blogiran

آزمایش بارفورد و انواع آزمایش های مرتبط با شناسایی قند ها

آزمایش های متنوعی به منظور تشخیص انواع قند ها وجود دارد. برای مثال آزمایش اسید موسیک برای تشخیص و شناسایی گالاکتوز مورد استفاده قرار می گیرد.خرید کوره ازمایشگاهی آزمایش سیلوانف برای شناسایی کتوز ها از آلدوز ها کاربرد دارد. یکی دیگر از پرکاربرد ترین آزمایش ها، آزمایش بندیکت می باشد که این آزمایش اغلب برای تشخیص قند در ادرار مورد استفاده قرار می گیرد و در واقع جنبه پزشکی دارد. آزمایش بارفورد که در این مقاله به بحث پیرامون آن خواهی پرداخت، جهت شناسایی مونوساکارید ها انجام می شود.

آزمایش بارفورد، تشخیص مونوساکارید ها از دی ساکارید ها

شما می توانید به منظور تشخیص مونوساکارید ها از دی ساکارید ها در محلولی با قند مجهول از آزمایش بارفورد (Barfoed’s Test) استفاده کنید. مونوساکارید ها از یک قند و دی ساکارید ها از پیوند دو قند ساده یا مونوساکارید حاصل می شوند.

عملکرد آزمایش بارفورد

آزمایش بارفورد برای تشخیص مونوساکارید ها از دی ساکارید ها در محیط اسیدی ضعیف مثل استیک اسید صورت می گیرد. به دلیل آن که مونوساکارید ها خاصیت احیا کنندگی قوی تری نسبت به دی ساکارید ها دارند به این آزمایش واکنش مثبت نشان می دهند و رسوب قرمز رنگی در اثر این فرایند تشکیل می شود. درصورتی که این رسوب با وجود دی ساکارید ها در محلول تشکیل نخواهد شد.

تجهیزات، وسایل و مواد مورد نیاز برای انجام آزمایش بارفورد

• معرف بارفورد
• استات مس
• آب جوش
• استیک اسید
• آب مقطر
• محلول محتوی قند مجهول
• لوله آزمای
• بن ماری جوش

روش انجام آزمایش بارفورد

2 میلی لیتر از معرف بارفورد و 7.66 گرم استات مس را در 900 میلی لیتر آب جوش حل کرده و سپس 9 میلی لیتر اسید استیک به آن اضافه کنید. حجم محلول تهیه شده در مرحله قبل را با استفاده از آب مقطر به 1 لیتر برسانید. اکنون 2 میلی لیتر از محلول قند مجهول را در لوله آزمایش حل کرده و لوله آزمایش را به مدت 5 دقیقه داخل بن ماری جوش قرار دهید تا حرارت ببیند.

اگر پس از انجام مراحل قبل داخل لوله آزمایش رسوب قرمز مشاهده کردید این رسوب نشان دهنده وجود قند مونوساکارید می باشد.

در این آزمایش ممکن است دی ساکارید ها نیز واکنش مثبت نشان دهند و رسوب قرمز رنگ تشکیل شود اما باید توجه کرد که این رسوب بسیار کند تر و دیر تر از مونوساکارید ها تشکیل خواهد شد. در واقع پس از گذشت چیزی حدود 10 دقیقه رسوب دی ساکارید ها تشکیل خواهد شد.

تفاوت تست بارفورد با تست بندیکت

اساس آزمایش بارفورد و بندیکت مشابه می باشد با این تفاوت که معرف بندیکت pH کمتری نسبت به معرف بارفورد دارد. دوم تفاوت این دو آزمایش در این است که آزمایش بارفورد برای تشخیص مونوساکارید ها از دی ساکارید ها می باشد اما آزمایش بندیکت برای تشخیص قند های احیا کننده از قند های غیر احیا کننده است.

تفاوت تست فهلینگ و بارفورد

آزمایش بارفود مشابه آزمایش Fehling است، با این تفاوت که در آزمایش بارفود، انواع مختلف قندها با سرعت‌های متفاوتی واکنش نشان می‌دهند. معرف Barfoed بسیار ملایم تر از معرف Fehling است. مونوساکارید های احیاکننده به سرعت با معرف بارفود واکنش نشان می دهند، اما دی ساکارید های احیاکننده بسیار آهسته یا اصلاً واکنش نشان نمی دهند. بنابراین، می توان بین یک مونوساکارید احیا کننده و یک دی ساکارید احیا کننده با استفاده از معرف بارفود تمایز قائل شد. در صورتی نتیجه تست مثبت است که رسوب قرمز تیره نمایان شود. این رسوب نشان دهنده مونوساکارید احیا کننده در محلول است.

محدودیت تست بارفورد

• از این آزمون نباید به منظور تشخیص قند در ادرار استفاده کرد زیرا ادرار حاوی یون کلر است و در آزمایش اختلال ایجاد می کند.

• https://hakimazma.com/%d9%87%d9%88%d8%af-%d8%a2%d8%b2%d9%85%d8%a7%db%8c%d8%b4%da%af%d8%a7%d9%87%db%8c/%d9%87%d9%88%d8%af-%d8%b4%db%8c%d9%85%db%8c%d8%a7%db%8c%db%8c/

• همچنین در شرایطی که غلظت بالایی از دی ساکارید ها در یک نمونه باشد، ممکن است آزمایش بارفورد نتیجه مثبت کاذب نشان دهد. در این صورت نمی توان نسبت به نتیجه به دست آمده اطمینان خاطر داشت.
• رعایت زمان بندی دقیق مطابق دستورالعمل، در این آزمایش بسیار مهم است. در صورتی که حین آزمایش از زمان غافل شوید و نمونه ها بیش از مدت زمان مشخص داخل حمام آب گرم بمانند، نمی توانید انتظار نتایج دقیق داشته باشید. در این حالت نیز امکان دارد دی ساکارید ها هم به این واکنش جواب مثبت نشان دهند.

مروری بر فریز سلولی و اهمیت انجام آن

پس از انجام تکنیک پاساژ سلولی احتمال اینکه محقق و پژوهشگر به تمام فلاسک های محتوی سلولی های کشت شده نیاز نداشته باشد بسیار است.قیمت هود لامینار به همین دلیل محقق سلول های کشت شده باقی مانده را به صورت فریز سلولی ذخیره سازی می کند تا در صورت نیاز بتواند با انجام تکنیک دفریز سلولی، سلول های فریز شده و ذخیره شده را استفاده نماید. این تکنیک برای ذخیره سازی بسیاری از سلول ها کاربرد دارد اما یکی از پر استفاده ترین کاربرد های آن در آزمایشگاه های سلولی و مولکولی و ژنتیک برای ذخیره سازی سلول های بنیادی مزانشیمی می باشد.

این مقاله ضمن معرفی تمام تجهیزات و دستگاه های مورد نیاز برای فریز سلولی، تمام مراحل انجام این کار را با ذکر جزییات شرح می دهد.

تجهیزات و مواد مورد نیاز برای تکنیک فریز سلولی

• PBS ( فسفات بافر سالین )
• تریپسین و EDTA
• انکوباتور
• سمپلر
• FBS ( سرم جنین گاوی )
• فالکون
• سانتریفیوژ
• کرایوتیوب
• DMSO
• یخچال و فریزر آزمایشگاهی
• تانک ازت

مراحل فریز سلولی

1. در اولین مرحله فریز سلولی باید محیط کشت داخل فلاسک را خارج نمایید. سپس با استفاده از PBS یا فسفات بافر سالین فلاسک را شستشو دهید.
2. اکنون باید به منظور جداسازی سلول ها از فلاسک، با استفاده از سمپلر تریپسین و EDTA به فلاسک اضافه کنید. سپس فلاسک را به مدت 3 دقیقه داخل انکوباتور با دمای مناسب قرار دهید تا واکنش صورت گیرد.
3. در این مرحله پس از جدا شدن سلول ها از فلاسک، زمان اضافه کردن FBS می باشد . پس از اضافه کردن FBS به فلاسک اکنون محتویات فلاسک را خارج کرده و این سوسپانسیون را به داخل فالکون منتقل کنید. اکنون فالکون آماده است تا داخل دستگاه سانتریفیوژ قرار گیرد. سانتریفیوژ را بر رویrpm 1200 و دمای 20 درجه سانتی گراد تنظیم کنید. فالکون را به مدت 5 دقیقه داخل ساتریفیوژ با این تنظیمات قرار دهید. با سانتریفیوژ کردن فالکون محلول ها در بالای ظرف و سلول ها در پایین ظرف قرار می گیرند و در واقع از یکدیگر جدا می شوند. محلول فوقانی را خارج کرده و به سلول های ته ظرف محیط کشت اضافه کنید.
4. در این مرحله فریز سلولی نوبت شمارش سلولی است. تمام سلول های موجود را با استفاده از تکنیک های مخصوص شمارش کرده و حدود 2 میلیون از سلول ها را جدا کنید. شما باید سلول های جدا شده را داخل کرایوتیوب منتقل کنید و به آن FBS و همچنین DMSO اضافه کنید. DMSO برای این منظور استفاده می شود تا سلول ها یخ نزنند.
5. کرایوتیوب را به مدت 1 ساعت داخل فریزر با دمای 20- درجه سانتی گراد قرار دهید. سپس دمای فریزر را بر روی 70- درجه سانتی گراد تنظیم کرده و کرایوتیوب را به مدت 1 روز داخل آن قرار دهید.
6. در مرحله آخر کرایوتیوب را داخل تانک ازت قرار دهید. این سلول ها به دلیل ویژگی که تانک ازت دارد می توانند مدت ها ذخیره شوند بدون آن که آسیبی ببینند.

شما می توانید در صورت نیاز به این سلول های فریز شده از تکنیک دفریز سلولی استفاده کنید و سلول ها را از حالت انجماد خارج نمایید و استفاده کنید.

