخصیت دیگری به عنوان صاحب اثر آن معرفی شود.
2- عدم محدودیت در مکان
و چنین نیست که مثلاَ مالک یک علامت ثبت شده در محلی صاحب آن علامت محسوب شود و در محل و مکانی دیگر این مالکیت از وی سلب شود.
3- غیرقابل انتقال
از آنجا که حقوق معنوی با شخصیت پدید آورنده ارتباط دارد نمی توان آن را به میل و اراده و به موجب قرارداد به دیگری واگذار نمود، حتی توافق در این زمینه نیز توجیه قانونی ندارد و آنچه که در قالب واگذاری حق استفاده از آن علامت انجام می گیرد این ویژگی ذاتی حقوق معنوی را تغییر نمی دهد. به عبارتی حقوق معنوی پدیدآورنده را که قانون غیرقابل انتقال دانسته می توان به حق ابوت تشبیه نمود. همان طوری که رابطه پدر با فرزند، رابطه ای است غیرقابل انتقال و شخصیت و حیات فرزند ، ادامه شخصیت و حیات پدر است ، همان طور هم ابداع کننده یا به ثبت رساننده، علامتی یا اثری را که خلق می کند قسمتی از فکر و اندیشه خود را به ودیعه می گذرد و نتیجتاَ اثر یا علامت برای همیشه و در همه جا محصول فکر و اندیشه صاحب آن است و کسی حق ندارد به این اصل تخطی کند. بهترین مسایلی که می توان عنوان کرد مثال کتاب " شاهنامه " است اگرچه حقوق مادی آن در حال حاضر وارد حوزه عمومی شده است، ولی هرگز نمی توان جداشدن این اثر نفیس را از حکیم ابوالقاسم فردوسی تصور نمود و هیچ کس نیز نمی تواند در ماهیت موضوعات بیان شده درآن، موضوعات و مطالب خود را وارد کرده و به نحوی شخصیت خود را در شاهنامه دخیل نماید.

یکی از خصایص عمده ی سرمایه ی شرکت ثابت بودن آن است. پلمپ دفاتر یعنی از مبلغی که به عنوان سرمایه در اساسنامه قید می شود نمی توان برداشت کرد، زیرا سرمایه ی شرکت تضمین طلب طلبکاران آن است و شرکا نمی توانند با برداشت از سرمایه از میزان آن بکاهند، ضمن اینکه مجبور نیستند بر میزان آن بیفزایند، پس ثابت بودن سرمایه ی شرکت بدین معنا نیست که مبلغ آن را نمی توان تغییر داد. در طول حیات شرکت ممکن است شرایطی پیش آید و افزایش یا کاهش سرمایه ضرورت یابد. اگرچه در عمل کاهش سرمایه بندرت پیش آید.

بررسی تغییرات سرمایه مستلزم مطالعه ی دو فرض مزبور است که در دو مبحث به آن می پردازیم.

افزایش سرمایه:

علل افزایش سرمایه متعدد است.اگر شرکت بخواهد فعالیت های خود را توسعه دهد با افزایش سرمایه،امکانات مالی آن افزایش می یابد.اگر بخواهد به جای افزایش سرمایه از اشخاص ثالث وام بگیرد بر بدهی های خود افزوده است، در حالی که آورده های جدید ناشی از افزایش سرمایه جنبه ی مثبت دارایی او را بیشتر می کند.شرکت به جای مراجعه به اشخاص ثالث می تواند از امکانات شرکا،یعنی اندوخته های شرکت و سود تقسیم نشده یا مبالغ حاصل از اضافه ارزش سهام جدیدی که ممکن است صادر کرده باشد و متعلق حق شرکاست استفاده کند. سرانجام اینکه می تواند طلب های اشخاص از خود را در قبال تخصیص سهام به آنان تهاتر کند. مجموعه ی این فروض را می توان در دو عنوان و در قالب دو فرض مهم بررسی کرد:فرض اول تصمیم شرکت به افزایش سرمایه از طریق مراجعه به عموم است و فرض دوم تصمیم شرکت به استفاده از امکانات مالی شرکای شرکت برای افزایش سرمایه است.

افزایش سرمایه با مراجعه به عموم

منظور از عموم اعم است از خود شرکا که ممکن است با سرمایه گذاری جدید قسمتی از سرمایه ی شرکت را تامین کنند،یا طلبکاران شرکت که ممکن است طلب خود را با دریافت سهم از شرکت تهاتر کنند،یا اشخاص ثالث که سهامدار جدید شرکت می شوند.