نقش بسیار مهم تانک ازت در نگه داری سلول ها

با توجه به این که تانک ازت از دیواره های کاملا عایق و مقاوم ساخته شده است، می تواند نیتروژن مایع را تا مدت زیادی در خود نگه دارد. نیتروژن مایع دمای بسیار پایینی را تامین می کند که برای نگه داری بافت ها و سلول ها کاملا مناسب است. تانک های ازت YDS را می توانید از شرکت رویان ایران تهیه کنی

DMSO چیست و چه نقشی در فریز سلول های کشت شده دارد؟

DMSO (دی متیل سولفوکسید) یک حلالی آلی، قطبی و آپروتیک است که به دلیل خاصیت نفوذ در غشاء و جابجایی آب، معمولاً به عنوان یک محافظ برودتی استفاده می شود. از این ماده به منظور کاهش تشکیل یخ و در نتیجه جلوگیری از مرگ سلولی در طول انجام تکنیک فریز سلولی به محیط کشت سلول اضافه می شود. البته باید توجه کنید برای انجام این آزمایش حتما DMSO با گرید کشت سلولی خریداری کنید. هنگام کار با این حلال حتما از دستکش استفاده کنید. زیرا دی متیل سولفوکساید به راحتی از پوست دست جذب می شود.

FBS چیست؟

Fetal Bovine Serum ماده ای است که به چسبندگی سلول ها به فلاسک کمک می کند و همچنین در صورت وجود تریپسین در فلاسک آن ها را از بین می برد. این ماده برای رشد سلول هایی که کشت می شوند بسیار مهم است.

چگونه قند باعث از بین رفتن دندان می‌شود؟

هنگامی‌که ما غذاهای حاوی شکر مصرف می‌کنیم، یکی از راه‌هایی که شکر روی دندان‌های شما اثر می‌گذارد، ترکیب شدن شکر با بزاق و باکتری‌هاست.کامپوزیت دندان در رشت این ترکیب یک لایه چسبناک به نام پلاک را تشکیل می‌دهد که می‌تواند مینای دندان را نرم کند و حتی مینای دندان را به عاج و پالپ برساند و حفره ایجاد کند. پلاک همچنین می‌تواند لثه‌ها را تحریک کند و باعث التهاب و بیماری لثه شود.

اگر بیماری لثه درمان نشود، می‌تواند از التهاب لثه به پریودنتیت تبدیل شود. بیماری که در حالت خفیف و به راحتی قابل درمان بود به مشکلات نگران کننده لثه و دندان تبدیل می‌شود. کنترل مصرف قند و توجه به بهترین راه‌های محافظت از دندان‌ها در برابر قند و پلاک می‌تواند تفاوت زیادی در سلامت دهان و دندان ایجاد کند.

چگونه از دندان‌های خود در برابر قند محافظت کنیم؟

برخی از راه‌های اساسی برای محافظت از دندان‌ها در برابر قند‌ها رعایت بهداشت دهان و دندان و مصرف متعادل غذاهای شیرین است.

مسواک زدن و استفاده منظم از نخ دندان یکی از راه‌های محافظت از دندان‌ها در برابر اثرات پلاک است. توجه داشته باشید که مسواک زدن مستقیم پس از مصرف شکر، زمان مناسبی نیست. قند در لحظه تماس روی دندان‌ها بیشترین تاثیر را می‌گذارد و می‌تواند مینای دندان را تا یک ساعت پس از مصرف یک ماده قندی نرم کند. به همین دلیل، بهتر است آب بنوشید و دهان خود را از قند پاک کنید. سپس یک ساعت صبر کنید و دندان‌های خود را مسواک بزنید و نخ دندان بکشید.

همه قندها مشکلات یکسانی ایجاد نمی‌کنند. برخی از انواع آنها مخرب تر از بقیه هستند. اجتناب از غذاهای شیرین که چسبناک هستند یا نوشیدنی‌هایی که حاوی مقادیر زیادی قند و اسید هستند، کمک زیادی به محافظت از دندان‌های شما می‌کند. نوشابه‌ها و انرژی‌زا‌ها از جمله مواردی هستند که تأثیر شکر روی دندان‌ها را تشدید می‌کنند و باید از مصرف آن‌ها اجتناب نمایید.

بهترین راه برای محافظت از تاثیر قند روی دندان این است که به طور منظم برای تمیز کردن دندان‌ها به دندانپزشک مراجعه کنید تا برخی از سخت ترین تکه‌های پلاک از بین برود و حفره‌ها و بیماری‌های لثه در اسرع وقت شناسایی و درمان شوند.

چرا شکر برای دندان‌های شما مضر است؟

دهان پر از باکتری است که برخی از آنها مفید و برخی مضر هستند. باکتری‌های مضر در واقع عاشق شکری هستند که بعد از غذا روی دندان‌های شما می‌نشیند. آنها از قند تغذیه کرده و ماده ای اسیدی ترشح می‌کنند که به مینای دندان (پوسته خارجی) حمله می‌کند.

این اسیدها می‌توانند سوراخی را از طریق مینای دندان وارد دندان کنند که می‌تواند باعث درد شدید یا از دست دادن دندان شود. اگر دندان به حدی پوسیده شود که آبسه ایجاد کند، ممکن است نیاز به کشیدن آن داشته باشید. پوسیدگی دندان و بیماری لثه می‌تواند به از دست دادن دندان‌ها، جابجایی دندان‌ها در دهان برای پر کردن شکاف‌ها و سایر مشکلات مربوط به بایت کمک کند.

اگر شکر مصرف می‌کنید و دندان‌هایتان را مسواک نمی‌زنید، با بزاق ترکیب می‌شود و به پلاک روی دندان‌هایتان تبدیل می‌شود. با گذشت زمان، این تجمع می‌تواند منجر به پوسیدگی یا از دست دادن دندان شود و سلامت دهان و دندان شما را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. پس از مصرف شکر باید در اسرع وقت دندان‌های خود را مسواک بزنید تا از این آسیب‌ها محافظت کنید.

از چه غذاها یا نوشیدنی‌های قندی باید اجتناب کنید؟

از آنجایی که قند اضافی برای دندان‌ها مضر است، توصیه می‌کنیم از خوردن برخی مواد غذایی برای محافظت از دندان‌ها اجتناب کنید. نوشیدنی‌های شیرین مانند آب میوه، نوشابه و نوشیدنی‌های الکلی مضر هستند. همچنین باید سعی کنید از مصرف بیش از حد دسرها و غذاهای دارای قند زیاد خودداری کنید.

آیا جایگزین‌های شکر و مواد قندی برای سلامت دندان مناسب هستند؟

جایگزین‌های شکر به آرامی‌در بین مصرف کنندگان روزمره بسیار محبوب شده اند. اما اگر شکر برای دندان‌های شما مضر است، آیا جایگزین‌های شکر برای دندان‌ها مضر نیستند؟ پاسخ این است که اگرچه جایگزین‌های شکر به اندازه شکر برای دندان‌های شما ضرر ندارند، اما برای دندان‌های شما مفید نیز نیستند.

بسیاری از جایگزین‌های قند موجود در بازار حاوی اسیدهای خاص خود هستند که می‌تواند منجر به ایجاد حفره، پوسیدگی دندان و از دست دادن دندان شود. همچنین در صورت مصرف بیش از حد ممکن است منجر به از بین رفتن مینای دندان شوند. در حالی که شکر برای دندان‌های شما مضر است، باید از مصرف بیش از حد شکر نیز اجتناب کرد.

آیا قند روی لثه شما تأثیر می‌گذارد؟

ما در مورد اینکه چرا شکر برای دندان‌های شما مضر است، زیاد صحبت کرده‌ایم، اما به تأثیری که ممکن است بر لثه‌ها داشته باشد اشاره نکرده‌ایم. لثه‌های شما از دندان‌های شما حمایت می‌کنند و برای بهداشت خوب دهان بسیار مهم هستند. مانند دندان‌های شما، مصرف قند نیز می‌تواند برای لثه‌ها مضر باشد. اما این خود قند نیست که ضرر دارد.

مصرف بیش از حد قند که منجر به ایجاد باکتری می‌شود، عامل ایجاد بیماری‌های لثه و حفره هستند. با گذشت زمان، ممکن است لثه‌های شما ملتهب و تحریک شوند. برای جلوگیری از این امر، باید تمام تلاش خود را بکنید تا از خوردن شکر اضافی خودداری کرده و پس از مصرف، دهان خود را مسواک بزنید و بشویید.

قند چگونه روی دندان‌های شیری کودکان تأثیر می‌گذارد؟

برخی از مطالعات نشان داده اند که کودکان در طول جهش رشد هوس قند می‌کنند. علاوه بر این، کودکان در سطوح بالاتری نسبت به بزرگسالان هوس شکر و نمک دارند. اما فقط به این دلیل که آنها هوس این غذاها را دارند به این معنی نیست که برای آنها یا دندان‌هایشان مفید است. همانطور که شکر برای دندان‌های شما مضر است، برای دندان‌های کودکتان هم ضرر دارد.

مینای دندان‌های بالغ سخت شده است، اما مینا دندان‌های شیری بسیار نرم هستند. به همین دلیل بیشتر در معرض پوسیدگی قرار دارند. اگر کودک شما مقدار زیادی شکر مصرف می‌کند، احتمال بروز حفره در او بیشتر است. محدود کردن مصرف قند و اطمینان از مسواک زدن کودک پس از مصرف بهترین کار است.

برای جلوگیری از آسیب‌های ناشی از تاثیر قند روی دندان چه کاری می‌توانید انجام دهید؟

از آنجایی که شکر برای دندان‌های شما مضر است، باید تمام تلاش خود را برای محافظت از آن‌ها در برابر آسیب‌های ناشی از تاثیر قند روی دندان انجام دهید. اولین نکته ای که داریم این است که در صورت امکان مصرف میان وعده را محدود کنید. وقتی میان وعده می‌خورید، سعی کنید از میان وعده‌هایی که شکر کمتری دارند استفاده کنید. به جای خوردن آب نبات‌های چسبنده، میان وعده‌های چوب شور یا سبزیجات را انتخاب کنید. اگر هوس شکر دارید، شکلات تلخ را امتحان کنید زیرا حاوی قند کمتری نسبت به شکلات شیری است و ممکن است مانع از چسبیدن باکتری‌ها به دندان شما شود.

همچنین می‌توانید پس از مصرف شکر، دهان خود را با آب بشویید تا باکتری‌هایی که باقی مانده‌اند را از بین ببرید. در نهایت، یکی از مهمترین کارهایی که برای جلوگیری از آسیب قند انجام می‌شود، مسواک زدن دندان‌ها پس از مصرف است. پس از صرف غذا ۳۰ تا ۶۰ دقیقه صبر کنید تا آسیبی به مینای دندانتان وارد نشود. سپس به مدت دو دقیقه مسواک بزنید تا تمام باکتری‌های مضر شسته شوند.

روش‌های به حداقل رساندن تاثیر قند روی دندان

قندها در بسیاری از غذاهایی که ما می‌خوریم وجود دارند، بنابراین حذف کامل آن از رژیم غذایی واقعاً دشوار است. اما کارهایی وجود دارد که می‌توانید برای به حداقل رساندن تأثیر قند روی دندان‌های خود انجام دهید.

بزاق و تعاول اسیدیته دهان

دهان شما به طور طبیعی همیشه در تلاش برای یافتن تعادل در مورد اسیدیته است. در حالی که اسیدهای قند و باکتری به مینای دندان شما حمله می‌کنند، بزاق شما برای کمک به بازسازی مجدد مینای دندان در تلاش است. بزاق حاوی فسفات و کلسیم است که به ترمیم مینای دندان کمک می‌کند.

فلوراید

فلوراید موجود در خمیردندان یکی دیگر از مواد معدنی ضروری است که به ترمیم دندان‌ها کمک می‌کند. مسواک زدن دندان‌ها با خمیر دندان حاوی فلوراید بعد از هر وعده غذایی یکی از راه‌های مقابله با اسیدیته باکتری‌ها و قند است. این روش روند را کند می‌کند. معاینات منظم و تمیز کردن حرفه ای دندان‌ها نیز در کاهش پوسیدگی دندان و التهاب لثه بسیار مهم است.

کاهش مصرف قند

به حداقل رساندن میزان قند موجود در رژیم غذایی، راه دیگری برای کمک به فرآیند معدنی سازی طبیعی دندان است.

اگر شکر کمتری مصرف کنید، بزاق دهان و خمیردندان حاوی فلوراید عملکرد بهتری در جلوگیری از پوسیدگی‌ها دارند.

کسب درآمد از کشت قارچ گانودرما

قرن ها است که از قارچ گانودرما به دلیل فواید بی شماری که برای سلامتی دارد در طب سنتی چینی استفاده می شود.سکوبندی ازمایشگاهی این قارچ نه تنها دارای خواص آنتی اکسیدانی قوی است، بلکه در تقویت سیستم ایمنی، افزایش کیفیت خواب و بهبود سلامت قلب و عروق کمک می کند. با همه این مزیت هایی که در یک قارچ کوچک وجود دارد، جای تعجب نیست که افراد علاقه مند به پرورش گانودرما باشند. به سبب همین مزایا و تقاضای بالای این قارچ افراد بسیاری روی به پرورش قارچ گانودرما آورده اند. اما هنوز این بازار اشباع نشده و خریداران بسیاری وجود دارند. از طرف دیگر فرایند کشت قارچ گانودرما بسیار ساده است و نیاز به تجهیزات پیچیده ای ندارد.

هدف از تدوین این پست ارائه تجهیزات مورد نیاز پرورش قارچ گانودرما، دستورالعمل کشت و دستگاه و روش کنترل کیفیت این محصول است.

فواید پرورش قارچ گانودرما

یکی از مزیت های اصلی گانودرما خواص آن در تقویت سیستم ایمنی است. این قارچ حاوی ترکیبات فعال زیستی مانند پلی ساکاریدها و تری ترپن ها است که سیستم ایمنی را تقویت می کنند.

علاوه بر اثرات گانودرما در سیستم ایمنی، دارای خواص ضد التهابی نیز می باشد و می تواند به کاهش التهاب در بدن و کاهش علائم مرتبط با آن و همچنین کاهش درد کمک کند.

تجهیزات و ابزارهای لازم برای کشت قارچ گانودرما

• بذر یا میسلیوم برای شروع پرورش قارچ گانودرما ضروری است.
• به ظروف مناسب مانند کیسه های پلاستیکی یا شیشه های استریل شده نیاز دارید. این ظروف فضای کنترل شده ای را فراهم می کنند که قارچ ها بدون آلودگی رشد کنند.
• یکی دیگر از موارد مورد نیز در پرورش قارچ گانودرما بستر مناسب است. بسترهای رایج مورد استفاده در کشت گانودرما شامل خاک اره چوب سخت، تراشه های چوب یا کاه است. اطمینان حاصل کنید که قبل از استفاده، بستر را به درستی استریلیزه کنید تا هرگونه آلودگی که در بستر وجود دارد حذف شود.
• حفظ درجه حرارت و رطوبت مطلوب برای کشت موفق حیاتی است. دماسنج و رطوبت سنج ابزارهای مفیدی برای نظارت دقیق بر این شرایط در طول فرآیند پرورش هستند.
• وجود نورپردازی در پرورش این قارچ ضروری نیست زیرا گانودرما در تاریکی بهترین رشد را دارد. با این حال، داشتن یک منبع نور کوچک و در دسترس می‌تواند در انجام کارها بدون ایجاد مزاحمت برای محیط پرورش قارچ کمک کند.

آماده سازی فضای مناسب برای پرورش قارچ گانودرما

1. منطقه ای با نور مناسب پیدا کنید. گانودرما با نور غیر مستقیم خورشید رشد می کند، بنابراین از قرار دادن آن در زیر نور مستقیم خورشید خودداری کنید زیرا می تواند برای رشد آن مضر باشد.
2. یک ظرف مناسب انتخاب کنید. اطمینان حاصل کنید که ظرف دارای زهکشی مناسب است.
3. از یک سیستم مه پاش برای ثابت نگه داشتن سطوح رطوبت در فضای پرورش استفاده کنید. علاوه بر این، برای جلوگیری از راکد شدن هوا، با استفاده از فن یا هود از گردش هوا اطمینان حاصل کنید.
4. کنترل دما یکی دیگر از عوامل مهم است. محدوده دمایی ایده آل برای پرورش گانودرما بین 20-28 درجه سانتی گراد است. با استفاده از دماسنج دما را در فضای پرورش قارچ کنترل کنید.

مراحل پرورش قارچ گانودرما

اکنون که شرایط و تجهیزات لازم را آماده کرده اید، زمان آن رسیده است که پرورش قارچ گانودرما را شروع کنید.

1. استریل کردن محیط برای جلوگیری از هر گونه آلودگی.
2. پس از استریل شدن محیط کشت آن را به ظروف تمیز و استریل منتقل کنید. مطمئن شوید که آن ها را بیش از حد بسته بندی نکنید و مقداری فضا برای گردش هوا باقی بگذارید.
3. اکنون زمان آغشتن محیط کشت با بذر گانودرما است. بذر را به آرامی در سطح محیط رشد پخش کنید.
4. ظروف را در محیطی تاریک و گرم با سطح رطوبت کنترل شده قرار دهید.
5. سطح رطوبت را با مه پاش کردن آب بر روی محیط رشد به طور منظم کنترل کنید.
6. پس از حدود دو هفته، شاهد گسترش رشد قارچ در سراسر سطح بستر خواهید بود. این نشان دهنده پرورش موفق آمیز است.

برداشت و نگهداری قارچ

زمانی که قارچ ها کاملاً بالغ شدند، زمان آن است که آن ها را با دقت از محیط رشد جدا کنید.

پس از برداشت، مهم است که قارچ ها را به درستی نگهداری کنید تا تازگی و خاصیت آن ها حفظ شود. بهترین راه برای نگهداری گانودرما ، خشک کردن آن است. این کار را می‌توان با استفاده از دستگاه آب‌گیری مواد غذایی یا قرار دادن آن‌ها روی یک سطح تمیز با تهویه مناسب برای چند روز انجام داد.

پس از خشک شدن، قارچ ها را می توان در یک ظرف دربسته به دور از نور مستقیم خورشید و رطوبت نگهداری کرد. بسیار مهم است که آن ها را در مکانی خنک و تاریک نگهداری کنید تا خواص دارویی آن ها حفظ شود.

هنگام مصرف از گانودرمای برداشت شده، قارچ های خشک را در آب گرم به مدت 20 دقیقه قرار دهید. اینگونه بافت اولیه خود را به دست می آورند و می توانید از آن در سوپ، دمنوش، چای و یا با روش های دیگر مصرف کنید.

تجهیزات آزمایشگاه کنترل کیفیت پرورش قارچ

• pH متر
• ویسکومتر
• ترازو رطوبت سنج
• هات پلیت
• میکروسکوپ
• هود لامینار
• بلوک لامپ UV برای ضدعفونی محیط
• انکوباتور
• اتوکلاو
• دستگاه جذب اتمی
• دستگاه های کروماتوگرافی
• سانتریفیوژ

چالش های رایج در پرورش قارچ گانودرما

• کنترل دما و رطوبت: یکی از چالش های اصلی در رشد گانودرما، حفظ درجه حرارت و رطوبت مناسب است.

• https://hakimazma.com/%d9%87%d9%88%d8%af-%d8%a2%d8%b2%d9%85%d8%a7%db%8c%d8%b4%da%af%d8%a7%d9%87%db%8c/%d9%87%d9%88%d8%af-%d9%84%d8%a7%d9%85%db%8c%d9%86%d8%a7%d8%b1/

• اطمینان از گردش هوای مناسب: گردش هوای خوب برای رشد قارچ بسیار مهم است زیرا به جلوگیری از آلودگی باکتریایی یا قارچی کمک می کند.
• مقابله با هجوم آفات: مانند هر محصول دیگری، گانودرما هم به آفات حساس است و این آفات می توانند به قارچ ها آسیب رسانده و مانع رشد آن ها شوند.
• آلودگی: آلودگی ناشی از باکتری ها یا قارچ های دیگر می تواند به سرعت کل گانودرمای در حال پرورش را در بر بگیرد. حفظ پروتکل های بهداشتی هنگام دست زدن به تجهیزات و کار در فضای پرورش گانودرما بسیار مهم است.