الف)شرایط افزایش سرمایه

1.شرایط راجع به شرکت.در شرکت سهامی عام افزایش سرمایه فقط به صورت نقدی امکان پذیر است.به عکس،در شرکت سهامی خاص،به طور غیر نقدی هم می توان سرمایه را افزایش داد(تبصره ی یک ماده ی 158 لایحه ی قانونی 1347).افزایش سرمایه مشروط بر این است که تمام سرمایه ی قبلی شرکت تادیه شده باشد و مادام که این امر تحقق پیدا نکرده باشد،افزایش سرمایه به هیچ یک از طرق مقرر در قانون میسر نیست-خواه به صورت نقدی باشد،خواه غیر نقدی.این قاعده که در ماده ی 165 لایحه قانونی 1347 مقرر شده است، حقوق ایران را از حقوق فرانسه جدا می کند.در حقوق فرانسه هرگاه افزایش سرمایه به صورت نقدی باشد، تحقق شرط پرداخت کامل سرمایه ضرورت ندارد.

به هر حال، قانونگذار ایران برای افزایش سرمایه،بدون رعایت مقررات ماده ی 165 لایحه ی مذکور،مجازاتی معین نکرده است،ولی برای صدور و انتشار سهام و قطعات سهام ناشی از افزایش سرمایه ای که هنوز به ثبت نرسیده است یا مزورانه یا بدون رعایت تشریفات لازم به ثبت رسیده است جزای نقدی از 10 هزار تا 100 هزار ریال مقرر کرده است(قسمت اول ماده ی 261 لایحه ی قانونی 1347).در صورتی که قبل از پرداخت تمامی مبلغ اسمی سهام سابق،سهام جدید یا قطعات سهام جدید صادر و منتشر شده باشد،رئیس و اعضای هیات مدیره و مدیر عامل شرکت به حبس از دو ماه تا شش ماه و به جزای نقدی از 20 هزار ریال محکوم خواهند شد(قسمت اخیر همان ماده)

2.ضرورت تصمیم مجمع عمومی
افزایش سرمایه ی شرکت منحصراَ در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده ی شرکت است(ماده ی 161 لایحه ی قانونی 1347).اساسنامه شرکت نمی تواند اختیار افزایش سرمایه را به هیات مدیره بدهد(ماده 164 لایحه قانونی 1347).
به عکس، مجمع عمومی می تواند بعد از تصمیم گیری در مورد افزایش سرمایه،اختیار تعیین شرایط فروش سهام و پرداخت قیمت آن را به هیات مدیره بدهد که هیات مزبور،در یک یا چند نوبت،این مهم را به انجام برساند(تبصره ی یک ماده 161 لایحه ی قانونی 1347)

مجمع عمومی فوق العاده نمی تواند در مورد افزایش سرمایه تصمیم گیری کند،مگر به پیشنهاد هیات مدیره و پس از قرائت گزارش بازرس یا بازرسان شرکت در این مورد(ماده 161 لایحه ی قانونی 1347).پیشنهاد هیات مدیره راجع به افزایش سرمایه باید متضمن توجیه لزوم افزایش سرمایه و نیز شامل گزارشی درباره ی امور شرکت از بدو سال مالی در جریان و اگر تا آن موقع مجمع عمومی نسبت به حساب های سال مالی قبل تصمیم نگرفته باشد حاکی از وضع شرکت از ابتدای سال مالی قبل باشد.گزارش بازرس یا بازرسان باید شامل اظهارنظر درباره ی پیشنهاد هیات مدیره باشد.(تبصره 2 ماده 161 لایحه ی قانونی 1347)

درج آگهی در روزنامه:
قانونگذار برای اطلاع عموم و بالطبع اطلاع شرکا از تصمیم مجمع عمومی در مورد افزایش سرمایه انتشار برخی آگهی های راجع به تصمیم مزبور را ضروری تلقی کرده است.
به موجب ماده ی 169 لایحه ی قانونی 1347:در شرکت های سهامی خاص پس از اتخاذ تصمیم راجع به افزایش سرمایه از طریق انتشار سهام جدید باید مراتب از طریق نشر آگهی در روزنامه ی کثیرالانتشاری که آگهی های مربوط به شرکت در آن نشر می گردد به اطلاع صاحبان سهام برسد.در این آکهی باید اطلاعات مربوط به افزایش سرمایه و مبلغ اسمی سهام جدید و حسب مورد مبلغ اضافه ارزش سهم و تعداد سهامی که هر صاحب سهم به نسبت سهام خود حق تقدم در خرید آن ها را دارد و مهلت پذیره نویسی و نحوه ی پرداخت ذکر شود.در صورتی که برای سهام جدید شرایط خاصی در نظر گرفته شده باشد چگونگی این شرایط در آگهی قید خواهد شد.