اگر دندانی پوسیده یا آسیب دیده دارید، ممکن است مجبور شوید بین دو گزینه درمانی یکی را انتخاب کنید: عصبکشی یا درمان ریشه یا کشیدن. کشیدن راحت تر و ارزان تر است،کامپوزیت دندان در رشت اما درمان ریشه دندان های طبیعی شما را نجات می دهد. بنابراین، چگونه از بین دو روش درمانی بهترین را انتخاب می کنید؟ این مقاله اطلاعاتی را که برای تصمیم گیری نیاز دارید ارائه می کند.

عصب کشی یا درمان ریشه

برای درمان ریشه دندان، دندانپزشک قسمت تیره شده دندان را برمی دارد و پالپ عفونی را قبل از اضافه کردن ماده ترمیمی مانند کامپوزیت و یا آمالگام و بعد از ان گذاشتن روکش دندان روی دندان تمیز می کند. روکش دندان مانند مینای دندان عمل می کند بدون اینکه در عملکرد آن اختلال ایجاد کند.

چرا درمان ریشه یا عصب کشی را انتخاب کنیم

مگر اینکه دندان شما به شدت پوسیده باشد، دندانپزشک شما به دلیل مزایای زیر، عصب کشی یا درمان کانال ریشه را توصیه می کند.

حفظ دندان های طبیعی خودمان

به جای کشیدن دندان به دلیل وجود حفره قابل ترمیم، باید سعی کنید آن را حفظ کنید. دندان های طبیعی دوباره پر شده بهتر از دندان های مصنوعی هستند و بر الگوی گاز گرفتن شما تأثیری نمی گذارند.

ظاهر جوان خود را حفظ کنید

از آنجایی که دندانپزشک هنگام کشیدن دندان، ریشه هایی را که از فک حمایت می کنند نیز می کشد، شکاف باقی مانده در استخوان می تواند باعث فروپاشی استخوان اطراف شود و شما را مسن تر نشان دهد. بنابراین، برای حفظ ظاهر جوان خود باید از کشیدن دندان خودداری کنید.

اعتماد به نفس خود را حفظ کنید

شکاف های باقی مانده پس از کشیدن دندان می تواند اعتماد به نفس شما را کاهش دهد، به خصوص اگر در هنگام لبخند قابل مشاهده باشد. در مقابل، اگر شما تحت یک کانال ریشه قرار بگیرید، هیچ کس متوجه تغییر نخواهد شد.

از جابجایی دندان ها خودداری کنید

شکاف های باقی مانده پس از کشیدن دندان ممکن است باعث جابجایی دندان های اطراف شود و در نهایت منجر به مشکلات گاز گرفتن و جویدن شود که نیاز به یک درمان دیگر به نام ارتودنسی خواهید داشت که هزینه زمان بیشتری از شما صرف خواهد کرد.

تسکین فوری درد را دریافت کنید

به احتمال زیاد تا چند روز پس از کشیدن ریشه، درد را تجربه خواهید کرد. با این حال، درد بلافاصله پس از کانال ریشه از بین می رود زیرا فرآیند تمیز کردن عفونت را از بین می برد.

صرفه جویی در پول

اگرچه کشیدن دندان ارزان تر از درمان ریشه است، اما هزینه بیشتری برای جایگزینی دندان کشیده شده برای شما خواهد داشت. تعویض دندان همچنین نیاز به ویزیت منظم دندانپزشکی دارد.

کشیدن دندان

علیرغم مزایای بسیاری که حفظ دندان شما دارد، کشیدن دندان در شرایط زیر ضروری است.

پوسیدگی شدید دندان

پوسیدگی شدید دندان می تواند به مینای دندان شما آسیب برساند تا جایی که دیگر نتواند در برابر نیرویی که هنگام جویدن وارد می شود مقاومت کند. در این حالت کشیدن دندان تنها گزینه است زیرا دندان نمی تواند پرکننده یا تاج دندان را نگه دارد.

عفونت شدید

علاوه بر پوسیدگی، اگر عفونت شدید در عمق ریشه گسترش یافته باشد، می‌تواند منجر به کشیدن دندان اجباری شود. دندانپزشکان کشیدن را برای چنین مواردی توصیه می کنند زیرا کشیدن تنها راه برای کنترل عفونت است.

محدودیت های مالی

مانند هر بیماری دیگری، مشکلات دندانی ممکن است در هر زمانی رخ دهد، از جمله زمانی که شما آمادگی مالی ندارید. در این صورت به دلیل هزینه بالای روکش و کانال ریشه، کشیدن دندان ممکن است تنها گزینه شما باشد. بعداً می‌توانید برای بهبود لبخند و جلوگیری از جابجایی دندان‌ها به دنبال درمان‌های دیگری مانند پروتز بریج دندانی و ایمپلنت‌های دندان باشید.

بیماری شدید لثه

در صورت نادیده گرفتن روال های بهداشتی مهم دهان مانند مسواک زدن، بیماری شدید لثه ممکن است رخ دهد. اگر دندان های خود را به اندازه کافی مسواک نکنید، باکتری ها در دهان شما جمع می شوند و راه خود را به فضاهای زیر لثه پیدا می کنند.

سپس باکتری‌های زیر لثه ترشحات اسیدی تولید می‌کنند که به تدریج رباط‌های پریودنتال و استخوان را از بین می‌برند و دندان‌های شما را شل می‌کنند. در چنین مواردی، دندانپزشک شما ممکن است برداشتن دندان های لق را برای تحت کنترل نگه داشتن بیماری توصیه کند.

مشکلات دندان حتی زمانی که بهداشت دهان و دندان را رعایت می کنید ممکن است رخ دهد. بیشتر دندانپزشکان برای پوسیدگی و عفونت دندان درمان ریشه را به جای کشیدن دندان توصیه می کنند، اما گاهی اوقات کشیدن دندان اجتناب ناپذیر است. با تیم ما در کلینیک دندانپزشکی زاگرس صحبت کنید تا درباره گزینه های درمانی موجود برای پوسیدگی دندان و بیماری لثه بیشتر بدانید.

اصول کشت سلولی بی نقص

کشت انواع سلول ها و میکروب ها مهم ترین آزمایشی است که در آزمایشگاه های پزشکی، میکروبیولوژی، ژنتیک و … انجام می شود. هود لامینار اصولا کشت سلولی فرایند زمانبر و بعضا دشواری است که نیاز به صبر و دقت بالایی دارد. اما نتایجی که دانشمندان و محققان از کشت های سلولی می توانند استخراج کنند، بسیار ارزشمند است. از طرف دیگر کوچک ترین خطا و آلودگی نیز می تواند نتیجه آزمایش، تلاش چندین روزه و مواد اولیه را به خطر بیاندازد. بنابراین با داشتن اطلاعات کافی درباره مشکلات رایج در کشت سلولی و برطرف کردن آن ها به صورت کاملا حرفه ای، در وقت و هزنیه که دو سرمایه گرانبها در آزمایشگاه ها هستند، صرفه جویی می شود.

مقاله پیش رو تلاشی در گردآوری مهم ترین عوامل به خطر افتادن کشت های سلولی و نحوه پیشگیری و یا رفع آن است.

مهم ترین مشکلات رایج در کشت سلولی

• آلودگی میکروبی
• رنگ محیط کشت
• مورفولوژی یا دانه بندی
• تراکم
• مشکلات کلی در بچ
• تمایز زدایی
• چگالی سید شدن سلول ها
• سرعت رشد
• …

در ادامه به برخی از مهم ترین مشکلات رایج در کشت سلولی و نحوه برطرف کردن آن ها می پردازیم.

آلودگی های میکروبی در کشت سلولی

از مهم ترین و البته سخت ترین مشکلات کشت سلولی، وجود آلودگی های میکروبی در محیط است. اگر محیط کشت سترون نباشد، باکتری، قارچ یا مایکوپلاسما می تواند وارد محیط کشت شما شود و تمام نتایجی که در انتظار آن هستید را تحت تاثیر قرار دهد. بهترین راه برای تشخیص این مشکل این است که هر روز ظرف های حاوی محیط کشت را زیر میکروسکوپ بررسی کنید. اندازه باکتری ها حدود 200 میکرون است و با میکروسکوپ قابل شناسایی است. یکی از روش های دیگر بررسی حرکت های تصادفی براونی مانند است.

در صورتی که آلودگی قارچی یا باکتریایی قابل توجه باشد، بدون میکروسکوپ هم قابل تشخیص است. در این حالت حتی ممکن است رنگ محیط نیز تغییر کند.

شناسایی مایکوپلاسما پیچیده‌تر است. انجام آزمایش PCR برای بررسی وجود مایکوپلاسما پیشنهاد می شود.

افزودن آنتی بیوتیک به محیط کشت آلوده یکی از راهکار های ساده و کارآمد در ازبین بردن میکروب های محیط کشت سلول است.

تغییر رنگ محیط کشت سلولی

برای رشد سلول ها مواد مغذی در محیط کشت اضافه می شود. اغلب محیط های کشت دارای یک بافر pH رنگی هستند که در صورت تغییر pH، رنگ محیط نیز تغییر می کند. این تغییر رنگ اغلب به سه دلیل می تواند اتفاق بیافتد:

1. سلول ها تمام مواد مغذی را مصرف کرده اند و محیط کشت نیاز به تغییر دارد.
2. سلول ها مواد را از خود ترشح کرده اند که می توانند برای کشت سلولی شما سمی باشند.
3. آلودگی های میکروبی نیز می توانند رنگ محیط کشت را تغییر دهند که این مورد با میکروسکوپ قابل بررسی است.

برای جلوگیری از این مشکلات، مطمئن شوید که محیط کشت خود را به طور منظم و مداوم تغییر می دهید.

مورفولوژی یا بررسی شکل ظاهری سلول ها در کشت

از مشکلات رایج در کشت سلولی تغییر شکل ظاهری سلول ها یا مروفولوژی آن هاست. در صورت تغییر غیر منظره شکل سلول ها، باید انتظار ایجاد مشکلی را در محیط کشت خود داشته باشد. به عنوان مثال تغییر در مساحت، محیط، کشیده شدن، گرد شدن و ایجاد بیرون زدگی ها از موارد مهم هستند که باید بررسی شوند.

تغییر غیر منتظره سرعت رشد در کشت سلولی

علاوه بر مورفولوژی نادرست، تکثیر سلولی نامناسب هم یکی از مشکلات کشت سلولی به شمار می آید. در صورت مشاهده تغییر ناگهانی در تکثیر سلول ها می توانید این احتمال را بدهید که محیط کشت با سلول های تهاجمی دیگری آلوده شده است. یکی از معیار های تشخیص رفتار های غیر منتظره سلول ها، محاسبه سرعت عبور آن ها از مراحل سه گانه رشد است. البته پیری سلول ها در این معیار می تواند عاملی برای کاهش سرعت رشد باشد.

مهار تماس سول ها

اگر سلول ها بیش از اندازه به هم نزیک باشند یا به اصطلاح اوور لپ داشته باشند، رشد آن ها متوقف می شود و فیزیولوژی و متابولیسم آن ها تغییر می کند. برای جلوگیری از این امر، به سلول های خود در قسمت های مختلف محیط کشت نگاه و بررسی کنید که چقدر فضای خالی در دسترس آن ها است. همانطور که سلول های شما در طول زمان رشد می کنند، شروع به دربرگرفتن تمام فضای موجود در ظرف می کنند. از روی تصاویری که هر روز گرفته می‌شوند، تلاقی را به عنوان ناحیه پوشیده شده توسط سلول‌ها تقسیم بر کل ناحیه تصویر محاسبه کنید. برای بسیاری از رده های سلولی، تلاقی بیش از 70 درصد ممکن است باعث مسمومیت محیط کشت شود.

تراکم سلولی کم در محیط کشت

فاصله زیاد سلول ها از یکدیگر نیز باعث آسیب به کشت سلولی مورد نظر شما می شود. زیرا در برخی موارد، به نظر می رسد یک تراکم سلولی حیاتی وجود دارد که غلظت کافی از فاکتور های رشد ترشح شده را ایجاد می کند و به سلول ها کمک می کند تا به طور جمعی رشد کنند. توجه داشته باشید که طبیعی است که سلول‌ها مدتی طول بکشد تا به محیط جدید خود عادت ، اسکلت سلولی خود را بازسازی، ماتریکس ترشح کنند تا به چسبندگی کمک کند، و قبل از شروع دوباره تکثیر روی بستر پخش شوند. بنابراین سلول ها در غلظتی کمتر از حد مطلوب احتمالاً قادر به رشد طبیعی نخواهند بود.

پیری سلول های محیط کشت

اگر سلول ها به دفعات پاساژ شوند، پیر و فرسوده شده اند. بنابراین سرعت رشد آن ها نیز پایین می آید، حتی اگر فضای کافی و مناسبی برای رشد در دسترس داشته باشند. پس برای این که مشکلات کشت سلولی کاهش یابد، تعداد دفعاتی که سلول محیط کشت پاساژ می شود را یادداشت کنید.

مشکلات اساسی در یک بچ

به طور کلی برای اطمینان از مقدار کافی سلول برای تکرار آزمایش ها با یک منبع مشخص باید بچی از سلول های یکسان را آماده و در ویال ها فریز کرد. تا این جا در مورد مشکلات رایج در کشت سلولی حین اجرای پروتکل های کشت بحث کردیم، اما باید هنگام تهیه بچ ها پیش از شروع کشت نیز دقت کافی داشت. زیرا یک اشتباه در این مرحله می‌تواند بر روی تمام آزمایش‌های آینده شما تأثیر بگذارد. اگر سلول های یک ویال رفتاری غیر عادی (مورفولوژی، سرعت رشد، آلودگی) از خود نشان دادند، دلیل مناسبی است که کل بچ را دور بریزید.

ژلفوم دندانپزشکی چیست؟

اسفنج‌های دندانی GELFOAM اسفنج‌های کوچک و استریل هستند که از محلول ژلاتین تصفیه‌شده با تخلخل مورد نظر ساخته می‌شوند.بهترین دندانپزشک رشت برای کامپوزیت این ژل‌ها با حرارت خشک و استریل، سپس بسته بندی و مهر و موم می‌شوند. ژلفوم انعطاف پذیر است و می‌تواند تا چندین برابر وزن خود خون و مایعات جذب کند. این خون درون شبکه و بافت ژلفوم باقی می‌ماند. از این ماده به عنوان یک دستگاه هموستاتیک استفاده می‌شود. اسفنج‌های دندانی ژلفوم هنگام گذاشتن در بافت‌ها، بدون بافت اسکار بیش از حد، طی چهار تا شش هفته کاملا جذب می‌شوند.

عوارض جانبی ژلفوم دندانپزشکی

اگرچه ژلفوم دندانپزشکی استریل است اما استفاده از آن باعث ایجاد عوارضی مانند عفونت و تشکیل آبسه می‌شود.

چگونه از ژلفوم استفاده می‌شود؟

در صورت استفاده خشک از اسفنج‌های دندانی ژلفوم، تکه ای از آن به اندازه دلخواه بریده می‌شوند. این تکه باید بین انگشتان قرار گیرند و کمی به قطر تقریبی حفره یا سوکتی که باید پر شود در بیاید. پس از قرار دادن ژلفوم رول شده درون حفره، باید یک یا دو دقیقه با انگشت فشار ملایم وارد شود. ژلفوم دندانپزشکی ممکن است با سایر داروها یا عوامل موضعی تداخل داشته باشد. تمام داروها و مکمل‌هایی را که استفاده می‌کنید به پزشک خود بگویید. قبل از دریافت اسفنج دندانی ژلفوم، در صورت بارداری یا شیردهی به پزشک اطلاع دهید.

هنگامی که از GELFOAM به صورت مرطوب استفاده می‌شود، ابتدا به اندازه دلخواه بریده می‌شود. سپس در محلول کلرید سدیم آن را غوطه ور می‌کنند. آن را از محلول خارج و فشرده می‌کنند تا حباب‌های هوای موجود در مش‌ها از بین برود. سپس در محلول جایگزین انداخته می‌شود تا به اندازه اصلی خود در بیاید. ژلفوم را از محلول بیرون می‌آورند و روی گاز استریل برای حذف محلول اضافی قرار می‌دهند. در این مرحله آماده گذاشتن درون حفره است.

چرا از ژلفوم در دندانپزشکی استفاده می‌شود؟

در جراحی‌های دهان و دندان، اسفنج‌های دندانی به ایجاد هموستاز کمک می‌کنند. بسته به شرایط موجود در حین عمل و ترجیح جراح، ژلفوم ممکن است به صورت خشک یا مرطوب استفاده شود. سالین ایزوتونیک (سرم نمکی) برای استفاده با ژلفوم مناسب است. همچنین هم زمان با استفاده از ژلفوم دندانپزشکی می‌توان از ترومبین (پروتئینی که برای انعقاد خون لازم است) برای ایجاد هموستاز استفاده کرد.

اسفنج دندانی یا ژلفوم چگونه در بازار عرضه می‌شوند؟

ژلفوم دندانپزشکی معمولا در سایز‌های ۲ در ۲ و در پاکت‌های ۲ تایی بسته بندی و عرضه می‌شوند.

شرایط نگهداری از ژلفوم

اسفنج‌های دندانی GELFOAM باید در دمای ۲۵ درجه سانتیگراد (۷۷ درجه فارنهایت) نگهداری شود. اما بین دما‌های ۱۵ تا ۳۰ درجه هم مجاز به استفاده هستید. دقت نمایید که بعد از باز کردن بسته، ژلفوم دندانپزشکی در معرض آلودگی قرار می‌گیرد. بهتر است بعد از باز شدن و در صورت عدم استفاده از آن دور ریخته شود.

این محصول استریل و بسته بندی می‌شود. تنها برای یک بار مصرف در نظر گرفته شده است. استفاده مجدد می‌تواند منجر به انتقال پاتوژن‌های خونی از جمله HIV و هپاتیت شود. این بیماری‌ها به طور بالقوه بیماران و ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی را به خطر می‌اندازد. رعایت اصول تکنیک آسپتیک (روش‌هایی که در شرایط استریل انجام می‌شود) در هنگام استفاده از این محصول ضروری است.

نکته‌هایی که در زمان استفاده از ژلفوم باید رعایت کنید

این محصول نباید توسط حرارت مجدد استریل شود، زیرا حرارت ممکن است زمان جذب را تغییر دهد. اکسید اتیلن برای ضدعفونی مجدد توصیه نمی‌شود زیرا ممکن است در فوم گیر کند. اگرچه برای اسفنج‌های دندانی ژلفوم نادر است اما توجه داشته باشید گاهی برای بافت سمی بوده و ممکن است به مقدار کمی باعث سوختگی یا تحریک شود.

ایمنی و اثربخشی استفاده ترکیبی از ژلفوم با سایر عوامل مانند ترومبین موضعی مورد بررسی و کارآزمایی‌های بالینی قرار نگرفته است، اما اگر به تشخیص پزشک استفاده همزمان از سایر مواد از نظر پزشکی توصیه می‌شود، باید به هشدار‌های شرکت سازنده توجه کنید.

ژلفوم به عنوان یک محصول استریل عرضه می‌شود و قابل استریل نیست. پاکت‌های باز و استفاده نشده ژلفوم باید دور ریخته شوند.

هشدار: برای جلوگیری از آلودگی، از روش آسپتیک در باز کردن پاکت و خارج کردن ژلفوم دندانپزشکی استفاده کنید. در صورت پاره شدن یا سوراخ شدن پاکت، از ژلفوم موجود نباید استفاده شود.

موارد احتیاط در زمان استفاده از ژلفوم

استفاده از اسفنج‌های دندانی ژلفوم در صورت وجود عفونت آشکار دندان توصیه نمی‌شود. اگر علائم عفونت یا آبسه در ناحیه ای که ژلفوم قرار داده شده ایجاد شود، امکان دارد برای برداشتن مواد عفونی و پاک سازی حفره، جراحی مجدد لازم باشد.

با جذب مایع و خون، ژلفوم دندانپزشکی ممکن است منبسط شود و به ساختارهای مجاور برخورد کند. بنابراین، هنگامی که در حفره‌ها یا فضاهای بسته قرار می‌گیرد، کمترین فشرده سازی اولیه توصیه می‌شود. باید مراقب باشید تا فشرده سازی بیش از حد انجام ندهید.