ماده ی 170 لایحه ی مذکور نیز مقرر می کند: « در شرکت های سهامی عام پس از اتخاذ تصمیم راجع به افزایش سرمایه از طریق انتشار سهام جدید باید آگهی به نحو مذکور در ماده ی 169 منتشر و در آن قید شود که صاحبان سهام بی نام برای دریافت گواهینامه ی حق خرید سهامی که حق تقدم در خرید آن را دارند ظرف مهلت معین که نباید کمتر از بیست روز باشد به مراکزی که از طرف شرکت تعیین و در آگهی قید شده است مراجعه کنند. برای صاحبان سهام با نام گواهینامه های حق خرید باید توسط پست سفارشی ارسال گردد».

در مورد دو ماده ذکر شده باید گفت این مواد در فرضی قابلیت اجرا دارد که مجمع عمومی حق تقدم صاحبان سهام را در پذیره نویسی سهام جدید از آنان سلب نکرده باشد.این نکته که در ماده ی 157 آیین نامه اجرایی قانون 1966 فرانسه بصراحت ذکر شده است،از مفاد ماده ی 172 لایحه ی قانونی 1347 نیز بخوبی استنتاج می شود.به موجب ماده ی اخیر: «در صورتی که حق تقدم در پذیره نویسی سهام جدید از صاحبان سهام سلب شده باشد یا صاحبان سهام از حق تقدم خود ظرف مهلت مقرر استفاده نکنند،حسب مورد تمام یا باقیمانده ی سهام جدید عرضه و به متقاضیان فروخته خواهد شد».طرز تلقی مزبور کاملاَ منطقی است،چه اگر حق نقدم صاحبان سهام به طور کامل سلب شده باشد،انتشار آگهی به منظور دعوت از آنان برای استفاده از حق تقدم خود عمل لغوی خواهد بود.

حق صاحبان سهام نسبت به اضافه ارزش سهام.شرکت به سبب وضع مالی خوب و به تناسب افزایش دارایی هایش در زمان افزایش سرمایه،ممکن است تصمیم بگیرد که سهام جدید را با ارزش بیشتری نسبت به سهام قدیم صادر کند.فرض کنیم در شرکت سهامی عامی ارزش اسمی هر سهم پانصد ریال است و شرکت برای افزایش سرمایه تصمیم می گیرد سهام جدید را به ارزش هر سهم ششصد ریال صادر و عرضه کند.تفاوت بین این ارزش که از آن به «ارزش واقعی سهم» تعبیر می شود و ارزش اسمی آن که همان پانصد ریال است، «اضافه ارزش سهم» نامیده می شود. این اقدام برای جبران خسارت احتمالی است که با ورود شرکای جدید،که بلافاصله به نسبت سهام خود در دارایی شرکت سهیم می شوند، به شرکای قدیم وارد می شود.پس،ارزش اسمی هر سهم پس از افزایش سرمایه همان پانصد ریال است؛ چه برای سهام قدیم، چه برای سهام جدید.

عواید حاصل از اضافه ارزش سهام فروخته شده متعلق حق صاحبان سهام قدیم است،ولی شرکت می تواند آن را یا به اندوخته منتقل کند یا به صورت نقد بین صاحبان سهام سابق تقسیم کند و یا در ازای آن به صاحبان سهام سابق سهام جدید بدهد(قسمت اخیر ماده ی 160 لایحه ی قانونی 1347).

اگرچه صدور و انتشار سهام جدید با ارزش افزوده به لحاظ قانونی مجاز است،شرکت ها به ندرت اقدام به این کار می کنند.در زمانی که حق تقدم صاحبان سهام از آنان سلب می شود،منطقی خواهد بود که شرکت سهام جدید را صادر و منتشر کند،چه اضافه ارزشی که از سهامداران جدید گرفته می شود،موجب تساوی حقوق سهامداران مزبور با سهامداران قدیم است.

ب)حق تقدم سهامداران قدیم شرکت در پذیره نویسی

حق تقدم سهامداران قدیم در پذیره نویسی سهام جدید در ماده ی 166 لایحه ی قانونی 1347 مقرر شده است که جنبه ی آمره دارد،یعنی نمی توان در اساسنامه خلاف آن را پیش بینی کرد.هر سهامدار به نسبت سهامی که در شرکت مالک است در خرید سهام جدید حق تقدم دارد.حق تقدم سهامداران هم قابل نقل و انتقال است،هم قابل اعراض و هم قابل سلب.