هیچگاه نباید فشار منفی وریدی در طول جراحی به بیمار اعمال شود. ممکن است یکی از عوامل منجر به ترومبوآمبولیک تهدید کننده زندگی باشد.

مصرف بیش از حد و موارد منع مصرف ژلفوم در دندانپزشکی

مصرف بیش از حد:

هیچ اطلاعاتی در مورد مصرف بیش از حد این ژل ارائه نشده است.

موارد منع مصرف:

اسفنج‌های ژلفوم دندانپزشکی نباید در بستن برش‌های پوستی استفاده شوند زیرا ممکن است در بهبود لبه‌های پوست اختلال ایجاد کنند.

در بیماران مبتلا به آلرژی شناخته شده به کلاژن خوک، از اسفنج‌های دندانی استفاده نکنید.

نشانه‌های عفونت دندان

نشانه‌ها و علائم آبسه در دندان یا لثه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد شدید و ضربان‌دار در دندان یا لثه آسیب‌دیده که ممکن است ناگهان ظاهر شود و بهترین دندانپزشک رشت برای کامپوزیت به تدریج بدتر شود.
• دردی که به گوش، فک و گردن شما در همان سمت دندان یا لثه آسیب دیده گسترش می‌یابد.
• دردی که هنگام دراز کشیدن بدتر می‌شود و ممکن است خواب شما را مختل کند.
• قرمزی و تورم در صورت شما مشاهده می‌شود.
• دندان حساس شده، تغییر رنگ داده یا لق می‌شود.
• لثه‌های براق، قرمز و متورم می‌شوند.
• حساسیت به غذا و نوشیدنی‌های سرد یا گرم بسیار بالا می‌رود.
• بوی بد و یا طعم ناخوشایند در دهان حس می‌کنید.
• اگر عفونت گسترش یابد، ممکن است تب کرده و در صورت دیر درمان شدن نتوانید به طور کامل دهان خود را باز کنید و در بلع یا تنفس مشکل داشته باشید.

در صورت داشتن عفونت دندان باید چه کاری انجام بدهیم؟

اگر فکر می‌کنید عفونت دندان دارید باید در اسرع وقت به دندانپزشک متخصص مراجعه کنید. بهتر است برای بهبودی کامل به سراغ دندانپزشک عمومی نروید. شاید به طورکامل مشکل شما را حل نکنند.

روش کاهش درد عفونت دندان در منزل

در حالی که منتظر هستید تا نوبت مراجعه به دندانپزشک شما برسد می‌توانید کار‌های زیر را برای کاهش درد انجام دهید.

مسکن‌ها می‌توانند به کنترل درد شما کمک کنند

ایبوپروفن مسکن ترجیحی برای عفونت‌های دندانی است. اما اگر به دلایل پزشکی قادر به مصرف آن نیستید، می‌توانید به جای آن از پاراستامول استفاده کنید. از دادن آسپرین به کودکان زیر ۱۶ سال خودداری کنید.

اگر یکی از مسکن‌ها درد را تسکین ندهد، مصرف هر دو پاراستامول و ایبوپروفن در دوزهای مشخص که در دستورالعمل مصرف دارو نوشته شده می‌تواند به شما کمک کند. این قرص‌ها و دوز مصرف بالا برای بزرگسالان بی خطر است، اما برای کودکان زیر ۱۶ سال مناسب نیست.

سایر مواردی که باید برای کاهش درد رعایت کنیم

• در صورت تشدید درد از خوردن نوشیدنی‌های سرد یا گرم خودداری کنید.
• سعی کنید در صورت امکان غذاهای خنک و نرم بخورید و از سمت دیگر دهان خود استفاده کنید.
• از مسواک نرم استفاده کنید و به طور موقت در اطراف دندان آسیب دیده نخ دندان نکشید.

این اقدامات می‌تواند به کاهش موقت علائم شما کمک کند. اما هرگز ویزیت دکتر را به تعویق نیندازید. زیرا این‌ها روش‌ها درمانی نیستند. تنها به صورت موقت درد را کاهش خواهند داد.

درمان عفونت دندان توسط دندانپزشک

عفونت‌ها یا آبسه‌های دندانی با برداشتن منبع عفونت و تخلیه چرک درمان می‌شوند. بسته به محل آبسه و شدت عفونت، درمان‌های ممکن عبارتند از:

کشیدن دندان آسیب دیده

اگر درمان ریشه ممکن نباشد این روش جایگزین می‌شود.

درمان ریشه دندان

روشی برای برداشتن آبسه و عفونت از ریشه دندان است. بعد از پاک کردن عفونت و بخش‌های آسیب دیده، کانال با ماده ای به نام گوتاپرکا پر و مهر و موم می‌شود.

برش و درناژ

در محل عفونت برش کوچک در لثه ایجاد می‌کنند تا عفونت را تخلیه کنند. این روش فقط یک راه حل موقت است و ممکن است به درمان بیشتری نیاز داشته باشید. معمولاً از بی حسی موضعی برای بی حس کردن دهان برای ایجاد برش استفاده می‌شود.

مصرف موقت آنتی بیوتیک‌ها

به طور معمول برای درمان عفونت‌های دندانی آنتی بیوتیک تجویز نمی شوند. اما اگر عفونت خیلی زیاد باشد قبل از شروع درمان یک دوره مصرف آنتی بیوتیک داده می‌شود.

چه چیزی باعث عفونت دندان می‌شود؟

دهان شما مملو از باکتری‌هایی است که یک لایه چسبناک روی دندان شما به نام پلاک تشکیل می‌دهند. اگر دندان‌های خود را تمیز نگه ندارید، اسیدهای تولید شده توسط باکتری‌های موجود در پلاک می‌توانند به دندان‌ها و لثه‌ها آسیب برسانند و منجر به پوسیدگی دندان یا بیماری لثه شوند.

چه عواملی باعث افزایش ریسک ابتلا به عفونت دندان می‌شود؟

موارد زیر می‌تواند شانس شما را برای ایجاد آبسه دندان افزایش دهد:

عدم رعایت بهداشت دهان و دندان

اگر به طور مرتب از نخ دندان و مسواک استفاده نکنید، پلاک روی دندان‌های شما ایجاد می‌شود.

مصرف زیاد مواد قندی

مصرف زیاد غذاها و نوشیدنی‌های قندی یا نشاسته ای رشد باکتری در پلاک را افزایش می‌دهند. این کار منجر به پوسیدگی دندان شده و ایجاد عفونت می‌کند.

آسیب یا جراحی قبلی روی دندان‌ها یا لثه‌ها

اگر به تازگی جراحی لثه یا عصب کشی داشته اید باید دهان خود را مرتب تمیز نگه دارید. باکتری‌ها می‌توانند به هر قسمت آسیب دیده دندان یا لثه نفوذ کرده و ایجاد عفونت کنند.

داشتن سیستم ایمنی ضعیف

افراد مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای خاص، مانند دیابت و افرادی که تحت درمان با داروهای استروئیدی یا شیمی‌درمانی هستند، مستعد قرار گرفتن در معرض باکتری و عفونت دندانی هستند.

راه‌های پیشگیری از عفونت دندان کدامند؟

شما می‌توانید با حفظ سلامت دندان‌ها و لثه‌های خود تا حد امکان خطر ابتلا به عفونت‌های دندانی را کاهش دهید.

برای این کار باید:

۱- حداقل یک بار در روز از نخ دندان یا مسواک بین دندانی برای تمیز کردن بین دندان‌ها و زیر خط لثه استفاده کنید.

۲- دندان‌های خود را دو بار در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنید. هر بار حداقل دو دقیقه وقت بگذارید.

۳- از شستشوی دهان با آب یا دهانشویه بعد از مسواک زدن خودداری کنید زیرا این کار خمیر دندان محافظ را از بین می‌برد. فقط خمیر دندان اضافی را تف کنید.

۴- مصرف غذاها و نوشیدنی‌های شیرین و نشاسته ای را کاهش دهید. به خصوص بین وعده‌های غذایی یا کمی قبل از رفتن به رختخواب اصلا این کار را انجام ندهید.

۵- به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید. دندانپزشک بر اساس سلامت دهان و دندان شما، تعداد دفعات معاینه را به شما پیشنهاد دهد.

عفونت پالپ یا داخل کانال دندان (پری اپیکال)

عفونت دندان پری آپیکال معمولاً در نتیجه حفره دندانی که درمان نشده یا آسیب دیده ایجاد می‌شود. عفونت ناشی از تحریک و تورم (التهاب) می‌تواند آبسه را در نوک ریشه به وجود بیاورد. دندانپزشکان عفونت را با تخلیه آن و خلاص شدن از شر عفونت درمان می‌کنند. برای این کار عصب تاجی دندان با روش عصب کشی از داخل کانال دندان بیرون کشیده می‌شود. دندانپزشکان ممکن است بتوانند دندان شما را با درمان ریشه نجات دهند. اما در برخی موارد شاید نیاز به کشیدن دندان داشته باشید. درمان نشدن عفونت می‌تواند منجر به عوارض جدی شود که سلامت عمومی بدن را به خطر بیندازد.

عفونت لثه

عفونت لثه یک عفونت مضر در دهان است که باعث آسیب و التهاب در لثه و فک می‌شود. عفونت‌های لثه معمولاً به دلیل رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان در طول زمان به وجود می‌آیند. زیرا این امر می‌تواند به باکتری‌ها اجازه دهد بین لثه و دندان‌ها قرار بگیرند و در آنجا آزادانه رشد کنند. با این حال، چندین عامل دیگر در عفونت لثه و بیماری لثه نقش دارند.

عفونت لثه تجمع باکتری در بافت اطراف دندان است. انواع مختلف باکتری در دهان زندگی می‌کنند. اقدامات بهداشتی روزانه، از جمله مسواک زدن و نخ دندان کشیدن به کنترل سطح باکتری‌ها، حفظ سلامت دهان، دندان‌ها و لثه‌ها و جلوگیری از پوسیدگی دندان کمک می‌کند.

بدون این تلاش‌ها، باکتری‌ها لایه ای را در اطراف دندان تشکیل می‌دهند که پلاک نامیده می‌شود. اگر پلاک‌ها پاک نشوند، می‌توانند سفت شده و به جرم دندان تبدیل شوند که برداشتن آن بسیار سخت است.

تجمع تارتار تمیز کردن دندان‌ها را دشوارتر می‌کند و همین امر باعث می‌شود باکتری‌ها به ناحیه اطراف دندان‌ها و لثه‌ها نفوذ کنند. تجمع باکتری‌ها در زیر خط لثه می‌تواند به راحتی عفونت ایجاد کنند.

نتیجه عدم ثبت شرکت و ادامه فعالیت آن در علم حقوق، بحث از شخصیت حقوقی، مختص شرکت های تجاری که از جمله ی اشخاص خصوصی هستند،نیست ، ثبت شرکت بلکه درباره ی کلیه ی اشخاص حقوقی اعم از خصوصی و عمومی صدق می کند.قانون تجارت ایران،برای شرکت های تجاری شخصیت حقوقی قایل شده است (ماده ی 583).دارا بودن شخصیت حقوقی به این معناست که شرکت صلاحیت داشتن حقوق و تکالیف و نیز صلاحیت اجرای آن ها را دارد.

همانطور که در مطالب پیشین نیز گفتیم، پس از تشکیل مجمع عمومی موَسس و احراز مراتب مندرج در ماده ی 17 لایحه ی قانونی 1347،شرکت ایجاد می شود و شخصیت حقوقی پیدا می کند.قاعدتاَ،نتیجه ی این شخصیت حقوقی این است که مدیران شرکت بتوانند تمام حقوق شرکت را تحصیل کرده،به تعهدات آن عمل کنند.مع ذلک،با توجه به مواد مختلف لایحه ی قانونی 1347 می توان گفت تشکیل شرکت سهامی در واقع بدان معنا نیست که شرکت تمام حقوقی را که هر شخص حقوقی از آن بهره مند است تحصیل می کند،بلکه قانونگذار ما اگرچه مانند قانونگذار فرانسه،تحصیل شخصیت حقوقی شرکت را موکول به ثبت آن نزد مرجع ثبت شرکت ها نکرده،ثبت شرکت در مرجع ثبت شرکت ها را شرط ادامه ی حیات آن قرار داده است.

در واقع ثبت شرکت وسیله ای است که دولت مقررات شرکت های تجاری را کنترل می نماید. در همین رابطه ماده ی 195 قانون تجارت مقرر کرده است: «ثبت کلیه ی شرکت های مذکور در این قانون الزامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت هاست ». چون ماده ی مزبور و مواد دیگر قانون تجارت، عدم ثبت را موجب بطلان شرکت معرفی نکرده اند و بطلان قراردادها نیز امری استثنایی و نیازمند وجود نص است، نمی توان گفت که نتیجه ی عدم ثبت شرکت در مرجع ثبت شرکت ها، بطلان شرکت است.

لذا در ادامه ی این مطلب به نتیجه ی عدم ثبت شرکت اشاره خواهیم کرد و به بررسی اقداماتی می پردازیم که باید بلافاصله پس از تشکیل شرکت انجام شود،یعنی تشریفات ثبت شرکت در مرجع ثبت شرکت ها.

مطالعه ی موضوع ماده ی 6 لایحه ی قانونی 1347 نشان می دهد که با رعایت برخی قواعد شخصیت حقوقی شرکت قبل از ثبت در مرجع ثبت شرکت ها ایجاد می شود ولی این شخصیت کامل نمی شود مگر پس از ثبت آن در مرجع اخیر. لذا با وجود آنکه شرکت قبل از ثبت در مرجع ثبت شرکت ها ایجاد می شود و شخصیت حقوقی پیدا می کند، ثبت شرکت در کارکرد آن نقش عمده ای دارد. در واقع تا شرکت ثبت نشود نمی تواند برخی از اعمال حقوقی را انجام دهد:

اولاَ «تا وقتی که شرکت به ثبت نرسیده صدور ورقه ی سهم یا گواهینامه ی موقت سهم ممنوع است. در صورت تخلف امضاکنندگان مسئول جبران خسارات اشخاص ثالث خواهند بود» (ماده ی 28 لایحه ی قانونی 1347)

ثانیاَ «انتشار اوراق قرضه ممکن نیست، مگر وقتی که کلیه ی سرمایه ی ثبت شده ی شرکت تادیه شده و دو سال تمام از تاریخ ثبت شرکت گذشته و دو ترازنامه آن به تصویب مجمع عمومی رسیده باشد» (ماده ی 55 لایجه ی قانونی 1347)

ثالثاَ «استفاده از وجود تادیه شده به نام شرکت های سهامی در شرف تاسیس ممکن نیست، مگر پس از به ثبت رسیدن شرکت... » (ماده ی 22 لایحه ی قانونی 1347).

در هر حال اگر شرکت ظرف شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه ی مذکور در ماده ی این قانون به ثبت نرسد، موسسان و پذیره نویسان می توانند به بانکی که پذیره نویسی نزد آن صورت گرفته است مراجعه کنند و تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند (ماده ی 19 لایجه ی قانونی 1347).

بجز تضییقات مذکور،شرکت سهامی از زمان تشکیل و قبل از به ثبت رسیدن دارای حقوق و تعهداتی است که قانون برای آن معین کرده است، در نتیجه مدیران شرکت به محض انتخاب شدن و قبول سمت خود می توانند از اختیاراتی که قانون به آن ها اعطا کرده استفاده کنند، از جمله اینکه می توانند بلافاصله پس از تشکیل شرکت، رئیس هیاَت مدیره و احیاناَ مدیر عامل شرکت را انتخاب کنند. چنین انتخابی لازم است،چه رئیس هیات مدیره یا مدیرعامل باید شرکت را به ثبت برساند. با توجه به اینکه شرکت پس از ایجاد، شخصیت حقوقی پیدا می کند،مدیران می توانند در مجامع عمومی عادی و فوق العاده نیز تصمیم گیری کنند.آنان می توانند از جانب شرکت معاملاتی انجام دهند، از جمله اجاره ی مسکن، استخدام کارمند و خرید لوازم اداری و ماشین آلات.

1)برای مطالعه ی بیشتر رجوع کنید به طباطبایی موتمنی، منوچهر، شخصیت حقوقی، تحولات حقوق خصوصی، زیر نظر ناصر کاتوزیان، ج 2، انتشارات دانشگاه تهران، 1371، ص 225 به بعد.

مساله ای که در این جا مطرح می شود این است که تعهدات ناشی از این گونه معاملات بر عهده ی کیست. بدیهی است اگر شرکت به ثبت برسد،این معاملات، در حدود اساسنامه و مقررات قانون، به نام شرکت انجام گرفته است و بنابراین باید آن ها را اجرا کند. در این گونه موارد فرض بر این است که مدیران می توانسته اند معامله کنند، ولی نمی توانسته اند از وجوه جمع شده به عنوان سرمایه استفاده کنند، مگر پس از ثبت شرکت و حال که شرکت به ثبت رسیده، پرداخت مبالغ و هزینه های ناشی از این معامله از سرمایه ی شرکت (که نزد بانک است) بلامانع است.

مساله ی مزبور زمانی بروز می کند که معاملات بعد از تشکیل شرکت انجام شده است ولی شرکت پس از گذشت شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه موضوع ماده ی 6 لایحه ی قانونی 1347 به مرجع ثبت شرکت ها به ثبت نرسیده و شرکای آن طبق ماده ی 19 لایحه ی مذکور می توانند تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را دریافت کنند، در این صورت اشخاص ثالث به چه کسی می توانند مراجعه کنند؟ قانونگذار ما، به تبعیت از قانون فرانسه، موسسان را مسئول پرداخت هزینه های ناشی از این گونه معاملات تلقی کرده است. در واقع، مواد 19و 23 لایحه ی قانونی 1347،متضمن قواعد روشنی در این مورد است: «موسسین شرکت نسبت به کلیه ی اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس(تشکیل)و به ثبت رسانیدن شرکت انجام می دهند مسئولیت تضامنی دارند» .

عدم ثبت شرکت خارجی

در رابطه با نتیجه ی عدم ثبت شرکت خارجی قابل توجه است ماده ی 5 قانون ثبت شرکت ها، نمایندگی یا مدیریت شعبه ی شرکت های خارجی را مکلف به ثبت شرکت در ایران کرده است، مشروط بر اینکه بخواهند در ایران فعالیت کنند. عدم ثبت، موجب صدور حکم پرداخت جریمه توسط اشخاص مسئول و جلوگیری از فعالیت شرکت و شعبه ی آن در ایران می شود. برای تسهیل احراز ثبت شرکت های خارجی، ماده ی 22 قانون تجارت مقرر کرده است: «...هر شرکت خارجی که بر طبق قانون ثبت شرکت ها مصوب خرداد ماه 1310 مکلف به ثبت است باید در کلیه ی اسناد و صورت حساب ها و اعلانات و نشریات خطی یا چاپی خود در ایران، تصریح نماید که در تحت چه نمره در ایران به ثبت رسیده والا محکوم به جزای نقدی می شود. این مجازات علاوه بر مجازاتی است که در قانون ثبت شرکت ها برای عدم ثبت مقرر شده است».

در اینجا لازم است اضافه کنیم که برای ثبت شرکت های ایرانی ماده ی 10 قانون ثبت شرکت ها اصل مطالبه ی حق الثبت برای مرجع ثبت شرکت را پیش بینی کرده است. از آن جا که این میزان حق الثبت پیوسته در تغییر است، ذکر جزئیات آن در اینجا ضرورت ندارد. در ضمن، شرکت باید ظرف شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه ی مذکور در ماده ی 6 لایحه ی قانونی 1347 به ثبت برسد (ماده ی 19 لایحه ی مذکور)، همچنین باید اساسنامه ای که به تصویب مجمع عمومی موسس رسیده است به ضمیمه ی صورتمجلس مجمع و اعلامیه قبولی مدیران و بازرسان برای ثبت شرکت به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شود(ماده ی 18 لایحه ی قانونی 1347).

قابل ذکر است با توجه به اینکه شرکت قبلاَ تشکیل شده است، خود شرکت و در واقع مدیران رئیس هیات مدیره یا احیاناَ مدیر عامل باید تقاضای ثبت بدهند. تغییراتی که در طول حیات شرکت در شرکت ایجاد می شود و به موجب قانون نیاز به ثبت دارد نیز باید توسط مدیران وقت شرکت به ثبت برسد: مواردی چون تغییر مدیر شرکت یا تغییر در اختیارات او و به طور کلی هر تغییری که در حقوق اشخاص ثالث تاثیر داشته باشد و شرکت می خواهد که اشخاص ثالث از آن آگاهی پیدا کنند.

https://danasabt.ir/2023/09/17/%D8%A7%D8%AE%D8%B0-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%B1%DA%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%81%D9%88%D8%B1%DB%8C/

ماده ی 9 نظامنامه ی قانون تجارت مقرر می دارد: «در هر موقع که تصمیماتی راجع به تمدید مدت شرکت زاید بر مدت مقرر یا انحلال شرکت قبل از مدت معینه یا تغییر در تعیین کیفیت تفریغ حساب یا تغییر اسم شرکت یا تبدیل دیگر در اساسنامه یا تبدیل و یا خروج بعضی از شرکای ضامن از شرکت اتخاذ شود و همچنین در هر موقعی که مدیر یا مدیران شرکت تغییر می یابد و یا تصمیمی نسبت به مورد معین در ماده ی 58 قانون تجارت اتخاذ شود،مقررات این نظامنامه راجع به ثبت و انتشار باید در مورد تغییرات حاصله نیز رعایت شود.»

انکوباتور ماهی چیست

به طور کلی انواع انکوباتور شرایط محیطی لازم برای رشد مانند دمای مناسب، وضعیت گاز های جو و … را فراهم می کنند.ساخت و نصب سکوبندی ازمایشگاهی انکوباتور هایی که محل کشت میکروارگانیسم ها هستند، انکوباتور های آزمایشگاهی نامیده می شوند. دسته ای از انکوباتور ها در محل ها پرورش ماهی استفاده می شوند. انکوباتور ماهی محل رشد تخم های بارور شده ماهی ها است. انکوباتور ماهی به دستگاه یا ابزاری اطلاق می شود که تخم های بارور شده ماهی، پس از شست و شو جهت طی مراحل رشد جنینی تا ظهور نوزاد در آنجا باقی می مانند. سالنی که انکوباتور در آن مستقر می شوند سالن انکوباسیون یا سالن تکثیر نامیده می شود. در این مخزن ها تخم ها باید با آب کافی تغذیه شوند تا هم نیاز اکسیژنی آنها تامین شود و هم ضایعات حاصل از متابولیسم آن ها از سیستم خارج شود.

بسیاری از گونه های ماهی ها در آب های آزاد تخم ریزی و تخم ها رشد می کنند. تخم برخی دیگر از ماهی ها غرق می شوند. تخم های چسبنده ممکن است خود را به گیاهان و بستر های سخت متصل کنند. برخی از ماهی‌ها تخم‌ها را در دهان خود پرورش می دهند، جایی که حرکت صفحات آبشش باعث چرخش ملایم و گردش آب می‌شود. انکوباسیون مصنوعی ماهی ها می تواند این فرایند های طبیعی را شبیه سازی کنند. در طبیعت، تخم‌ ها ( مستعد شکار هستند و به راحتی با تغییر مداوم محیط طبیعی آسیب می بینند. مزیت انکوباتور ماهی این است که محیط رشد را می توان کنترل و دستکاری کرد. بنابراین انواع گونه های ماهی را به روش مصنوعی می توان پرورش داد.

انواع انکوباتورهای ماهی

انکوباتورهای جعبه ای یا کالیفرنیایی

جنس: بتون، فایبرگلاس و یا مشتقات پلاستیک

ساختار: کانال های مستطیل شکل کم عمق به نام تراف با 3-4 سینی درون آن

انکوباتورهای عمودی( قفسه های تفریخ)

جنس: سینی ها از آلومینیوم و جعبه ها از فایبرگلاس

ساختار: تعداد 8 تا 16 سبد که به صورت طبقاتی بر روی هم قرار می گیرند.آب از یک سینی به سینی دیگر می ریزند و نهایتا از کف خارج می شود.یک لیتر تخم در هر سینی می توان نگهداری کرد.برای طی مرحله انکوباسیون تخم و تا مرحله آغاز تغذیه فعال مناسب است.

جارهای تفریخ کننده بالا رونده

ساختار: جریان آب از پایین به بالا حرکت می کند، سبب اکسیژن رسانی به تخم ها می شود. جهت توزیع یکسان آب در کل جار، مکانیسم انتشار دهنده آب در زیر تخم ها (پد یا سنگ هوا) قرار می گیرد و آب قبل از رسیدن به تخم ها از این مکانیسم عبور می کند. لوله های اضافی داخلی و خارجی دارند که سبب خارج شدن حباب های هوا می شود.بچه ماهیان دارای کیسه زرده تقریبا می توانند تا رسیدن به حالت شنای فعال در این جارها باقی بمانند.اکثریت آن ها در زمان شنای فعال با شنا کردن از جار وارد مخزن پرورش می شوند اما بچه ماهیان باقی مانده را باید خودمان به مخزن پرورش وارد کنیم.

استوانه های پرورش تخم ماهی زینتی (جارهای پلاستیکی)

ساختار: در این استوانه ها تخم ها به صورت لایه لایه بر روی همدیگر قرار می گیرند. بنابراین برای قزل آلا فقط تا مرحله چشم زدگی کاربرد دارد. در این ها آب از قسمت کف وارد می شود و در بین تخم ها حرکت می کند و از خروجی در بالای استوانه خارج می شود.

مزایا:در یک فضای محدود تخم های بیشتری را می توان ذخیره و نگهداری کرد(بالای 120 لیتر بر متر مکعب).

انواع انکوباتور برای انواع ماهی ها

انکوباتورها در ماهیان آب گرم از شیشه های مدور مخروطی شکل ساخته شده اند که آب از زیر آن وارد انکوباتور گردیده و از سمت بالای آن خارج می گردد. عمل تفریخ تخم در انکوباتورها صورت گرفته و لاروهای حاصله همراه با آب خروجی به داخل یک مخزن بزرگتر به نام ویس که مخزنی پلاستیکی یا پلی اتیلنی است و دارای ته دایره ای یا مخروطی شکل است و جهت جمع آوری مورد استفاده قرار می گیرد می روند. انکوباتورهای مورد نیاز برای تفریخ تخم ماهیان سفید از نوع انکوباتور ویس و زوک، برای ماهیان خاویاری از نوع یوشچنکو و برای آزاد ماهیان از نوع تراف می باشد.

• انکوباتور زوک: عبارت اند از ظروف شیشه ای مخروطی شکلی که انتهای آن به شیر آب در جریان متصل است. آب که از سمت پایین به سمت بالا در جریان است ضمن تأمین اکسیژن تخم ها از انباشته شدن تخم ها بر روی هم و خفگی و از بین رفتنشان جلوگیری می کند. بعد از تفریخ شدن تخم ها، لاروهای حاصله از قسمت بالایی زوک وارد کانال ناودانی شکل می شوند. در نهایت به وسیله جریان آب وارد انکوباتور ویس می شوند. گنجایش انکوباتور زوک بین 7 تا 10 لیتر می باشد.

• انکوباتور ویس: عبارت اند از ظروف مخروطی شکلی که از جنس پلی اتیلنی ( PVC ) یا پلاستیکی می باشند. در این انکوباتورها نیز آب از قسمت انتها به سمت بالا در جریان است، لاروهای تولید شده از انکوباتور زوک بعد از عبور از کانال ناودانی شکل وارد این انکوباتور می شوند. لاروها در داخل انکوباتور ویس به مدت 3 تا 5 روز باقی می مانند تا آمادگی انتقال به استخر خاکی را پیدا کنند. در این مدت لاروهای مذکور به وسیله شیره سویا، زرده تخم مرغ و یا پودر شیر مرغ مورد تغذیه دستی قرار می گیرند. گنجایش این ظروف 150 لیتر می باشد. همانطور که اشاره شد انکوباتورهای زوک و ویس برای تفریخ تخم لقاح یافته ماهیان سفید مورد استفاده قرار می گیرد.

• انکوباتور یوشچنکو: این دستگاه از دو مخزن جداگانه تشکیل شده است که این دو مخزن در داخل یکدیگر قرار گرفته اند. مخزن بالایی دارای کف توری شکل بوده برای اینکه تخم بر روی آن قرار بگیرد و مخزن پایینی وظیفه نگهداری آب را بر عهده دارد، مابین مخزن بالایی و مخزن پایینی زیگزاگ فلزی شکلی وجود دارد که آب ورودی به مخزن را به جریان در آورده که این جریان آب موجب تأمین اکسیژن برای تخم و تفریخ می گردد. انکوباتور یوشچنکو برای تفریخ تخم لقاح یافته ماهیان خاویاری مورد استفاده قرار می گیرد.

• https://hakimazma.com/%d9%87%d9%88%d8%af-%d8%a2%d8%b2%d9%85%d8%a7%db%8c%d8%b4%da%af%d8%a7%d9%87%db%8c/%d9%87%d9%88%d8%af-%d9%84%d8%a7%d9%85%db%8c%d9%86%d8%a7%d8%b1/

• انکوباتور تراف: این انکوباتورها از نوع انکوباتور کالیفرنیایی هستند. در داخل تراف ها جعبه هایی قرار گرفته است که کف این جعبه ها به وسیله توری هایی از جنس گالوانیزه که ضد زنگ می باشند بسته شده است، اندازه این توری ها به نحوی است که تخم ماهیان به دلیل بزرگتر بودن اندازه قادر به عبور از این توری ها نیستند در حالی که بعد از تفریخ تخم ها لاروها به دلیل کوچکتر بودن اندازه به راحتی از میان توری عبور کرده و وارد مخزن نگهدارنده زیرین تراف می گردند. این انکوباتورها جهت تفریخ تخم لقاح یافته ماهیان آزاد از جمله قزل آلا به کار گرفته می شود.